Πολλοί άνθρωποι έχουν την εσφαλμένη αντίληψη ότι οι κωφοί χορευτές «ακούνε» την μουσική νιώθοντας τις δονήσεις μέσα από το πάτωμα. Πώς μπορεί όμως να ισχύει κάτι τέτοιο όταν το άτομο κινείται και πηδάει και κατά συνέπεια δεν διατηρεί συνεχή επαφή με το πάτωμα; Και τι γίνεται όταν το πάτωμα δεν είναι από ξύλο, αλλά από συμπαγές σκυρόδεμα;
Οι χορευτές της ομάδας του Πανεπιστημίου Gallaudet χρειάζονται πολλές ώρες εξάσκησης για να αναπτύξουν μια εσωτερική αίσθηση του χρόνου/συγχρονισμού για μία συγκεκριμένη χορογραφία. Μερικοί χορευτές με υπολειπόμενη ακοή μπορεί να βάζουν ηχητικά “σημάδια” από τη μουσική, για να τους βοηθούν να κατανοήσουν πού βρίσκονται σε μία χορογραφία, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο μετά από αμέτρητες ώρες εξάσκησης και μετρώντας όλες τις κινήσεις σε μία χορογραφία.
Το αν ένας χορευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει την υπολειπόμενη ακοή του/της εξαρτάται επίσης από τον τύπο της απώλειας ακοής του/της (απώλεια υψηλής ή χαμηλής συχνότητας) και το είδος της μουσική (μπάσα ή πρίμα). Πολλοί κωφοί χορευτές μπορούν να διακρίνουν τους μπάσους τόνους πιο εύκολα.
Όταν ένας δάσκαλος διδάσκει μια νέα ρουτίνα χορού σε κωφούς καλλιτέχνες, το μέτρημα με οπτικό τρόπο βοηθά να δημιουργηθεί το βασικό ρυθμικό μοτίβο και διευκολύνει την ανάπτυξη του εσωτερικού ρυθμού και του συγχρονισμού για τον συγκεκριμένο χορό. Όταν διδάσκεται μία νέα χορογραφία, είναι σημαντικό ο εκπαιδευτής να δίνει στη νοηματική γλώσσα το μέτρημα για κάθε βήμα, παρόμοια με το λεκτικό που δίνεται στους χορευτές που ακούνε.
Κάποιες φορές χρησιμοποιούμε ένα τύμπανο για να δείξουμε τον ακριβή ρυθμό ενός μουσικού κομματιού. Συχνά οι κωφοί χορευτές χρησιμοποιούν τα μάτια τους για να παρακολουθήσουν τις κινήσεις των συναδέλφων τους που ακούνε και μπορούν να ακολουθήσουν την μουσική.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι χορευτές του Gallaudet Dance Company παραμένουν «στο χρόνο» με ή χωρίς μουσική. Αυτή είναι μια παράλληλη εμπειρία με αυτή ενός έμπειρου μουσικού, ειδικά ενός ντράμερ, που έχει μια πολύ ανεπτυγμένη αίσθηση του χρόνου και του συγχρονισμού.
Συνοψίζοντας, όταν διδάσκουμε χορό σε κωφούς μαθητές, η πιο αποτελεσματική τεχνική είναι η μέτρηση με οπτικό τρόπο, η χρήση συστήματος ήχου υψηλής ποιότητας και η επικοινωνία μέσω νοημάτων.
Απόδοση του άρθρου Dance Techniques Taught to Deaf Performers
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός (Παν. Θεσσαλίας)
Νηπιαγωγός (Α.Π.Θ.)
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου