Έναρξη της σχολικής χρονιάς αυτή την Παρασκευή με το κουδούνι να ηχεί και σε τέσσερα σωφρονιστικά καταστήματα της Ελλάδας, στις φυλακές Κορίνθου, Αυλώνα, Βόλου και στις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας, όπου λειτουργούν σχολεία. Οι διευθυντές των σχολείων στις φυλακές Αυλώνα, μίλησαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το σχολείο-νησίδα ελευθερίας πίσω από τα κάγκελα, για το δάσκαλο με Δ κεφαλαίο , για τους μαθητές τους που είναι ίδιοι με όλους τους άλλους μαθητές και τις ανάγκες που έχουν.
Στο Δημοτικό σχολείο των φυλακών Αυλώνα, ο αριθμός των μαθητών στις αρχές της εβδομάδας ανερχόταν σε 73, ηλικίας 18-21 ετών. Από αυτούς, οι νεοεισερχόμενοι είναι 32, αλλοδαποί 33, κυρίως μετανάστες από Πακιστάν, Αφγανιστάν, Τουρκία, χώρες του Μαγκρέμπ και οι υπόλοιποι Ρομά. Διευθυντής είναι ο Νίκος Αρμένης, υπηρετούν σε αυτό ένας δάσκαλος και μια γυμνάστρια,ενώ αναμένεται ένας ακόμη διορισμός, που όπως εκτιμά μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ Αρμένης, ο δάσκαλος θα είναι στην έδρα του την ερχόμενη Δευτέρα. Έχει 6 τμήματα που λειτουργούν σε δύο χρονικές ζώνες. Τα τρία, από τις 8.15 έως τις 11.00 το πρωί και τα άλλα τρία από τις 11.10 το πρωί έως τις 13.30 το μεσημέρι.
Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο των φυλακών Αυλώνα, όπου διευθυντής είναι τα τελευταία 15 χρόνια ο Πέτρος Δαμιανός, ο αριθμός των μαθητών δεν είναι ακόμη οριστικός και αυτό οφείλεται μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι με το νέο νόμο για τις αποφυλακίσεις ο πληθυσμός στις φυλακές έχει μειωθεί πολύ. Βάσει των περυσινών στοιχείων, το 60-70% των μαθητών σε Γυμνάσιο και Λύκειο ήταν αλλοδαποί και το 30% Έλληνες, φέτος όμως, μπορεί η αναλογία να είναι 50-50. Προγραμματίζεται πάντως, η λειτουργία εννέα τμημάτων, έξι στο Γυμνάσιο και τριών στο Λύκειο. Για τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς ο κ Δαμιανός αναφέρει «πέρυσι, έπρεπε να ήμασταν 17 καθηγητές, και στο τέλος της χρονιάς είχαμε φτάσει τους 15. Φέτος, περιμένουμε τους αναπληρωτές και να δούμε πόσες πιστώσεις θα διατεθούν. Μέχρι να έρθουν οι καθηγητές θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε τα καλοκαιρινά σχολεία ώστε τα παιδιά να ασχολούνται με καλλιτεχνικά, μουσική, γυμναστική, να μην τα “χάσουμε” και σιγά –σιγά να μπούμε σε κανονικό πρόγραμμα. Εύχομαι να μην υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση στην έλευση των καθηγητών».
Μαθητές και φυλακές
«Για τους μαθητές στις φυλακές «το σχολείο είναι ιερό, καταλαμβάνει πάρα πολύ υψηλή θέση στο αξιακό τους σύστημα. Αντιλαμβάνονται το χώρο του σχολείου σαν κάτι ιδιαίτερο μέσα στη φυλακή. Το γεγονός ότι το θεωρούν ιερό, το σέβονται και σέβονται και τους δασκάλους, μας επιτρέπει αρχικά να τους βοηθήσουμε να έχουν καλή συμπεριφορά και στη συνέχεια να προσεγγίσουν τη μόρφωση» λέει ο κ Αρμένης. Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία στην Ελλάδα που να δείχνουν ποια είναι η πορεία ενός μαθητή που έχει φοιτήσει σε σχολείο μέσα στη φυλακή, τα σχολικά θρανία αφήνουν το αποτύπωμα στη μετέπειτα ζωή του, όπως προκύπτει από την πολύχρονη εμπειρία των δύο εκπαιδευτικών. «Έχω σχέση και επαφές με παιδιά που έχουν φύγει από τα χέρια μου. Εργάζομαι 15 χρόνια σε αυτό το σχολείο. Υπάρχουν πρώην μαθητές μου που τηλεφωνούν μια φορά την εβδομάδα, άλλοι μια φορά το μήνα, για να ρωτήσουν, να μάθουν νέα για το σχολείο. Με χαρά θα τηλεφωνήσουν να μου πουν ότι βρήκαν δουλειά, ότι παντρεύτηκαν, ότι δημιούργησαν οικογένεια, να μου ζητήσουν να βαφτίσω το παιδί τους» περιγράφει ο κ Αρμένης που αν και έχει υπηρετήσει και σε άλλα σχολεία εκτός φυλακών, στο συγκεκριμένο νιώθει «δάσκαλος με το Δ κεφαλαίο. Διψούν τα παιδιά να ακουμπήσουν πάνω σου. Ο σεβασμός που απολαμβάνει ο εκπαιδευτικός είναι πολλαπλάσιος σε σχέση με τα “κανονικά” σχολεία. Αυτή είναι η ανταμοιβή μας. Στα 15 χρόνια που υπηρετώ, τα επεισόδια στο σχολείο είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στους χώρους κράτησης. Και αυτό επιτυγχάνεται χωρίς να υπάρχουν κάγκελα». Για τον Πέτρο Δαμιανό που έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα συμπορευόμενος με μαθητές - στο Γυμνάσιο και Λύκειο των φυλακών Αυλώνα τα τελευταία 21 χρόνια, ενώ τουλάχιστον άλλα 17 έχει υπηρετήσει την εκπαίδευση εκτός φυλακών - «οι μαθητές μέσα στη φυλακή δεν είχαν την τύχη να μεγαλώσουν σε ένα σωστό οικογενειακό περιβάλλον. Μεγάλωσαν χωρίς ζεστασιά, με πολύ μεγάλα προβλήματα, που διαμόρφωσαν τη λειτουργία τους. Εμείς προσπαθούμε να τους δώσουμε ζεστασιά, αξίες, να βοηθήσουμε το μυαλό τους, το πνεύμα τους, να σταθούν ισότιμα και ισάξια μέσα στην κοινωνία με όσους πήγαν σχολείο εκτός φυλακής. Δεν τους λείπει τίποτα. Πρέπει να πειστούν γι αυτό, να αγωνιστούν για τη δική τους τη ζωή, να μπορέσουν να ελπίσουν, να έχουν όνειρα και να χτίσουν το μέλλον τους». «Το Γυμνάσιο και το Λύκειο στις φυλακές Αυλώνα, είναι σχολείο του εθνικού συστήματος Παιδείας. Γίνεται εδώ ό,τι και στα υπόλοιπα σχολεία, συν κάτι ακόμη… Προσφέρουμε ένα μεγάλο αριθμό προαιρετικών προγραμμάτων για την υγεία, το περιβάλλον, καλλιτεχνικά, κλπ . Πρόκειται για 15 προγράμματα, με μεγάλη ποικιλία για να μπορέσουμε να τραβήξουμε κοντά μας παιδιά που δεν είναι εύκολα, που έχουν προβλήματα, ίσως μελαγχολία… Προσπαθούμε να βρούμε τρόπο να τους ενεργοποιήσουμε, να νιώσουν μέλη μιας ομάδας. Είναι ένα πολύ καλό εκπαιδευτικό εργαλείο για να πειστούν να είναι αποδοτικοί και στα μαθήματα». Κάθε χρόνο κάποια παιδιά πετυχαίνουν στις πανελλαδικές εξετάσεις, μετά όμως, τι γίνεται; «Φεύγοντας από το σχολείο των φυλακών επικρατεί χάος, δεν έχουν γίνει όσα πρέπει για να προστατευθούν. Εγώ έχω επαφές με τα παιδιά που τα καταφέρνουν… αυτοί έχουν επικοινωνία μαζί μου. Όποιοι έχουν όμως , ξανακυλήσει, κυρίως στον κόσμο των ναρκωτικών, χάνονται…» σημειώνει ο κ. Δαμιανός.
Τι πρέπει να γίνει
Ποιος είναι ο στόχος των δασκάλων; Να προσφέρουν στους μαθητές τους λίγα εφόδια, όταν αποφυλακιστούν να βρουν εργασία, να τιμήσουν την εργασία τους και να κάνουν οικογένεια. «Μετά το νέο νόμο του υπουργείου Δικαιοσύνης, ο μέσος όρος παραμονής στη φυλακή είναι περίπου 1,5 χρόνος, κάτι που δεν επιτρέπει να έχουμε θεαματικά αποτελέσματα μέσα στις τάξεις. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση», ξεκαθαρίζει ο κ Αρμένης ότι «θέλουμε να μένει κάποιος νέος άνθρωπος περισσότερο χρόνο στη φυλακή. Στο χέρι μας είναι ως πολιτεία , να έχουμε μια διαφορετική αντίληψη του εγκλεισμού των νέων να δημιουργήσουμε μια άλλη δομή, όπου θα είναι ναυαρχίδα τα σχολεία». Ο κ. Αρμένης υπογραμμίζει την ανάγκη να δημιουργηθούν σχολεία τυπικής εκπαίδευσης σε όλες τις φυλακές και να διορθωθούν κάποιες αστοχίες. Όπως για παράδειγμα ότι δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στη μόρφωση σε όλους τους κρατούμενους. Δηλαδή, «ένας κρατούμενος μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα στα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας μόνο αν έχει απολυτήριο δημοτικού, αν δεν έχει και είναι μεγάλος σε ηλικία αποκλείεται. Πρέπει, λοιπόν να υπάρχει τουλάχιστον ένα μονοθέσιο δημοτικό σχολείο, σε όλες τις φυλακές της χώρας, όπως προβλέπει ο σωφρονιστικός κώδικας». «Πρέπει να αναπτυχθούν οι πυλώνες για την πρόληψη και για το μετά…» τονίζει ο κ. Δαμιανός. Η πρόληψη είναι τεράστια υπόθεση και αφορά σε όλον τον πληθυσμό. Το “μετά” είναι πολύ συγκεκριμένο, οι πρώην κρατούμενοι έχουν ονοματεπώνυμα, θέλουν βοήθεια, πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας σε αυτούς, σε ό,τι έχουν χτίσει, να υπάρχει μια συνέχεια, για να μπορέσουμε να κρατήσουμε αυτά τα παιδιά και να τα βοηθήσουμε να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που θα συναντήσουν».
Ο κ. Δαμιανός, δάσκαλος, για όλα τα “παιδιά” των φυλακών γίνεται η φωνή τους για την επίλυση ζητημάτων που δεν αφορούν μόνο την εκπαίδευση … «Ο νέος νόμος για τις αποφυλακίσεις προβλέπει σε ορισμένες περιπτώσεις την καταβολή χρηματικού ποσού σε κάποιο ίδρυμα προκειμένου να αφεθεί ο κρατούμενος ελεύθερος. Δεν είναι κακή η ιδέα, όμως, υπάρχουν ορισμένα παιδιά που δεν έχουν καθόλου λεφτά και χρειάζονται 200, 300 , 1000 ευρώ. Οι οικονομικές αντοχές καθώς περνά ο χρόνος εξαντλούνται και δεν μπορούν οι αλληλέγγυες ομάδες να επωμιστούν αυτό το βάρος. Πρέπει η δικαιοσύνη να δει διαφορετικά αυτό το θέμα. Για παράδειγμα ένας νέος που αφέθηκε ελεύθερος προχθές, έμεινε στη φυλακή επιπλέον ένα μήνα καθώς δεν μπορούσε να βρει τα 1000 ευρώ που χρειαζόταν. Αυτά το χρήματα δεν μαζεύονται εύκολα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Πηγή : Ημερησία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου