Κομοτηνή: Τα «Κρούσματα»

Η Όλγα Χατζηδήμου, πρώην επιμελήτρια του Δικαστηρίου Ανηλίκων, όταν βγήκε στη σύνταξη σκέφτηκε να αξιοποιήσει όλη την εμπειρία που είχε με τους εφήβους. Στο δήμο Θερμαϊκό, όπου και κατοικεί δημιούργησε μια ομάδα εθελοντών ψυχολόγων και στη συνέχεια έναν εθελοντικό συμβουλευτικό σταθμό για οικογένειες εφήβων που έχουν δυσκολίες με τα παιδιά τους.

«Έτσι, σε πρώτη φάση μαζευτήκαμε μια ομάδα ψυχολόγων και ζητήσαμε την υποστήριξη του δήμου κι αυτό που καταφέραμε είναι να δεχόμαστε ατομικά ραντεβού από οικογένειες , αφιλοκερδώς. Οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να επισκεφτούν ψυχολόγους ή να πάνε σε κάποια δομή στη Θεσσαλονίκη» δηλώνει σήμερα και εξηγεί ότι η συνέχεια δόθηκε με μια ακόμη δράση για τους ίδιους τους έφηβους, τα παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες κοινωνικού αποκλεισμού από διάφορες αιτίες.

«Θελήσαμε με ραχοκοκκαλιά τη μουσική να δημιουργήσουμε μια συνθήκη τέτοια για τα παιδιά που να μπορούν να συνεργάζονται, να αποδέχονται το ένα το άλλο, να αναπτύσσουν τις δεξιότητες και δημιουργήσαμε μια μπάντα κρουστών «τα Κρούσματα»» δηλώνει και εξηγεί πως «η λέξη αυτή εμπεριέχει την αρχαία ελληνική λέξη που σημαίνει κρούω, χτυπώ, αλλά και το κρούσμα που σημαίνει το μικρόβιο που προσβάλει τον οργανισμό κι επειδή αυτά τα παιδιά συχνά μερίδα της κοινωνίας τα αντιμετωπίζει σαν μικρόβια , οριστικά το είπαμε τα ¨Κρούσματᨻ

Σύμφωνα με την κα Χατζηδήμου στα «Κρούσματα» όλα τα παιδιά είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, τους δίνεται η ευκαιρία να μιλάνε και για τις μεγάλες διαφορές της γλώσσας, της θρησκείας , της πατρίδας, της κουλτούρας. Αλλά και να μιλάνε για τη διαφορετικότητα στην καθημερινή ζωή, που την συναντούν σ το γείτονα, στο συνάδελφο , στο σύντροφο, στο γονιό, στο παιδί κ.α. «Αυτό είναι το μήνυμά μας, προσπαθούμε να βρίσκουμε τρόπους σ΄αυτά που ταιριάζουμε να ενωνόμαστε και σ’ αυτά που διαφέρουμε να σεβόμαστε και να αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον.»

Επιτυγχάνεται εύκολα; Ρωτήσαμε την κα Χατζηδήμου και την είδαμε να μένει για λίγο σιωπηλή και στη συνέχεια να απαντά: «Δεν είναι πάντα εφικτό να επιτευχθεί εύκολα γιατί έχουμε μεγαλώσει με τις άλλες αρχές, επομένως πρέπει εμείς να παλέψουμε για το αλλιώτικο, το καινούργιο, το διαφορετικό από αυτό που εμείς έχουμε μάθει κι έχουμε μεγαλώσει ως τώρα». Όλοι τους θεωρούν ότι η τεράστια γλώσσα της μουσικής που ενώνει τους ανθρώπους σε παγκόσμια βάση, είναι μια πολύ γερή συνθήκη για να καταλάβουμε όλοι, για να καταλάβουν και τα παιδιά ότι μπορούμε να ενωνόμαστε . «Είναι δύσκολο το εγχείρημα γιατί τα παιδιά όλα έχουν προβλήματα με τις οικογένειες τους και κοινωνικά προβλήματα, οπότε προσπαθούμε να τα στηρίξουμε και στα προβλήματά τους.» δηλώνει και παραδέχεται πως αυτή η δεύτερη ευκαιρία είναι σημαντικό να δίνεται. Το θέμα, όπως λέει, είναι ποια είναι η άλλη ευκαιρία και καταλήγει επισημαίνοντας κάτι πολύ σημαντικό: «Υπάρχουν άλλες ευκαιρίες και υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα σ’ αυτή τη ζωή που είναι όμορφα και μπορούν να μας ενώνουν όπως , η τέχνη, η φύση, η αγάπη και πρέπει να στραφούμε προς αυτές τις αξίες γιατί συνήθως συμβαίνει το αντίθετο, στρεφόμαστε σ΄αυτό που μας χωρίζει , σ΄αυτό που δημιουργεί αντιπαλότητες και μας κάνει δυστυχείς.»

Μαρία Νικολάου

Πηγή: ΕΡΤ