Στο ίδιο (ή έστω παρόμοιο) έργο θεατές κάθε χρόνο είναι οι γονείς μαθητών που χρειάζονται παράλληλη στήριξη στα σχολεία. Το πρώτο κουδούνι χτυπά και παρά τις υποσχέσεις διαδοχικών κυβερνήσεων, τα κενά στην παράλληλη στήριξη είναι πολλά, καλύπτονται κατά τη διάρκεια της χρονιάς με αργούς ρυθμούς και ποτέ στο 100%.
«Φλέγον θέμα» χαρακτήρισε την παράλληλη στήριξη ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων, Παιδιών και Ενηλίκων με Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή, Αυτισμό & Asperger (ΔΑΔΑΑ) Βαγγέλης Λαφτσής. Κοινοποίησε το αίτημα πως «θέλουμε τα παιδιά να είναι μέσα στα σχολεία και να έχουν όλα παράλληλη στήριξη» και ξεκαθάρισε πως βασικός στόχος είναι η κοινωνικοποίηση των μαθητών κι η ομαλή ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο.
«Μιλάμε για ανθρώπινες ψυχές»
Ως προς την κάλυψη των θέσεων εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης, ποτέ δεν έχει ξεπεράσει το 80%. Ωστόσο, το 80% για να γίνει πράξη… φτάνουμε ακόμη και το Πάσχα. «Η ιστορία έχει δείξει πως στις αρχές κάθε έτους είμαστε στο 10-15% (κάλυψη) και κάπου στο Πάσχα πιάνουμε το 80%». Επομένως, και τα κενά παραμένουν και όσα καλύπτονται συμβαίνει κυρίως κατά τη διάρκεια της χρονιάς κι όχι από την αρχή της. Οι γονείς μένουν με το «γιατί», παραδέχεται ο πρόεδρος του ΔΑΔΑΑ, αλλά και με τις υποσχέσεις πολιτικών για κάλυψη των κενών με το πρώτο κουδούνι να μένουν στα χαρτιά. «Αυτές είναι τακτικές που βολεύουν τους πολιτικούς, αλλά εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ψυχές και μας πονάει πολύ. Εμείς δεν κάνουμε πολιτική, πασχίζουμε και αγωνιζόμαστε για τα παιδιά», σημείωσε. Πολλοί γονείς στρέφονται στην ιδιωτική παράλληλη στήριξη, για να έχουν βοήθεια τα παιδιά τους από την πρώτη στιγμή.
Αναφορικά με τον Σύλλογο ΔΑΔΑΑ, υπάρχει ακόμη κτιριακό ζήτημα, καθώς η έδρα του Συλλόγου (επί του ΔΑΚ) καλύπτει μεν κυρίως διοικητικές ανάγκες, αλλά όχι χρηστικές-λειτουργικές όπως η γυμναστική των ωφελούμενων.
Πηγή: Χρόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου