Η 33χρονη Μαρία Χατζηιωάννου ή όπως είναι γνωστή στα social media, «Maria Rolls», βλέπει την αναπηρία της με μια διαφορετική ματιά, δεν ντρέπεται για αυτή, δεν την θεωρεί ταμπού, και αυτό το δείχνει σε όποιον την γνωρίσει αλλά και μέσα από τα βίντεο που δημιουργεί στο TikTok.
Η Μαρία είναι ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ. Σκέφτεται και υλοποιεί σενάρια με την βοήθεια των φίλων της, με την ίδια πρωταγωνίστρια. Τα περισσότερα είναι εμπειρίες που έχει ζήσει. Το 112 που χτυπάει για εκκένωση αλλά ως ανάπηρη δεν μπορεί να βγει από το σπίτι της, να της ζητούν υπογραφή στην τράπεζα ενώ δεν μπορεί να κουνήσεις τα άκρα της, να την περιτριγυρίζει ένα κουνούπι το οποίο δεν μπορεί να διώξει από πάνω της…
Η απλότητά της και ο σαρκασμός της έχουν γοητεύσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αναδεικνύει μέσα από αστεία σκετσάκια πόσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο να είναι καθηλωμένος σε καροτσάκι και να μην μπορεί να κουνηθεί αλλά με πιο αστείο και μοναδικό και τολμηρό τρόπο. Και έτσι κάνει και θετικό influencing και στους συνασθενείς της που μοιράζονται μαζί της σκέψεις, προβλήματα και παίρνουν και δύναμη από την δύναμή της.
Σε συνέντευξή της στο ethnos.gr, η Μαρία μιλά για το πώς έμαθε για την τετραπληγία της, πόσο δύσκολο είναι να ζει στην Ελλάδα ένας ανάπηρος άνθρωπος και κυρίως πώς να μετακινείται, πώς αποφάσισε να μπει στον χώρο των social media και ποια όνειρα έχει για το μέλλον.
Μας συστήνεται λέγοντας πως είναι η Μαρία, είναι 33 ετών, πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας και τα τελευταία πέντε χρόνια είναι τετραπληγική. Όπως εξηγεί, το πρώτο της σύμπτωμα ήταν το 2011 και η νόσος έκανε αισθητή την εμφάνισή της το 2014. Παρ΄ ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο, πλέον, όπως λέει, έχει αποδεχτεί την κατάσταση και ζει με αυτή.
«Η μητέρα μου πέρασε μια άρνηση, ίσως την περνάει ακόμα»
Σε ερώτηση για το πώς αντιμετώπισαν την ασθένεια της οι δικοί της άνθρωποι, απαντά:
«Ο πατέρας μου δεν το αντιμετώπισε, γιατί δεν ζει. Η μητέρα μου πέρασε μια άρνηση και ίσως την περνάει και ακόμα. Θεωρεί πώς κάτι μπορεί να αλλάξει. Αυτή τη στιγμή απλώς το έχω αποδεχτεί, και ζω με την κατάσταση ως έχει».
Το να είναι κάποιος άνθρωπος καθηλωμένος σε ένα καροτσάκι και να πρέπει να είναι διαρκώς μαζί του κάποιος, να τον βοηθάει στο 100%, δεν είναι καθόλου εύκολο. Τον ρόλο αυτό έχει αναλάβει η μητέρα της που ζει μαζί της, την λατρεύει και την υποστηρίζει και (από προσωπική άποψη, την θαυμάζει).
Ωστόσο, ζώντας κοντά στο κέντρο της Αθήνας, είναι άθλος να βγαίνει έξω και η Μαρία δεν κάνει βόλτες τόσο συχνά όσο θα ήθελε.
«Υπάρχουν μέρη που θα ήθελα να πάω, αλλά δεν είναι προσβάσιμα»
«Είναι δυσπρόσιτα τα πράγματα, δεν μπορείς να είσαι πάνω στο πεζοδρόμιο, συνεπώς πρέπει να είσαι πάνω στο δρόμο και αυτό έχει το ρίσκο του γιατί δεν ξέρεις εάν μπορεί να περάσει κάποιο αμάξι και δεν σε δει. Υπάρχουν μέρη που θα ήθελα να πάω, όπως σε κάποια συναυλία, σε κάποιο μαγαζί και δεν είναι προσβάσιμα και πρέπει να με παίρνουν στα χέρια τους, πράγμα που θέτει σε κίνδυνο την σωματική μου ακεραιότητα. Επίσης, στα πλοία, δεν υπάρχει πρόσβαση. Εάν θέλεις να πας κάπου, μοιραία, πρέπει να σε πάρουν αγκαλιά, μαζί με το αμαξίδιο και αυτό ενέχει πάρα πολλούς κινδύνους», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Ένιωσα ευνουχισμένη στην τράπεζα»
Για το ποιο είναι το πιο περίεργο συμβάν που της έχει τύχει, διηγείται την ιστορία που είχε με τράπεζα – την οποία έχει κάνει και βίντεο στο TikTok- όπου δεν υπήρχε ηλεκτρονικός τρόπος να υπογράψει τα έγγραφα για την έκδοση μιας κάρτας και προφανώς δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα χέρια της για να το κάνει.
«Είχα πάει για μια τυπική διαδικασία, όπως έκδοση μιας χρεωστικής κάρτας. Ενώ είχα όλα τα έγγραφα μαζί μου, η διαδικασία κόλλησε όταν έπρεπε να υπογράψω. Μου είπαν πως έπρεπε να κάνω εξουσιοδότηση σε άλλο άτομο για να πάει αυτός στη θέση μου. Αυτό με έκανε να νιώσω ευνουχισμένη», αναφέρει.
«Θα ήταν χρήσιμη μια επιπλέον βοήθεια από την πολιτεία»
Σε ερώτηση για το εάν η κρατική αρωγή επαρκεί σε έναν άνθρωπο με τετραπληγία να καλύψει τις ανάγκες του και ιδίως τις ιατρικές, η Μαρία απαντά: «Και ναι και όχι. Απλά έχω συμβιβαστεί με κάποια πράγματα. Σκέφτομαι πως είναι αυτά, αυτά έχω και αυτά θα δουλέψω. Αλλά αν είχα κάποια παραπάνω βοήθεια, εννοείται θα χρησίμευε».
«Με αγχώνει η ιδρυματοποίηση»
Στη συνέχεια, η Μαρία τονίζει πως «αυτό που με αγχώνει προσωπικά είναι ιδρυματοποίηση. Τώρα έχω ανθρώπους που με βοηθάνε, αλλά δεν ξέρω τι θα γίνει του χρόνου, σε 5 χρόνια. Με αγχώνει που δεν έχω εξασφαλισμένο το μέλλον μου. Θα ήθελα να μπορώ να είμαι ανεξάρτητη στο δικό μου σπίτι».
«Το black humor ήταν ανέκαθεν στη ζωή μου και τώρα ενισχύθηκε»
Για το πώς μπήκε τόσο δυναμικά στο TikTok, αποκτώντας δεκάδες χιλιάδες προβολές, και μάλιστα πώς αποφάσισε να το κάνει με black humor ανέφερε: «Το black humor ήταν ανέκαθεν στη ζωή μου, και πριν την νόσο, μάλιστα, ενισχύθηκε κιόλας. Μπορώ να πω πως είχα πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο. Με τα παιδιά όταν βρισκόμαστε κάνουμε αντίστοιχα πράγματα με αυτά που βλέπετε στα βίντεο και σκέφτηκα να το κάνουμε, να το βγάλουμε στα social και ότι προκύψει. Ή θα πάει καλά ή δεν θα πάει. Μπορεί να το δουν και κάποιοι συνασθενείς και να πάρουν δύναμη από αυτό. Τελικά, το κάναμε και όντως πάει καλά.
«Συνασθενείς μου στέλνουν μηνύματα πως παίρνουν δύναμη και έμπνευση»
Για το μηνύματα λαμβάνει στα social media, απαντά πως «η πλειοψηφία είναι θετικά μηνύματα. Και από συνασθενείς, και ανθρώπους με άλλες νόσους. Κάποιος μου είπε στείλει πως ‘’πάσχω από βαριά κατάθλιψη και είδα τα βίντεό σου και γέλασα μετά από πάρα πολύ καιρό’’. Αυτό ήταν πέραν των προσδοκιών μου. Και συνασθενείς μου στέλνουν πως παίρνουν δύναμη και έμπνευση»
«Κάνει εντύπωση στον κόσμο είναι πως άτομα με τόσο βαριά αναπηρία, μπορούν να αστειευτούν με αυτή»
Όσον αφορά τα αρνητικά σχόλια, όπως λέει στο ethnos.gr, τα διαχειρίζεται εξίσου καλά. «Εάν κάποιος πει κάτι που θα με ενοχλήσει, θα τον βάλω στη θέση του», επισημαίνει ενώ τονίζει πως το πιο απίστευτο μήνυμα που έχει δει είναι πως προσποιείται πως είναι τετραπληγική και πως «θα έπρεπε να ντρέπομαι που κοροϊδεύω άτομα με αναπηρία». «Εμάς βρήκες, σκέφτηκα, δεν μπορώ να κουνηθώ από τον λαιμό και κάτω», σχολιάζει.
Όπως παρατηρεί: «Βλέπω πως μπορεί να κάνει εντύπωση στον κόσμο είναι πως άτομα με τόσο βαριά αναπηρία, όπως η δική μου, μπορούν να αστειευτούν με αυτό και να αυτοσαρκαστούν και να κάνουν πλάκα. Νομίζουν πως όλη μέρα μεμψιμοιρούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν είναι έτσι. Μπορούμε και να αστειευτούμε και να κάνουμε πλάκα, όπως και πριν».
«Θα ήθελα να ταξιδέψω και να ασχοληθώ με τα social media όσο πάει»
Για το ποιοι είναι οι στόχοι και τα όνειρά της για το μέλλον, απαντά πως «θα ήθελα να ταξιδέψω αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο αυτό, αλλά είναι κάτι που θα ήθελα να κάνω. Όσον αφορά τα social media, θα ήθελα να συνεχίσω αυτό που κάνω και όσο πάει».
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου