«Είμαστε μόνοι μας οι γονείς παιδιών με αναπηρίες απέναντι σε ένα σύστημα που δεν τα θέλει βασικά», ανέφερε στον «Φ» σε συνομιλία μας την περασμένη Δευτέρα, 21 Ιουνίου 2021, η Γιούλα Πιτσιάλη, πρόεδρος της παγκύπριας οργάνωσης γονέων και φίλων παιδιών με εγκεφαλικές και άλλες παραλύσεις «Αγκαλιά Ελπίδας», μητέρα του 17χρονου Νικόλα Μαρκαντώνη, παιδιού με σπαστική τετραπληγία και απώλεια ακοής, μαθητή στη Β΄ τάξη του Λυκείου Παλουριώτισσας. Η κυρία Πιτσιάλη, που είναι επίσης μητέρα δύο θυγατέρων 20 και 17 χρονών (δίδυμης με τον Νικόλα), κλήθηκε από την εφημερίδα μας να σχολιάσει το κείμενο του προσχεδίου της νέας νομοθεσίας και των κανονισμών για την ενιαία εκπαίδευση που έχει σταλεί από το υπουργείο Παιδείας σε όλους τους ενδιαφερομένους, αφού είχε προηγηθεί την προηγούμενη μέρα, 20 τρέχοντος, η δημοσιοποίηση της έντονης διαφωνίας της «Αγκαλιάς Ελπίδας» και άλλων τεσσάρων οργανώσεων γονέων παιδιών με αναπηρίες στις πρόνοιες του προτεινόμενου νομικού πλαισίου που κρίνουν ότι «νομιμοποιεί τις υφιστάμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παιδιών με αναπηρία» (οι άλλες τέσσερις οργανώσεις είναι ο Σύνδεσμος Στήριξης Ατόμων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με/χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) Κύπρου, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Συνδρόμου Ντάουν, ο Σύνδεσμος Συγγενών και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό «Μαζί» και ο Σύνδεσμος για Άτομα με Αυτισμό Κύπρου).
«Όλες οι διαφωνίες είναι σεβαστές»…
Η διαφωνία αυτή αποτυπώνεται με ενάργεια στο υπόμνημα που η Παγκύπρια Συμμαχία για την Αναπηρία και η Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων (ΚΥΣΟΑ) απέστειλαν στις 16 Ιουνίου 2021 στο υπουργείο Παιδείας σε σχέση με τη νομοθεσία και τους κανονισμούς του περί Ενιαίας Εκπαίδευσης (δομές υποστήριξης) Νόμου του 2021, όπως διαμορφώθηκαν από τον συνεργαζόμενο με το υπουργείο Ευρωπαϊκό Φορέα για την Ειδική Αγωγή και την Ενταξιακή Εκπαίδευση (η Παγκύπρια Συμμαχία για την Αναπηρία αποτελεί τον φορέα που πέρα από την ΚΥΣΟΑ και τις οργανώσεις-μέλη της περιλαμβάνει άλλους 19 φορείς). «Με τον νέο νόμο τα παιδιά με αναπηρίες, αν και θα βρίσκονται στα γενικά σχολεία, θα συνεχίσουν να μπαίνουν στο περιθώριο και θα απομονώνονται στους πολυδύναμους χώρους στήριξης», τονίζεται στο υπόμνημα. «Είναι ολοφάνερο λοιπόν», προστίθεται, «ότι καταβάλλεται προσπάθεια από πλευράς υπουργείου για παγίωση των υφιστάμενων διαχωριστικών πλαισίων μάθησης που ήδη εφαρμόζονται στη χώρα μας».
Μια διαφορετική θέση από την ΠΟΣΥΓΟΠΕΑ
Μιλήσαμε και με τον πρόεδρο της ΠΟΣΥΓΟΠΕΑ Χρίστο Αυγουστίνο που ανέφερε στον «Φ» ότι «εμείς είμαστε υπέρ της ολοκλήρωσης και της βελτίωσης τόσο της ενιαίας εκπαίδευσης όσο και των ειδικών σχολείων». Εκφράζοντας θέσεις διαφορετικές από αυτές της Παγκύπριας Συμμαχίας για την Αναπηρία, ο κ. Αυγουστίνος μας είπε ότι «εμείς εργαζόμαστε για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος και την ίδια στιγμή ζητούμε σωστή αξιολόγηση ώστε να φοιτούν στα ειδικά σχολεία ο ελάχιστος αριθμός παιδιών με ειδικές ανάγκες. Δεν θέλουμε -πρόσθεσε- οι μαθητές μας να είναι μέσα στα ειδικά σχολεία, αλλά η σκληρή αλήθεια είναι ότι κάποια παιδιά με σοβαρές αναπηρίες χρειάζονται τα ειδικά σχολεία που πρέπει, ναι, να βελτιωθούν. Θέλουμε να γίνει ξεκάθαρο στον νόμο ότι τα άτομα που θα αναλάβουν να αξιολογούν ποια παιδιά με φραγμούς εκπαίδευσης θα μετακινούνται από την ενιαία εκπαίδευση στα ειδικά σχολεία θα έχουν αυστηρά κριτήρια και σωστά επιστημονικά εργαλεία αξιολόγησης ώστε ο μαθητής που έχει πραγματική ανάγκη να βρει τη μέγιστη υποστήριξη στο ειδικό σχολείο. Εμείς θέλουμε τα ειδικά σχολεία για το μικρό ποσοστό 2% (που είναι και το παγκόσμιο), των παιδιών με πραγματικά δύσκολες μορφές αναπηρίας που δεν μπορούν να βρίσκονται στην ενιαία εκπαίδευση».
Μετά από σχετική μας ερώτηση ο κ. Αυγουστίνος είπε ότι «ως ΠΟΣΥΓΟΠΕΑ είμαστε κάθετα υπέρ της ενιαίας εκπαίδευσης, δηλαδή της βελτίωσης της υφιστάμενης νομοθεσίας. Εγώ -πρόσθεσε- εκπροσωπώ τον Σύνδεσμο Τυφλών και προεδρεύω της Ομοσπονδίας. Από τότε που εφαρμόστηκε η νομοθεσία, οι μαθητές μας της Σχολής Τυφλών βγήκαν όλοι σχεδόν και είναι στα σχολεία. Στη φετινή σχολική χρονιά, μόνο έξι παιδιά με οπτική αναπηρία και άλλες αναπηρίες φοιτούν στη Σχολή Τυφλών ενώ τρεις μαθητές με οπτική αναπηρία έχουν μερική φοίτηση στη Σχολή Τυφλών. Όμως 195 παιδιά, που είναι η μεγάλη πλειονότητα των παιδιών με οπτική αναπηρία, είναι ενταγμένα στην ενιαία εκπαίδευση και φοιτούν σε δημόσια σχολεία Δημοτικής, Μέσης και Τεχνικής Εκπαίδευσης. Αυτό γίνεται τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια σε ό,τι αφορά τον χώρο των τυφλών και των κωφών που κάνουν μάθημα στην τάξη με τις διευκολύνσεις που χρειάζονται. Ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας από το 2010 υποστηρίζω τη βελτίωση της εκπαίδευσης, δηλαδή την ενιαία εκπαίδευση που δεν είναι μόνο για τον μαθητή με αναπηρία, αλλά και για κάθε παιδί που έχει φραγμό στην εκπαίδευσή του -είτε ο φραγμός προκαλείται από αναπηρία είτε από κάποιο προσωπικό πρόβλημα και χρειάζεται στήριξη στο σχολείο του. Η ενιαία εκπαίδευση δεν είναι μια νομοθεσία για τους ανάπηρους, αλλά μια νομοθεσία που βελτιώνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα ώστε να αλλάζει ο τρόπος προσέγγισης του μαθητή μέσα στην τάξη. Ενιαία εκπαίδευση δεν πρέπει να σημαίνει λιγότεροι μαθητές στην τάξη γιατί υπάρχει παιδί με αναπηρία μέσα στην τάξη. Πρέπει να σημαίνει ότι λιγοστεύουν οι μαθητές στην τάξη μετά από αίτημα του δασκάλου της τάξης και του διευθυντή του σχολείου προς το υπουργείο γιατί μέσα στην τάξη υπάρχει μαθητής με φραγμό εκπαίδευσης –π.χ. είναι αλλόγλωσσος».
Όπως υπογραμμίζεται στο υπόμνημα της 16ης Ιουνίου 2021 της Παγκύπριας Συμμαχίας για την Αναπηρία και της ΚΥΣΟΑ προς τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Παιδείας Κύπρο Κυπριανού, «είναι σαφές ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο είναι απότοκο της άρνησης του υπουργείου σας και των συνεργαζόμενων με αυτό ευρωπαϊκών οργανισμών να λάβουν υπόψη τις εισηγήσεις που υποβλήθηκαν από το κίνημα των ατόμων με αναπηρίες της χώρας μας για την στην πράξη υλοποίηση στην Κύπρο της Σύμβασης και συγκεκριμένα του δικαιώματος των παιδιών με αναπηρίες σε ίσες και δίκαιες εκπαιδευτικές ευκαιρίες με βάση τη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας. Το υπουργείο –προστίθεται- θεώρησε τις παρεμβάσεις μας για τα πιο πάνω ζητήματα ως μη γενόμενες και τη διαβούλευση που προηγήθηκε με ορισμένες από τις οργανώσεις/συνδέσμους μέλη της Παγκύπριας Συμμαχίας για την Αναπηρία ως μια τυπική διαδικασία επικύρωσης των προειλημμένων αποφάσεών του. Πρόκειται στην πράξη για μια οδυνηρή παλινδρόμηση, όχι μόνο προς το σύστημα της εκπαιδευτικής ένταξης, αλλά ακόμα και επιστροφής σε πιο αναχρονιστικά συστήματα, αυτά του παγιωμένου διαχωρισμού. Οι ανάδοχοι του νομοσχεδίου δεν φαίνεται επίσης να λαμβάνουν υπόψη την αρνητική τάση στον τομέα της εκπαίδευσης, όπως αποδεικνύεται με ξεκάθαρο τρόπο από τα στατιστικά δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας για την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρίες στη χώρα μας, παραπέμποντάς τα ολοένα και περισσότερο σε διαχωριστικά πλαίσια».
ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ: ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ
Από πλευράς του υπουργείου Παιδείας ο δρ Ανδρέας Τσιάκκιρος, ανώτερος λειτουργός Εκπαιδευτικού Προγραμματισμού, δήλωσε στον «Φ» ότι «όλες οι απόψεις που μας έχουν σταλεί έχουν προωθηθεί στον Ευρωπαϊκό Φορέα για την Ειδική Αγωγή και την Ενταξιακή Εκπαίδευση που ετοιμάζει το νομοσχέδιο και τους κανονισμούς. Όλες οι διαφωνίες είναι σεβαστές απ’ εκεί και πέρα είναι ο Ευρωπαϊκός Φορέας που θα λάβει υπόψη τα θέματα που εγείρονται και μέχρι το τέλος του μήνα εμείς αναμένουμε το τελικό προσχέδιο του νομοσχεδίου να υποβληθεί από τον Φορέα».
Με τη σειρά του ο Γιάννης Οικονομίδης, λειτουργός στο Γραφείο Τύπου του υπουργείου Παιδείας, μας είπε ότι «περιμένουμε τις απόψεις όλων και είναι ευπρόσδεκτες όλες οι απόψεις όλων των φορέων, αλλά εμείς έχουμε να κάνουμε πρωτίστως με την Παγκύπρια Ομοσπονδία Συνδέσμων Γονέων Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες –ΠΟΣΥΓΟΠΕΑ».
Ο Νικόλας στο Γυμνάσιο και Λύκειο
Η Γιούλα Πιτσιάλη μίλησε στον «Φ» για τη σημασία των συνθηκών ζωής του γιου της μέσα σε μια οικογένεια όπου επικρατούν σχέσεις αλληλοσεβασμού και αγάπης και έκανε αναφορά στην «ήρεμη δύναμη» και στήριξη του συζύγου της Μίλτου Μαρκαντώνη. Μας είπε ότι ο Νικόλας, με τον οποίο συνεννοούνται στη νοηματική, άρχισε την προσχολική του ζωή σε ειδικό ίδρυμα σπαστικών και αναπήρων, μετά φοίτησε σε ειδική μονάδα στο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Αντωνίου στη Λευκωσία και στη συνέχεια στο Γυμνάσιο και Λύκειο Παλουριώτισσας.
«Φοίτησε σε κανονική τάξη, με τις “εύλογες προσαρμογές” που χρειαζόταν και που δεν παραχωρούνται αν δεν τις διεκδικήσει ο γονιός», ανέφερε χαρακτηριστικά. Πρόσθεσε ότι ο Νικόλας αρίστευσε στη Β΄ Γυμνασίου, ενώ πέρσι στην Α΄ Λυκείου είχε γενικό βαθμό σχεδόν 19. Είπε ότι στο ίδιο επίπεδο είναι και οι βαθμοί του στην παρούσα σχολική χρονιά –τουλάχιστον στο πρώτο τετράμηνο. Προσέξαμε τον βαθμό 20 του Νικόλα στη Φυσική Αγωγή. «Όταν το παιδί δεν μπορεί να παίξει μπάσκετ ή να τρέξει, δεν εξετάζεται πάνω στη φυσική του κατάσταση, αλλά στη θεωρία του μαθήματος», μας εξήγησε η μητέρα του.
«Αυτό», πρόσθεσε, «σημαίνει σεβασμός του κάθε παιδιού και της διαφορετικότητας στην πράξη. Αναγνωρίζω ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτό, αλλά δεν σε αποκλείω, είσαι μέσα στο σύνολο και κάνεις αυτό που μπορείς να κάνεις. Ο Νικόλας έχει συνοδό και διαφοροποιημένο υλικό στο Γυμνάσιο και Λύκειο. Πρέπει αυτά τα παιδιά να έχουν στη διάθεσή τους στην τάξη το απαραίτητο υλικό που χρειάζονται για να υπερπηδήσουν το εμπόδιο της αναπηρίας τους. Να κάνουν όλα τα μαθήματα και την ύλη των υπόλοιπων, αλλά διαφοροποιημένη για να μπορούν να έχουν πρόσβαση. Δεν ζητούμε να απλοποιηθεί ή να αφαιρεθεί ύλη, αλλά να δοθεί η ύλη με τρόπο που η αναπηρία να μην αποτελεί πρόβλημα. Π χ. το παιδί να έχει δίπλα του ένα γραφέα που να γράφει αυτά που λέει το παιδί ή να κάνει τα γραπτά του με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής. Να γίνει δηλαδή ό,τι χρειάζεται για να μπορεί το σχολείο να απευθυνθεί σε όλα τα παιδιά, χωρίς διάκριση».
«Στάχτη στα μάτια του κόσμου»
«Μας έστειλε το υπουργείο πριν ένα μήνα μια επιστολή ότι ετοιμάστηκε η νέα Νομοθεσία περί Μεταρρύθμισης της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης», ανέφερε στον «Φ» η Γιούλα Πιτσιάλη. «Δεν θα έπρεπε να ήταν μεταρρύθμιση», πρόσθεσε, «αλλά έπρεπε να είναι μια νομοθεσία ενιαίας εκπαίδευσης και ένα σχολείο που να συμπεριλαμβάνει όλα τα παιδιά όπως περιγράφεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών. Αυτοί τώρα επιδιώκουν μεταρρύθμιση της ειδικής εκπαίδευσης, αλλά στην ουσία μένουμε στα ίδια πράγματα με διαχωρισμό των παιδιών με αναπηρίες που παραπέμπονται στις ειδικές μονάδες. Για να υπάρξει ενιαία εκπαίδευση πρέπει να υπάρξει ευελιξία στο αναλυτικό πρόγραμμα σύμφωνα με τα δεδομένα των παιδιών. Αλλά αυτό απαιτεί χρόνο, εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και αλλαγή των διαδικασιών… και δεν είναι διατεθειμένο το υπουργείο για κάτι τέτοιο. Κάνει λοιπόν ένα νόμο ενιαίας εκπαίδευσης που είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου και των γονιών με τον οποίο καθορίζουν οι ίδιοι ποιοι θα φοιτούν στο σχολείο. Μπροστά σε ένα δύσκολο περιστατικό ο νόμος δίνει την επιλογή να προχωρήσουν να παραπέμψουν το παιδί στο ειδικό σχολείο. Υπάρχουν καθηγητές και διευθυντές σχολείων που δεν θέλουν παιδιά με αναπηρία, κάνουν αρνητική αναφορά ότι δεν μπορούν να μάθουν και τους μετακινούν από το σχολείο. Αλλά είναι δικαίωμα των παιδιών να είναι στο σχολείο με τον τρόπο που μπορούν να φοιτήσουν. Δεν είναι δικαιολογία ότι το παιδί δεν μιλά. Μπορεί να μιλήσει μέσω της υποστηρικτικής τεχνολογίας. Τα παιδιά που δεν έχουν προφορικό λόγο δεν σημαίνει ότι δεν έχουν λόγο. Κι όμως, το υπουργείο Παιδείας έχει μόνο ένα άτομο υπεύθυνο για υποστηρικτική τεχνολογία για όλα τα δημοτικά σχολεία και… μισό άτομο για τη Μέση Εκπαίδευση όλης της Κύπρου! Αυτοί αξιολογούν τα παιδιά, εκπαιδεύουν τους εκπαιδευτικούς και στο τέλος αγοράζεται η τεχνολογία και είναι στην αποθήκη και δεν τη χρησιμοποιεί κανένας. Οπότε καταλαβαίνετε πόση σημασία δίνουν στο θέμα αυτό…».
Μάριος Δημητρίου
Πηγή: philenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου