Παιδικοί σταθμοί: Η πρώτη φορά στην κοινωνία

Μια πραγματικότητα στη ζωή του παιδιού και της οικογένειάς του αλλά και στη σύγχρονη κοινωνία. Ερχεται να ικανοποιήσει την ανάγκη για παιχνίδι με συνομηλίκους -την ανάγκη για χαρά και κοινωνικοποίηση- που γεννάει η σύγχρονη οικογένεια και κοινωνία.

Η σύνθεση της οικογένειας που αποτελείται από γονείς και παιδί ή παιδιά, μόνους σε κάποια περιοχή, χωρίς φίλους και συγγενείς κοντά τους, είναι αρκετά αποπνικτική για τα παιδιά.

«Να πάει τελικά το παιδί στον παιδικό σταθμό, πού και πότε;». «Δεν υπάρχουν απόλυτες απαντήσεις», τονίζει η Ι. Αντωνιάδου-Κουμάτου, διευθύντρια Αναπτυξιακής Παιδιατρικής, Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού.

«Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Υπάρχει το σωστό για την οικογένεια και το παιδί μας με βάση τις συνθήκες μας, τα οικονομικά μας, τις απόψεις μας, τις εμπειρίες μας, τις αντοχές μας, την υγεία μας».

Ιστορικά, η προσχολική εκπαίδευση -που επινοήθηκε τον εικοστό αιώνα- θεωρήθηκε ένα μέσο προώθησης της ανάπτυξης των παιδιών με στόχο να αντιμετωπίσουν καλύτερα τη φοίτησή τους στο σχολείο, αλλά και την πολυπλοκότητα της αστικής ζωής.

«Σήμερα τα παιδιά που πηγαίνουν σε παιδικούς σταθμούς φαίνεται να είναι πιο αυτάρκη και ανεξάρτητα, εκφράζονται καλύτερα λεκτικά, έχουν περισσότερες γνώσεις και νιώθουν πιο άνετα σε καινούργιες καταστάσεις. Αυτό είναι προφανές γιατί στο σπίτι οι επιθυμίες και οι ανάγκες των μικρών παιδιών προλαβαίνονται, η κοινωνική αδεξιότητα και οι δυσκολίες στην επικοινωνία καλύπτονται. Επίσης οι φιλίες που αναπτύσσονται έχουν θετική επίδραση τόσο στις γνωστικές ικανότητες όσο και στην κοινωνική συμπεριφορά».

Ο παιδικός σταθμός και το περιβάλλον του είναι η πρώτη εικόνα της κοινωνίας για ένα παιδί προσχολικής ηλικίας. Κατά την παιδαγωγό Μαρία Στυλιανάκη (αναλυτικά διαβάστε και στο www.parents.gr), «η εξιδανικευμένη περιγραφή του παιδικού σταθμού μπορεί να αποφέρει ακριβώς το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς ενδέχεται να αντιμετωπίσει απογοήτευση πολύ μεγαλύτερη από ένα άλλο παιδί το οποίο οι γονείς έχουν προετοιμάσει για τις πραγματικές συνθήκες που θα συναντήσει».

Πώς να περιγράψετε τον παιδικό σταθμό στο παιδί σας:

1. Αποφύγετε φράσεις όπως «θα περάσεις φανταστικά», «θα παίξετε τα πιο φοβερά παιχνίδια που έχεις δει ποτέ».

2. Ηρεμήστε το με πληροφορίες αντί με χαρακτηρισμούς: σε ποια δωμάτια θα πηγαίνει, τι θα κάνει εκεί, ποιος θα είναι μαζί του.

3. Επισκεφτείτε τον παιδικό σταθμό εσείς, έτσι ώστε να μπορείτε να τον περιγράψετε στο παιδί σας.

4. Μιλήστε μαζί του για το πώς είναι στον παιδικό σταθμό. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας καταλαβαίνουν πολύ καλά τις ξεκάθαρες περιγραφές.

5. Αποφύγετε να του πείτε ότι θα πηγαίνει εκεί «μόνο του».

6. Εξηγήστε στο παιδί σας τι είναι μια δασκάλα. Πείτε: «Οι δασκάλες βοηθούν τα παιδιά να παίξουν με όλα τα παιχνίδια, τους δείχνουν κόλπα, τα βοηθάνε εάν θέλουν να πάνε τουαλέτα κ.ά.».

7. Δείξτε ένα ημερολόγιο και μιλήστε για το ποιες μέρες είναι που πάτε εσείς στη δουλειά και εκείνο στον παιδικό σταθμό.

8. Μιλήστε για το εάν θα τρώει ή θα ξεκουράζεται το απόγευμα εκεί.

9. Καλέστε ένα άλλο που θα πηγαίνει στον ίδιο παιδικό/τάξη, έτσι ώστε να παίξουν μαζί με το παιδί σας και να γνωριστούν.

10. Αναπτύξτε μια ρουτίνα αποχαιρετισμού. Μπορείτε επίσης να βρείτε ένα συγκεκριμένο χαιρετισμό, όπως π.χ. αεροπλανάκι ή κάποια άλλη στριφογυριστή αγκαλιά που μπορείτε να κάνετε πάντα εκείνη τη στιγμή.

Πηγή: Ελευθεροτυπία