Έκθεση παιδαγωγικού και υποστηρικτικού υλικού για το νηπιαγωγείο με θέμα «Δημιουργούμε μαζί, μαθαίνουμε μαζί», ξεκινάει την Κυριακή και θα διαρκέσει μέχρι την Τετάρτη 6 Ιουνίου, στο «Σπίτι του Πολιτισμού».
Η έκθεση διοργανώνεται από το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Εργαστήριο Παιδαγωγικών Ερευνών και Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Στην έκθεση συμμετέχουν τα νηπιαγωγεία: 3o, 4o, 6o, 7o, 8o, 9o, 10o, 11o, 13o Ρεθύμνου, 1ο, 2ο, 3ο νηπιαγωγεία Ατσιπόπουλου, νηπιαγωγείο Πλατανιά και νηπιαγωγείο Μισσιρίων.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή 10- 2 και 6-10.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο πρέπει να ακούν μόνο παραμύθια, να μαθαίνουν μόνο τραγούδια και γενικά να περνούν μόνο ευχάριστα την ώρα τους; «Τα παιδιά παίζουν ή μαθαίνουν παίζοντας»; Ένα δίλημμα μπροστά στο μεγαλείο της γνώσης, που τρέχοντας αδιάκοπα δύσκολα κατακτιέται και αφομοιώνεται. To νηπιαγωγείο αποτελεί το πρώτο σκαλοπάτι της συστηματικής εκπαίδευσης των παιδιών. Στη χώρα μας -μετά από εκατονταετή λειτουργία- έχει καταξιωθεί ως σχολείο που παρέχει τις απαραίτητες γνώσεις και τα εφόδια για να ανταποκριθεί κάθε παιδί ως μαθητής στο επόμενο σχολείο και ως άνθρωπος στη ζωή του.
Όλοι οι εκπαιδευτικοί διαπιστώνουμε καθημερινά ότι οι γνώσεις αυξάνονται διαρκώς, η τεχνολογία παρέχει άπειρες δυνατότητες μάθησης και η επικοινωνία γίνεται πιο άμεση. Ενώ διανύουμε μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά, οι σκέψεις μας είναι πάντα στους πολίτες του μέλλοντος.
-Τι είδους πολίτες χρειαζόμαστε;
-Με ποιες διδακτικές μεθόδους θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας;
-Με ποιο τρόπο θα τα οδηγήσουμε σε μια ευτυχισμένη ζωή;
Ως εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε ότι τα παιδιά είναι προικισμένα από τη φύση τους με ένα δυναμικό φαντασίας, αντίληψης και δημιουργικότητας. Εάν αυτό το δυναμικό καλλιεργηθεί κατάλληλα στο σπίτι και στο νηπιαγωγείο θα χαιρόμαστε παιδιά με ικανότητες στην κριτική σκέψη και στην ανάληψη πρωτοβουλιών.
Στο δίλημμα αυτό, το πανεπιστήμιο απάντησε θετικά. Το πρόγραμμα των Διδακτικών Ασκήσεων των φοιτητών στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης άλλαξε, δίνοντας την ευκαιρία στους φοιτητές να εφαρμόσουν τη διδακτική μέθοδο των Σχεδίων Εργασίας (projects) στα νηπιαγωγεία της πόλης του Ρεθύμνου. Τα σχέδια εργασίας είναι μια σχετικά νέα μορφή διδασκαλίας, η οποία προκαλεί το ενδιαφέρον του παιδιού, την ενεργό συμμετοχή του, την ανάπτυξη της κριτικής του σκέψης και της συλλογικής προσπάθειας.
Η εισαγωγή της νέας διδακτικής μεθόδου έδωσε πρώτα απ’ όλα την ευκαιρία στους φοιτητές μας να σχεδιάσουν πρακτικές με νόημα για τα μικρά παιδιά αλλά και για τους ίδιους, πρακτικές που ανοίγουν έναν συνεχή διάλογο μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων στη διαδικασία της μάθησης. Διάλογο και κριτικό αναστοχασμό που βασίζονται πάνω στις πραγματικές ανθρώπινες εμπειρίες. Μια διαδικασία συνοικοδόμησης της γνώσης, μέσα από την οποία μαζί με τους άλλους βγάζουμε νόημα για τον κόσμο. Η υιοθέτηση της νέας μεθόδου «γκρέμισε» τους τοίχους κι έκανε ένα δυναμικό άνοιγμα προς τα έξω, με επισκέψεις στους χώρους της πόλης, καθώς και με την πρόσκληση ειδικών στο χώρο του σχολείου.
Είδαμε τη μάθηση σαν πρόκληση. Ξεκίνησε έτσι ένα ταξίδι. Οδηγός-ξεναγός και επιβάτες συνδιαλέγονται, συναποφασίζουν. Η διαδρομή, προκλητική από τη γοητεία της περιπέτειας, οδηγεί στην απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων. Στη διάρκειά του, άλλοτε ατομικά, άλλοτε σε μικρές ομάδες και άλλοτε συλλογικά, τα παιδιά εμπλέκονται σε διαδικασίες αναζήτησης, διαμόρφωσης και επεξεργασίας γι’ αυτό που ερευνούν.
Στο ταξίδι της διερεύνησης του θέματος «τα δέντρα είναι η ζωή μας» τα παιδιά αναρωτήθηκαν για το «πώς είναι η ζωή πάνω στα δέντρα, μέσα στα δέντρα και κάτω από τα δένδρα», «τι χρειάζεται ένα δέντρο για να μεγαλώσει», «τι κίνδυνοι υπάρχουν για τα δέντρα» και «πώς μπορούμε να τα προστατέψουμε». Αναζήτησαν απαντήσεις μέσα στο χώρο του νηπιαγωγείου με τη βοήθεια των δευτερογενών πηγών γνώσης (βιβλία, υπολογιστές, κ.ά) αλλά και έξω από το χώρο του νηπιαγωγείου. Παρατήρησαν τα δέντρα της γειτονιάς τους, επισκέφτηκαν κοντινά πάρκα και πλατείες, καθώς και το δημοτικό κήπο Ρεθύμνου, όπου φύτεψαν με την πολύτιμη βοήθεια του υπέυθυνου πρασίνου κ. Γεωργίου Κτιστάκη.
Με τον ίδιο τρόπο τα μικρά παιδιά διερεύνησαν και άλλα θέματα του ενδιαφέροντός τους, όπως τα σπήλαια του Ρεθύμνου, Κυκλοφορώ με ασφάλεια στην πόλη, Ο χαρταετός, Πρόκνη και Φιλομήλα, κ.ά.
Προσκάλεσαν στο νηπιαγωγείο γεωπόνους, τους έθεσαν τους προβληματισμούς τους γύρω από τα δέντρα και κατέγραψαν τις απαντήσεις με τρόπο επιστημονικό και μεθοδευμένο σαν μικροί ερευνητές που ψάχνουν να γνωρίσουν τον κόσμο τους.
Στο ταξίδι μας συναντήσαμε και άλλους πολύτιμους συνεργάτες, τους οποίους θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά:
•Τους γονείς των παιδιών. Μαζί τους δημιουργήσαμε σχέσεις, συζητήσαμε γύρω από την πρόοδο και ανάπτυξη των παιδιών τους, κατασκευάσαμε γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ νηπιαγωγείου και οικογενειακού περιβάλλοντος.
•Την υπηρεσία πρασίνου του δήμου Ρεθύμνης για την προσφορά των δέντρων, τα οποία φυτέψαμε στις αυλές των σχολείων.
•Τα μέλη της Σπηλαιολογικής Εταιρείας Κρήτης που ανταποκρίθηκαν άμεσα στην πρόσκλησή μας να επισκεφθούν τα νηπιαγωγεία στο πλαίσιο της θεματικής Η ζωή του Τάλω μέσα στο σπήλαιο Μελιδονίου.
•Τα στελέχη της Τροχαίας Ρεθύμνου που, απαντώντας πρόθυμα στο κάλεσμα των παιδιών, τα βοήθησαν να κατανοήσουν τους Κανόνες Οδικής Κυκλοφορίας.
•Την εικαστικό κ. Χρυσούλα Σκεπεντζή, υπάλληλο του Ειδικού Λογαριασμού του Πανεπιστημίου Κρήτης, που με πολύ χαρά, μύησε τα μικρά παιδιά στην τέχνη του χαρταετού.
•Τα μέλη της Ακαδημίας Ναυαγοσωστών Ρεθύμνου του Γιάννη Περιστεράκη – Γιάννη Αγριμάκη.
•Την κ. Κατσιπουλάκη Πόπη από το Σύλλογο Τυφλών Ρεθύμνου που δέχτηκε με χαρά να απαντήσει στις ερωτήσεις των παιδιών.
•Τους καθηγητές του Τμήματος Προσχολικής και Δημοτικής Εκπαίδευσης που μας έδωσαν πολύτιμες συμβουλές και γνώσεις.
Με ριψοκίνδυνα συχνά άλματα, ξεπεράσαμε σταθερούς κανόνες και στεγανά και αντιδρώντας σε κάθε είδους κηδεμόνευση και αδράνεια, γκρεμίσαμε τα τείχη της εσωτερικότητας και μάθαμε όλοι μαζί να παρατηρούμε από νέες οπτικές γωνίες τη ζωή μέσα και έξω από το νηπιαγωγείο.
Συναρπαστική, απολαυστική και εποικοδομητική διαδικασία για όλους τους εμπλεκόμενους έδωσε την ευκαιρία το Νηπιαγωγείο να γίνει φυτώριο δημιουργικής σκέψης και συλλογικής δράσης, δημοκρατικής αντίληψης και ολιστικής μάθησης. Η μέθοδος “project” βοηθά εκπαιδευτικούς, παιδιά και γονείς να προσεγγίσουν το κρίσιμο ερώτημα όρων και σχέσεων που καταγράφουν τους οραματισμούς για τον αυριανό πολίτη με ποιότητες, μεταξύ άλλων, δημιουργικότητας, συμμετοχικότητας, αυτοπραγμάτωσης, μ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο και υπόβαθρο δράσης: το χώρο της οικογένειας, το χώρο του νηπιαγωγείου, της κοινότητας, και κατ’ επέκταση το χώρο της παγκοσμιοποιημένης σημερινής κοινωνίας της γνώσης.
Ως πότε θα κλείνουμε τα αυτιά μας σε αυτά που λένε τα παιδιά;
Aς δώσουμε στα παιδιά την ευκαιρία να ονειρευτούν το δικό τους κόσμο!
Ας δώσουμε τα παιδιά το δικαίωμα να φτιάξουν τον δικό τους κόσμο, έτσι όπως τον ονειρεύτηκαν…
Έφη Γουργιώτου
Εύα Συνώδη
Βάσω Γιαννάκου
Γεωργία Σκατζουράκη
Η έκθεση διοργανώνεται από το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Εργαστήριο Παιδαγωγικών Ερευνών και Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Στην έκθεση συμμετέχουν τα νηπιαγωγεία: 3o, 4o, 6o, 7o, 8o, 9o, 10o, 11o, 13o Ρεθύμνου, 1ο, 2ο, 3ο νηπιαγωγεία Ατσιπόπουλου, νηπιαγωγείο Πλατανιά και νηπιαγωγείο Μισσιρίων.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή 10- 2 και 6-10.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο πρέπει να ακούν μόνο παραμύθια, να μαθαίνουν μόνο τραγούδια και γενικά να περνούν μόνο ευχάριστα την ώρα τους; «Τα παιδιά παίζουν ή μαθαίνουν παίζοντας»; Ένα δίλημμα μπροστά στο μεγαλείο της γνώσης, που τρέχοντας αδιάκοπα δύσκολα κατακτιέται και αφομοιώνεται. To νηπιαγωγείο αποτελεί το πρώτο σκαλοπάτι της συστηματικής εκπαίδευσης των παιδιών. Στη χώρα μας -μετά από εκατονταετή λειτουργία- έχει καταξιωθεί ως σχολείο που παρέχει τις απαραίτητες γνώσεις και τα εφόδια για να ανταποκριθεί κάθε παιδί ως μαθητής στο επόμενο σχολείο και ως άνθρωπος στη ζωή του.
Όλοι οι εκπαιδευτικοί διαπιστώνουμε καθημερινά ότι οι γνώσεις αυξάνονται διαρκώς, η τεχνολογία παρέχει άπειρες δυνατότητες μάθησης και η επικοινωνία γίνεται πιο άμεση. Ενώ διανύουμε μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά, οι σκέψεις μας είναι πάντα στους πολίτες του μέλλοντος.
-Τι είδους πολίτες χρειαζόμαστε;
-Με ποιες διδακτικές μεθόδους θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας;
-Με ποιο τρόπο θα τα οδηγήσουμε σε μια ευτυχισμένη ζωή;
Ως εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε ότι τα παιδιά είναι προικισμένα από τη φύση τους με ένα δυναμικό φαντασίας, αντίληψης και δημιουργικότητας. Εάν αυτό το δυναμικό καλλιεργηθεί κατάλληλα στο σπίτι και στο νηπιαγωγείο θα χαιρόμαστε παιδιά με ικανότητες στην κριτική σκέψη και στην ανάληψη πρωτοβουλιών.
Στο δίλημμα αυτό, το πανεπιστήμιο απάντησε θετικά. Το πρόγραμμα των Διδακτικών Ασκήσεων των φοιτητών στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης άλλαξε, δίνοντας την ευκαιρία στους φοιτητές να εφαρμόσουν τη διδακτική μέθοδο των Σχεδίων Εργασίας (projects) στα νηπιαγωγεία της πόλης του Ρεθύμνου. Τα σχέδια εργασίας είναι μια σχετικά νέα μορφή διδασκαλίας, η οποία προκαλεί το ενδιαφέρον του παιδιού, την ενεργό συμμετοχή του, την ανάπτυξη της κριτικής του σκέψης και της συλλογικής προσπάθειας.
Η εισαγωγή της νέας διδακτικής μεθόδου έδωσε πρώτα απ’ όλα την ευκαιρία στους φοιτητές μας να σχεδιάσουν πρακτικές με νόημα για τα μικρά παιδιά αλλά και για τους ίδιους, πρακτικές που ανοίγουν έναν συνεχή διάλογο μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων στη διαδικασία της μάθησης. Διάλογο και κριτικό αναστοχασμό που βασίζονται πάνω στις πραγματικές ανθρώπινες εμπειρίες. Μια διαδικασία συνοικοδόμησης της γνώσης, μέσα από την οποία μαζί με τους άλλους βγάζουμε νόημα για τον κόσμο. Η υιοθέτηση της νέας μεθόδου «γκρέμισε» τους τοίχους κι έκανε ένα δυναμικό άνοιγμα προς τα έξω, με επισκέψεις στους χώρους της πόλης, καθώς και με την πρόσκληση ειδικών στο χώρο του σχολείου.
Είδαμε τη μάθηση σαν πρόκληση. Ξεκίνησε έτσι ένα ταξίδι. Οδηγός-ξεναγός και επιβάτες συνδιαλέγονται, συναποφασίζουν. Η διαδρομή, προκλητική από τη γοητεία της περιπέτειας, οδηγεί στην απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων. Στη διάρκειά του, άλλοτε ατομικά, άλλοτε σε μικρές ομάδες και άλλοτε συλλογικά, τα παιδιά εμπλέκονται σε διαδικασίες αναζήτησης, διαμόρφωσης και επεξεργασίας γι’ αυτό που ερευνούν.
Στο ταξίδι της διερεύνησης του θέματος «τα δέντρα είναι η ζωή μας» τα παιδιά αναρωτήθηκαν για το «πώς είναι η ζωή πάνω στα δέντρα, μέσα στα δέντρα και κάτω από τα δένδρα», «τι χρειάζεται ένα δέντρο για να μεγαλώσει», «τι κίνδυνοι υπάρχουν για τα δέντρα» και «πώς μπορούμε να τα προστατέψουμε». Αναζήτησαν απαντήσεις μέσα στο χώρο του νηπιαγωγείου με τη βοήθεια των δευτερογενών πηγών γνώσης (βιβλία, υπολογιστές, κ.ά) αλλά και έξω από το χώρο του νηπιαγωγείου. Παρατήρησαν τα δέντρα της γειτονιάς τους, επισκέφτηκαν κοντινά πάρκα και πλατείες, καθώς και το δημοτικό κήπο Ρεθύμνου, όπου φύτεψαν με την πολύτιμη βοήθεια του υπέυθυνου πρασίνου κ. Γεωργίου Κτιστάκη.
Με τον ίδιο τρόπο τα μικρά παιδιά διερεύνησαν και άλλα θέματα του ενδιαφέροντός τους, όπως τα σπήλαια του Ρεθύμνου, Κυκλοφορώ με ασφάλεια στην πόλη, Ο χαρταετός, Πρόκνη και Φιλομήλα, κ.ά.
Προσκάλεσαν στο νηπιαγωγείο γεωπόνους, τους έθεσαν τους προβληματισμούς τους γύρω από τα δέντρα και κατέγραψαν τις απαντήσεις με τρόπο επιστημονικό και μεθοδευμένο σαν μικροί ερευνητές που ψάχνουν να γνωρίσουν τον κόσμο τους.
Στο ταξίδι μας συναντήσαμε και άλλους πολύτιμους συνεργάτες, τους οποίους θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά:
•Τους γονείς των παιδιών. Μαζί τους δημιουργήσαμε σχέσεις, συζητήσαμε γύρω από την πρόοδο και ανάπτυξη των παιδιών τους, κατασκευάσαμε γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ νηπιαγωγείου και οικογενειακού περιβάλλοντος.
•Την υπηρεσία πρασίνου του δήμου Ρεθύμνης για την προσφορά των δέντρων, τα οποία φυτέψαμε στις αυλές των σχολείων.
•Τα μέλη της Σπηλαιολογικής Εταιρείας Κρήτης που ανταποκρίθηκαν άμεσα στην πρόσκλησή μας να επισκεφθούν τα νηπιαγωγεία στο πλαίσιο της θεματικής Η ζωή του Τάλω μέσα στο σπήλαιο Μελιδονίου.
•Τα στελέχη της Τροχαίας Ρεθύμνου που, απαντώντας πρόθυμα στο κάλεσμα των παιδιών, τα βοήθησαν να κατανοήσουν τους Κανόνες Οδικής Κυκλοφορίας.
•Την εικαστικό κ. Χρυσούλα Σκεπεντζή, υπάλληλο του Ειδικού Λογαριασμού του Πανεπιστημίου Κρήτης, που με πολύ χαρά, μύησε τα μικρά παιδιά στην τέχνη του χαρταετού.
•Τα μέλη της Ακαδημίας Ναυαγοσωστών Ρεθύμνου του Γιάννη Περιστεράκη – Γιάννη Αγριμάκη.
•Την κ. Κατσιπουλάκη Πόπη από το Σύλλογο Τυφλών Ρεθύμνου που δέχτηκε με χαρά να απαντήσει στις ερωτήσεις των παιδιών.
•Τους καθηγητές του Τμήματος Προσχολικής και Δημοτικής Εκπαίδευσης που μας έδωσαν πολύτιμες συμβουλές και γνώσεις.
Με ριψοκίνδυνα συχνά άλματα, ξεπεράσαμε σταθερούς κανόνες και στεγανά και αντιδρώντας σε κάθε είδους κηδεμόνευση και αδράνεια, γκρεμίσαμε τα τείχη της εσωτερικότητας και μάθαμε όλοι μαζί να παρατηρούμε από νέες οπτικές γωνίες τη ζωή μέσα και έξω από το νηπιαγωγείο.
Συναρπαστική, απολαυστική και εποικοδομητική διαδικασία για όλους τους εμπλεκόμενους έδωσε την ευκαιρία το Νηπιαγωγείο να γίνει φυτώριο δημιουργικής σκέψης και συλλογικής δράσης, δημοκρατικής αντίληψης και ολιστικής μάθησης. Η μέθοδος “project” βοηθά εκπαιδευτικούς, παιδιά και γονείς να προσεγγίσουν το κρίσιμο ερώτημα όρων και σχέσεων που καταγράφουν τους οραματισμούς για τον αυριανό πολίτη με ποιότητες, μεταξύ άλλων, δημιουργικότητας, συμμετοχικότητας, αυτοπραγμάτωσης, μ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο και υπόβαθρο δράσης: το χώρο της οικογένειας, το χώρο του νηπιαγωγείου, της κοινότητας, και κατ’ επέκταση το χώρο της παγκοσμιοποιημένης σημερινής κοινωνίας της γνώσης.
Ως πότε θα κλείνουμε τα αυτιά μας σε αυτά που λένε τα παιδιά;
Aς δώσουμε στα παιδιά την ευκαιρία να ονειρευτούν το δικό τους κόσμο!
Ας δώσουμε τα παιδιά το δικαίωμα να φτιάξουν τον δικό τους κόσμο, έτσι όπως τον ονειρεύτηκαν…
Έφη Γουργιώτου
Εύα Συνώδη
Βάσω Γιαννάκου
Γεωργία Σκατζουράκη
Πηγή: goodnet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου