Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2021

Πώς η Ιπποθεραπεία επηρεάζει την στάση του σώματος σε παιδιά με εγκεφαλική παράλυση

Η εγκεφαλική παράλυση είναι μια διαταραχή της κίνησης, του μυϊκού τόνου και της στάσης του σώματος που προκαλείται από λανθασμένη μετάδοση σημάτων μεταξύ του κεντρικού νευρικού συστήματος και των μυών. Αυτή η ανισορροπία οδηγεί σε αυξημένη δραστηριότητα στους μύες, επηρεάζοντας τη στάση του σώματος και τη βάδιση. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων και την απόκτηση ανεξαρτησίας. Για το λόγο αυτό, η θεραπευτική διαδικασία περιλαμβάνει μια σειρά μεθόδων και διαδικασιών που βελτιώνουν την κινητική λειτουργία αυτών των παιδιών. Εκτός από την παραδοσιακή φυσιοθεραπεία, αναζητούνται κι άλλες μορφές αποκατάστασης για να συμπληρώσουν τη θεραπευτική διαδικασία. Μια από αυτές είναι και η ιπποθεραπεία.

Η ιπποθεραπεία είναι μια θεραπεία όπου κατά τη διάρκεια της ίππευσης και των ασκήσεων που γίνονται στην πλάτη του αλόγου, ο αναβάτης λαμβάνει τέτοια ερεθίσματα που διεγείρουν το αισθητηριακό νευροκινητικό και γνωστικό σύστημα του. Πολυάριθμες μελέτες επιβεβαιώνουν την ευεργετική επίδραση της ιπποθεραπείας στον έλεγχο της στάσης του σώματος, την ισορροπία, τις αδρές ​​κινητικές λειτουργίες και τη λειτουργική απόδοση των παιδιών με εγκεφαλική παράλυση.

Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας ιπποθεραπείας, το παιδί κάθεται στην πλάτη του αλόγου και προσπαθεί να διατηρήσει μια κατάλληλη θέση ενώ το άλογο περπατά. Κάθε λεπτό, το άλογο στέλνει πολλές νευρικές ώσεις προς τον αναβάτης του, ο οποίος καλείται να αντιδράσει προκειμένου να διατηρήσει τη θση του.

Υπάρχει ανάγκη διεξαγωγής μελετών για την καλύτερη κατανόηση και αξιολόγηση των ευεργετικών επιδράσεων της ιπποθεραπείας σε διάφορες διαταραχές που εμφανίζονται σε πολλές ασθένειες, γι ‘αυτό και ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εκτιμηθεί η επίδραση της ιπποθεραπείας στη στάση του παιδιού και στις λειτουργίες μεμονωμένων τμημάτων του σώματος ανάλογα με τον τύπο της εγκεφαλικής παράλυσης, το επίπεδο του συστήματος ταξινόμησης αδρών κινητικών λειτουργιών (GMFCS) και την ηλικία του παιδιού.

Στη μελέτη αυτή συμπεριλήφθηκαν σαράντα πέντε παιδιά ηλικίας 6-12 ετών με σπαστική διπληγία ή ημιπληγία, ταξινομημένα χρησιμοποιώντας το σύστημα αδρών κινητικών λειτουργιών (GMFCS) επιπέδου Ι ή ΙΙ. Όλα τα παιδιά ήταν σε θέση να κατανοήσουν και να εκτελέσουν απλές εντολές. Η ιπποθεραπεία αντενδείκνυται σε εκείνους που υποβλήθηκαν σε ορθοπεδική, νευρολογική χειρουργική επέμβαση τους προηγούμενους έξι μήνες και άτομα που δεν ήταν σε θέση να κατανοήσουν και να εκτελέσουν εργασίες αποκλείστηκαν από τη μελέτη.

Διαβάστε τη συνέχεια της μελέτης τού κ. Απόστολου Μαυρομάτη  στο ippotherapeia.gr, από όπου προέρχεται και το παραπάνω κείμενο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου