Είναι μαθητές του Α' Βρεφονηπιακού Σταθμού Παλλήνης στον οποίο η ίδια, κάτοικος της περιοχής και γιαγιά τεσσάρων εγγονιών, πηγαίνει μία φορά την εβδομάδα για να διαβάζει παραμύθια.
Μια πρωτότυπη δράση στον Γέρακα και στην Παλλήνη ενώνει παππούδες και γιαγιάδες με τα παιδιά της γειτονιάς: μέλη των ΚΑΠΗ επισκέπτονται τον βρεφονηπιακό σταθμό της επιλογής τους και καταθέτουν την αγάπη τους με τον τρόπο που μόνο ένας παππούς και μια γιαγιά γνωρίζουν: αφηγούνται παραμύθια, διηγούνται παλιές ιστορίες, μαγειρεύουν μαζί με τα παιδιά, παίζουν μαζί τους αυτοσχέδια παιχνίδια αλλοτινών εποχών.
«Κάποια στιγμή καθόμαστε στο κυλικείο του ΚΑΠΗ, όταν ήρθε η διευθύντρια του Κέντρου Προσχολικής Αγωγής του Δήμου Παλλήνης, η κ. Σμέρου, η οποία μας ρώτησε αν θα ήθελε κάποιος να έρθει να διαβάσει παραμύθια στα παιδιά. Είπα αμέσως: Εγώ θα πάω. Το δέχτηκα με πολύ μεγάλη χαρά», λέει μιλώντας στο «Εθνος» η κ. Αννα, μια κοινωνική γυναίκα που αποπνέει γλυκύτητα.
«Ενημέρωσα τους αρμόδιους ότι θα έρχομαι κάθε Τετάρτη πάντα στον ίδιο σταθμό. Ισως επειδή εργαζόμουν σε στρατιωτική υπηρεσία μού αρέσει ο προγραμματισμός. Επίσης με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μία προσωπική σχέση με τα παιδιά. Την προπερασμένη Τετάρτη δεν είχα έρθει γιατί αρρώστησα. Μίλησα στο τηλέφωνο με την κ. Σμέρου και τα παιδιά φώναζαν από μέσα "περαστικά"! Οταν επέστρεψα, το πρώτο που με ρώτησαν ήταν αν έγινα καλά. Είναι συγκινητικό. Είναι σαν μια προέκταση της οικογένειας. Παίρνω πολλή αγάπη από τα παιδιά όπως και τους δίνω».
Κάπως έτσι μια τρυφερή σχέση αρχίζει να χτίζεται. Τα παιδιά την αγκαλιάζουν, τη φιλούν. Ανταποκρίνονται στην αφήγηση, συμμετέχουν, παρεμβαίνουν.
Ανυπομονησία
Στο τέλος τής χαρίζουν ζωγραφιές που έχουν ετοιμάσει περιμένοντάς την. «Πλέον ανυπομονώ για τις Τετάρτες», λέει η κ. Αννα. «Πέραν της ευχαρίστησης που νιώθω, αισθάνομαι ότι βοηθώ. Ως μεγαλύτερη και από τις νηπιαγωγούς, παρακολουθώ τα παιδιά, παρατηρώ πράγματα. Αφού διαβάζουμε το παραμύθι, τους δείχνω τις εικόνες, με ρωτούν, ζητώ τη γνώμη των παιδιών και συζητούμε. Οσο μπορώ βοηθώ. Οι καιροί είναι άγριοι και πρέπει να μιλούμε για όλα τα θέματα στα παιδιά. Η διήγηση είναι μια αφορμή».
Τα παραμύθια είναι, άλλωστε, μια... «γιαγιαδίστικη» υπόθεση.
Αρκετά παιδιά δεν μπορούν να έχουν κοντά τους παππούδες τους με αποτέλεσμα, όπως λένε οι ειδικοί, να χάνεται ένας παράγοντας που βοηθά σημαντικά στην ολοκληρωμένη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξή τους. Και οι μεγάλοι χάνουν την αναζωογονητική εμπειρία της επαφής με ένα παιδί. «Αυτήν την άρρηκτη σχέση του παιδιού με τον παππού και τη γιαγιά έρχεται να ενισχύσει αυτή η πρωτοβουλία», λέει ο κ. Δημήτρης Μπαξεβάνης, γυμνασιάρχης επί σειρά ετών σε σχολείο της περιοχής και σήμερα πρόεδρος του Οργανισμού Προσχολικής Αγωγής και Κοινωνικής Μέριμνας του Δήμου Παλλήνης, από τον οποίο οργανώθηκε η εν λόγω δράση. Η πρωτοβουλία έχει αγκαλιαστεί με θέρμη από τα μέλη των ΚΑΠΗ. «Χθες τηλεφώνησε μια κυρία για να μας ζητήσει πληροφορίες. Ηταν κυριολεκτικά κατενθουσιασμένη. Μένει στα Γλυκά Νερά αλλά θέλει να συμμετάσχει στην αφήγηση παραμυθιών», λέει η κ. Κατερίνα, νηπιαγωγός στον Α' Βρεφονηπιακό Σταθμό, ενώ ο κ. Μπαξεβάνης προσθέτει:
Ανταπόκριση
«Αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε δοκιμαστικά πριν από σχεδόν έναν χρόνο ώστε να δούμε τι ανταπόκριση θα συναντούσαμε από τις μεγαλύτερες ηλικίες και τι αντιδράσεις θα είχαν τα παιδιά.
Πολύ γρήγορα διαπιστώσαμε ότι ανάμεσα στον παππού ή στη γιαγιά και στα παιδιά δημιουργείται μια σχέση αλληλοποδοχής και ζεστασίας. Ετσι αποφασίσαμε να επεκτείνουμε τη δράση ζητώντας από περισσότερα μέλη των ΚΑΠΗ να περάσουν από τους... βρεφονηπιακούς σταθμούς. Το ενδιαφέρον είναι αξιόλογο και όχι μόνο από γιαγιάδες αλλά και από παππούδες», λέει.
«Οι άνθρωποι που επιθυμούν να βοηθήσουν προσφέροντας έστω και μισή ώρα από τον χρόνο τους μπορούν να δηλώνουν συμμετοχή στα ΚΑΠΗ της Ανθούσας, του Γέρακα και της Παλλήνης. Εχουμε οκτώ παιδικούς σταθμούς, όμως όσοι ενδιαφερόμενοι κι αν υπάρξουν, θα βρεθούν πράγματα να κάνουν...».
Αναπτύσσει τη φαντασία και βοηθά την αυτοπεποίθηση
Πέρασαν πολλά χρόνια από την εποχή που οι γιαγιάδες κάθονταν δίπλα στο αναμμένο τζάκι και διηγούνταν παραμύθια στα εγγόνια μέχρι να φτάσει η νύχτα. Σήμερα οι έντονοι ρυθμοί κατακλύζουν την καθημερινότητα, οι συνήθειες έχουν αλλάξει, οι γιαγιάδες βλέπουν συνήθως τηλεόραση αντί να διηγούνται ιστορίες. Κι όμως όλο και περισσότερες επιστημονικές έρευνες αναδεικνύουν τον σπουδαίο ρόλο του παραμυθιού στη διαπαιδαγώγηση και τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες, άνθρωποι με εμπειρίες, με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, μπορούν να ασχοληθούν χωρίς άγχος με τα παιδιά και μέσα από τις αφηγήσεις τους, όπως εξηγούν οι ψυχολόγοι, να τα καθοδηγήσουν πιο αποτελεσματικά, να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους, να τα μάθουν να συναναστρέφονται με κάθε ηλικία και να ενισχύουν την αυτοπεποίθησή τους. Το παραμύθι ενισχύει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία, περνά μηνύματα για τη ζωή, βοηθά τα παιδιά να εκφράζουν καλύτερα τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους, γίνεται όχημα για μια πιο όμορφη ζωή.
Κατερίνα Ροββά
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου