Ο Robert Panara έχει χάσει την ακοή του από τα 10 του χρόνια. Tότε, το 1931, ο πατέρας του πίστεψε ότι είχε βρει τη θεραπεία για την κώφωση του γιου του. Έγραψε γράμμα στην ομάδα των Yankees και ρώτησε αν θα ήταν πιθανή μια συνάντηση με τον Babe Ruth. Την ημέρα του αγώνα ο διάσημος παίκτης αντάλλαξε χειραψία με τον Robert, εκπληρώνοντας το όνειρο του μικρού. Όπως ο ίδιος ο Robert αφηγείται σε ένα φίλο του, ο πατέρας του νόμιζε ότι το σοκ από τη συνάντηση με τον ήρωά του θα επανέφερε την ακοή του.
Ο Robert F. Panara είναι ένας θρυλικός καθηγητής αγγλικών, λογοτεχνίας και θεάτρου. Είναι γνωστός και ως ποιητής, ιστορικός, υπεύθυνος θεατρικής ομάδας και αυθεντία όσον αφορά τους κωφούς ήρωες της λογοτεχνίας. Παρακολουθήστε το τριαντάλεπτο βίντεο σχετικά με το National Technical Institute for the Deaf (NTID), στο οποίο υπήρξε ο πρώτος κωφός καθηγητής και το πώς δίδαξε μικτές τάξεις με κωφούς και ακούοντες μαθητές. Επίσης, υπήρξε ιδρυτής του θεατρικού τμήματος και βοήθησε να επιχορηγηθεί το Εθνικο Θέατρο Κωφών. Προς τιμήν του έχει ονομαστεί το Robert F. Panara Theatre. Στη συνέχεια του βίντεο, ο ίδιος αποδίδει -σε ελεύθερη μετάφραση- λογοτεχνία στη νοηματική γλώσσα (συμπεριλαμβάνεται και το δικό του έργο On His Deafness").
Ο Robert F. Panara είναι ένας θρυλικός καθηγητής αγγλικών, λογοτεχνίας και θεάτρου. Είναι γνωστός και ως ποιητής, ιστορικός, υπεύθυνος θεατρικής ομάδας και αυθεντία όσον αφορά τους κωφούς ήρωες της λογοτεχνίας. Παρακολουθήστε το τριαντάλεπτο βίντεο σχετικά με το National Technical Institute for the Deaf (NTID), στο οποίο υπήρξε ο πρώτος κωφός καθηγητής και το πώς δίδαξε μικτές τάξεις με κωφούς και ακούοντες μαθητές. Επίσης, υπήρξε ιδρυτής του θεατρικού τμήματος και βοήθησε να επιχορηγηθεί το Εθνικο Θέατρο Κωφών. Προς τιμήν του έχει ονομαστεί το Robert F. Panara Theatre. Στη συνέχεια του βίντεο, ο ίδιος αποδίδει -σε ελεύθερη μετάφραση- λογοτεχνία στη νοηματική γλώσσα (συμπεριλαμβάνεται και το δικό του έργο On His Deafness").
On His Deafness
My ears are deaf, and yet I seem to hear
Sweet nature's music and the songs of man
For I have learned from Fancy's artisan
How written words can thrill the inner ear
Just as they move the heart, and so for me
They also seem to ring out loud and free.
In silent study I have learned to tell
Each secret shade of meaning and to hear
A magic harmony, at once sincere,
That somehow notes the tinkle of a bell,
The cooing of o dove, the swish of leaves,
The raindrop's pitter-patter on the eaves,
The lover's sigh, the thrumming of guitar,
And if I choose, the rustle of a star!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου