"Στο σχολείο τα παιδιά τον κοροϊδεύουν. Στο σπίτι, οι γονείς του προσπαθούν να αλλάξουν διατροφικές συνήθειες μαζί του. Εκείνος θέλει να αδυνατίσει, αλλά η λαιμαργία του δεν τον αφήνει... Οι μαρτυρίες τους φωτίζουν αιτίες και συνέπειες της παιδικής παχυσαρκίας, μιας νόσου που ταλανίζει ένα στα τέσσερα Ελληνόπουλα."
Στη σημερινή έκδοση του περιοδικού Κ (τεύχος 340) της εφημερίδας "Καθημερινή" δημοσιεύτηκε άρθρο της Βάσης Παναγοπούλου σχετικά με την παιδική παχυσαρκία. Ο λόγος δόθηκε στο Δημήτρη, ένα παιδί 12 ετών που ζυγίζει 96 κιλά.
Ο Δημήτρης "είναι ο πρωτότοκος μιας πενταμελούς οικογένειας και ζει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Αντιμετωπίζει πρόβλημα βάρους σχεδόν από την ηλικία των πέντε χρόνων. Τα αδέρφια του, επίσης αγόρια, 9 και 5 χρονών, έχουν το σωματικό πρότυπο που θεωρείται 'κανονικό' από την κοινωνία μας. Οι γονείς, δημόσιοι υπάλληλοι, αποφάσισαν, πριν ακόμη αποκτήσουν τα παιδιά τους, να φύγουν από την Αθήνα για μια καλύτερη ζωή στην επαρχία. Και γύρισαν στα πάτρια εδάφη.
Με πρόβλημα βάρους και οι ίδιοι, αλλά και οτ αφαγητό να αποτελεί διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους, ουσιαστικά αναγνώρισαν την ανάγκη αλλαγής στη διατροφή της οικογένειας όταν συνειδητοποίησαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζε καθημερινά, χρόνια ολόκληρα, το πρώτο τους αγόρι. Στην επαρχία δεν είναι συνηθισμένη ούτε εύκολη κίνηση οι γονείς να απευθύνονται σε παδιοψυχολόγους ούτε να επισκέπτονται δημόσια κέντρα ψυχικής υγείας. Και ο κυριότερος λόγος είναι ο στενός κοινωνικός περίγυρος. Και στην περίπτωσή τους, αυτός όχι μόνο δεν βοηθούσε, αλλά ενέτεινε και τα προβλήματα- υπήρξαν φορές που ουσιαστικά ο Δημήτρης φυγαδεύτηκε προκειμένου να γλιτώσει από τη λεκτική και φυσική επίθεσή του. Αυτοί οι γονείς, όμως, υπερασπίστηκαν τη ζωή τους. Όχι μία και δύο φορές. Επισκέφτηκαν παιδοψυχολόγο τόσο στην επαρχία όσο και στην Αθήνα και, αφού τους πιστοποιήθηκε η ψυχική υγεία του παιδιού, είδαν και διατροφολόγο, κάνοντας έτσι ένα βήμα για μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή όλων τους πια. Στήριξαν το παιδί τους στο σχολείο, στη γειτονιά. Ήρθαν σε αντιπάλότητα με τους συγχωριανούς τους για τη συμπεριφορά τους, ζήτησαν βοήθεια από τους δασκάλους του σχολείου. Και το πιο σημαντικό: έκαναν την αυτοκριτική τους και άρχισαν να αναθεωρούν και οι ίδιοι τις επιλογές τους."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου