Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των φετινών πανελλαδικών εξετάσεων για τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, μία μητέρα υποψηφίου από τα Ιωάννινα καλεί -ανά τακτά, μικρά διαστήματα- στην εφημερίδα και ζητάει πληροφορίες για το νέο καθεστώς εισαγωγής των παιδιών τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών, για την εικόνα των βαθμολογιών, για την πιθανή πορεία των βάσεων εισαγωγής.«Καταθέσαμε τα χαρτιά μας και τα δικαιολογητικά για την ειδική κατηγορία των πολυτέκνων». «Σαν πρώτο στόχο, θέλουμε την Στρατιωτική Ιατρική της Θεσσαλονίκης» ήταν δύο από τις παρατηρήσεις - ερωτήσεις που διατύπωνε η ευγενέστατη μητέρα, πάντα σε πρώτο πληθυντικό.
Μην απορείτε... Η συμπεριφορά της εν λόγω μητέρας είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση. Η ταύτιση της πορείας γονιού - παιδιού ξεκινά από πολύ νωρίς. Ποιος δεν θυμάται νέους γονιούς να διατρανώνουν το πρώτο... κατόρθωμα του παιδιού σε πρώτο πληθυντικό: «Χθες είπαμε την πρώτη μας λέξη», «θα πάμε σε πάρτι το Σάββατο», «κρυώσαμε λίγο» κ. ά. κ. ά.!
Ασφαλώς και συμμερίζομαι το όνειρο του 18χρονου να σπουδάσει Ιατρική. Με τη σειρά μου, σκέφτομαι έναν ιδεαλιστή νέο, που θέλει να προσφέρει στο κοινό καλό, να σώζει ανθρώπους από δύσκολες ασθένειες, να προσφέρει ανακούφιση στους πάσχοντες. Αλλά το όνειρο μιας σχολής που δίνει σίγουρη επαγγελματική εξασφάλιση (όπως είναι μια στρατιωτική σχολή) αποδυναμώνει το ιδεολογικό σκέλος της επιλογής και προσγειώνει στον ρεαλισμό. Ομως, η επιλογή της θέσης σε σχολή με εξασφαλισμένες προοπτικές είναι αυτό που χρειάζεται η χώρα από τους νέους της; Θέλει νέους που θα στοχεύουν σε μία σχολή με προνόμιο την πρόσληψη στο Δημόσιο;
Η κρίση έχει αλλάξει τα δεδομένα και είναι καλό οι γονείς και οι υποψήφιοι να αφουγκραστούν τα μηνύματα των καιρών. Η ανακοίνωση των βαθμών των πανελλαδικών εξετάσεων αναμένεται από το υπουργείο Παιδείας από ώρα σε ώρα. Συνολικά, 66.400 θέσεις δίνονται στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Τόσοι είναι και οι υποψήφιοι, από τους 92.259 αποφοίτους λυκείων, οι οποίοι θα πάρουν το εισιτήριο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση φέτος. Εάν αυτό είναι πολυπόθητο ή απλώς... τρίτης θέσης δεν είναι ακόμη γνωστό.
Το ζητούμενο είναι οι υποψήφιοι να κάνουν επιλογές που θα υπηρετούν τα όνειρά τους. Δεν είναι δυνατόν σήμερα, όταν η μόνη σίγουρη αξία είναι οι εσωτερικές δυνάμεις που έχει κάθε νέος, κάποιοι να επιμένουν να υποθηκεύουν τη ζωή τους με την προοπτική ότι θα προσληφθούν στο Δημόσιο. Ο άκρατος ωφελιμισμός, η ήσσων προσπάθεια, ο ωχαδελφισμός, τα όνειρα που αγοράστηκαν με δανεικά ή με τις πλάτες του μπάρμπα από την Κορώνη, οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή της κατάσταση. Γι’ αυτό, λοιπόν, οι γονείς ας επιτρέψουν στα παιδιά τους ελεύθερα να επιλέξουν να σπουδάσουν αυτό που αγαπούν. Εάν οι γονείς, οι σημερινοί 50άρηδες δηλαδή, δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το «εμείς» σε επιλογές «ριψοκίνδυνες», ας αφήσουν ήσυχα τα παιδιά να διαμορφώσουν το μέλλον τους. Πρόκειται για την καλύτερη, σίγουρα την πιο ωφέλιμη επιλογή. Για όλους.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου