Το παιχνίδι πρέπει να έχει και λίγο ρίσκο

«Αν πέσεις, σε... σκότωσα». Κλασική ατάκα ελληνίδας μάνας, μία δύο γενιές πριν. Τότε που τα παιδιά σκαρφάλωναν στα δέντρα, πηδούσαν τις πεζούλες, έκαναν σούζες με τα ποδήλατα, έπαιζαν ξυλίκι και κυκλοφορούσαν με μελανιές στα πόδια. Τώρα η ατάκα έχει αντικατασταθεί από το «Αν ανοίξεις πάλι το play station, σε... σκότωσα». Και αυτό διότι τα παιδιά κυρίως των υποβαθμισμένων αστικών κέντρων, στα οποία οι χώροι άθλησης και παιχνιδιού εξέλιπαν έχουν χάσει ένα από τα βασικότερα «εργαλεία» για την ανάπτυξή τους, το κινητικό παιχνίδι.

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι υπάρχει σοβαρός λόγος οι γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά να «βάλουν» λίγο ρίσκο στο παιχνίδι τους. Φυσικά, όπως τονίζουν, οφείλουμε να προστατεύσουμε τα παιδιά από τον κίνδυνο. Όταν όμως η προστασία γίνεται υπερπροστασία, τα παιδιά δεν εκπαιδεύονται έτσι ώστε να μπορούν να κρίνουν σωστά τους κινδύνους, δηλαδή να αντιλαμβάνονται τη διαφορά μεταξύ του άγνωστου ή του ασυνήθιστου και του επικίνδυνου.
Το κινητικό παιχνίδι- σκαρφάλωμα, κυνηγητό, μήλα, παιχνίδι ισορροπίας κ.ά.- βοηθά σε αυτό. «Χάνοντας αυτή την επαφή και ζώντας σε περιορισμένους χώρους είναι λογικό τα παιδιά να έχουν μια διαφορετική αίσθηση του κινδύνου» λέει η σχολική ψυχολόγος κυρία Ζέτα Κωνσταντινίδου . Υπό την έννοια αυτή, τονίζει η κυρία Κωνσταντινίδου, «είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να βάλουν το κινητικό παιχνίδι στη ζωή τους. Πάντα με την επίβλεψη του κηδεμόνα, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, διότι το ελεύθερο κινητικό παιχνίδι ενέχει μια δόση επικινδυνότητας. Από την αρχή της σχολικής ηλικίας, οι γονείς πρέπει σταδιακά να μειώνουν την επίβλεψη. Όμως, όπως είναι δομημένη η ζωή των παιδιών σήμερα, αυτό είναι δύσκολο να γίνει». Το κινητικό παιχνίδι βοηθά στην υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και στην εκτόνωσή τους. Επίσης μαθαίνει στα παιδιά να συνδιαλέγονται με τους συνομηλίκους τους, να δημιουργούν φιλίες και σχέσεις. «Είναι σημαντικό τα παιδιά να βρίσκονται πολλές ώρες της ημέρας έξω. Συμβουλεύουμε τους γονείς να οργανώνουν δραστηριότητες σε ανοιχτούς χώρους ή, ακόμη καλύτερα, έξω στη φύση. Τα παιδιά σήμερα έχουν χάσει εμπειρίες όπως το σκαρφάλωμα, τα πικνίκ στην εξοχή, δραστηριότητες που βοηθούν και τους γονείς» επισημαίνει η ψυχολόγος. Και προσθέτει: «Μέσα από τις εμπειρίες μαθαίνουμε. Δεν συνιστούμε σε ένα παιδί να ανεβεί σε ένα δέντρο και να πάθει ατύχημα για να μάθει. Αλλά δεν είναι δυνατόν να κρατούμε τα παιδιά διαρκώς μέσα σε οργανωμένους χώρους. Σαφώς έχει νόημα μια επαφή με τον κίνδυνο. Δεν θα τον μάθει με τη μία όταν σβήσει τα 18 του κεράκια».

Ένα επικίνδυνο(;) βιβλίο
Ένα βιβλίο που κανένας γονιός δεν θα ήθελε στη βιβλιοθήκη του, μια διατριβή που απορρίφθηκε από τουλάχιστον 16 εκδότες, προκαλεί σήμερα αίσθηση στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ σύντομα αναμένεται να εκδοθεί και στη Βρετανία. «Μας είπαν ότι ο κίνδυνος να μας μηνύσουν οι γονείς παιδιών τα οποία τραυματίστηκαν ακολουθώντας τις συμβουλές του βιβλίου είναι μεγάλος» σημειώνει η Τζούλι Σπίγκλερ, η οποία έγραψε το βιβλίο «Πενήντα επικίνδυνα πράγματα (που πρέπει να αφήσετε τα παιδιά σας να κάνουν)» σε συνεργασία με τον Γκέβερ Τάλι.
Και ο κίνδυνος να πέσουν βροχή οι μηνύσεις ίσως τελικά να μην είναι μικρός. Αλλά οι δύο συγγραφείς του βιβλίου φαίνεται πως έχουν συνηθίσει σε... επικίνδυνα πράγματα. Μάλιστα, ο κ. Τάλι μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα «Τhe Οbserver» επιμένει ότι υπάρχει σοβαρός λόγος να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να κάνουν πράγματα που ενέχουν κάποιο ρίσκο, όπως είναι να γλείψουν μια μπαταρία των εννέα βολτ, να κατασκευάσουν μια βόμβα σε μια τσάντα, να πετάξουν αντικείμενα από ένα κινούμενο αυτοκίνητο ή από ψηλά σημεία! Ακόμη ενθαρρύνει τα παιδιά να οδηγήσουν ένα αμάξι, σε ένα πάρκινγκ ή σε έναν ανοιχτό χώρο, καθισμένα στην αγκαλιά ενός ενηλίκου, ο οποίος θα πατάει τα πεντάλ και θα μπορεί να πάρει τον έλεγχο του αυτοκινήτου αν τα πράγματα... ξεφύγουν. Αν αυτό δεν αποτελεί έναν κακόγουστο τρόπο προώθησης του βιβλίου, ένα ερώτημα απομένει: Παιδιά έχουν οι δύο συγγραφείς του βιβλίου;

Πάντως η έκδοση βρίσκεται σήμερα στην κορυφή της λίστας των βιβλίων δραστηριοτήτων για παιδιά του Αmazon και διαρκώς ανεβαίνει στη γενική κατηγορία των ευπωλήτων.

Πηγή : Το παιχνίδι πρέπει να έχει και λίγο ρίσκο, Το Βήμα, 2/2/2010