Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Χορευτές με και χωρίς αναπηρία: «Ποιος δεν έχει μια ειδική ανάγκη;»

Εγινε χορεύτρια κατά σύμπτωση. Δεν άργησε να βρεθεί στη λίστα με τις 50 καλλιτέχνιδες που πρέπει κάποιος να δει οπωσδήποτε. Οταν ανεβαίνει στη σκηνή, όλοι πιστεύουν ότι εμπόδιο στις κινήσεις της ίσως να είναι οι πατερίτσες που έχουν «αντικαταστήσει» τα πόδια της. Εκείνη όμως δηλώνει ότι ο μόνος της αντίπαλος είναι η τεμπελιά της. Μπορεί η ιστορία της Σκωτσέζας Κλερ Κάνιγχαμ να χωρέσει σε μια παράσταση 17 λεπτών; Από τη στιγμή που εκείνη καταφέρνει να εντυπωσιάζει με ακρίβεια και ευελιξία ακροβάτη, όλα μπορούν να συμβούν. «Δεν βλέπω τον εαυτό μου κυρίως ως χορεύτρια, αλλά ως δημιουργό, ως κάποιον που κάνει τέχνη και κάποιες φορές ως χορογράφο και ως ερμηνεύτρια» μας λέει η 37χρονη χορογράφος λίγα μόλις εικοσιτετράωρα πριν έρθει στην Αθήνα με το έργο της «Evolution». Ενα σόλο για τη διαδρομή της στον χορό και τις ιατρικές επεμβάσεις που έχει δεχτεί, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access που φιλοξενεί χορευτές με και χωρίς αναπηρία από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Με διαγνωσμένη οστεοπόρωση και αρθρογρύπωση από τη βρεφική της ηλικία, ώς τα 14 είχε μια αρκετά φυσιολογική ζωή έως τη στιγμή που έπεσε από το ποδήλατό της και έσπασε και τα δυο της πόδια. Στη ζωή της αποφάσισε να ασχοληθεί με το κλασικό τραγούδι, αλλά στον ελεύθερο χρόνο της επέλεξε τον εναέριο ακροβατικό χορό με πανιά επειδή είχε αποκτήσει δύναμη το πάνω μέρος του κορμού της από τις πατερίτσες. «Γοητεύτηκα από την κίνηση και θέλησα από περιέργεια να ανακαλύψω τι θα μπορούσα να κάνω με τις πατερίτσες μου» λέει. Η γνωριμία της με τον αμερικανό χορογράφο Τζες Κέρτις που την ενθάρρυνε άνοιξε μια νέα σελίδα στη ζωή της. Και μια μοναδική ευκαιρία: «Να έχω τον έλεγχο στο πώς με κοιτάζουν οι άλλοι. Στη σκηνή δίνω εγώ στους άλλους την άδεια να με κοιτάξουν, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει έξω όπου οι άνθρωποι με παρατηρούν χωρίς να μπορώ να το ελέγξω. Την ώρα της παράστασης έχω επιπλέον τη δυνατότητα να δημιουργήσω και το πλαίσιο μέσα στο οποίο θέλω να με κοιτούν».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ. Το «Evolution» της Κάνιγχαμ είναι μία από τις οκτώ παραστάσεις του Φεστιβάλ που έχει ως στόχο να δει το κοινό τον χορό υπό διαφορετικό πρίσμα, με κεντρικό σύνθημα «Πάνω στη σκηνή του χορού είμαστε όλοι ίδιοι». Ανάμεσα στις ομάδες που συμμετέχουν από την Ελλάδα, την Κροατία, τη Βρετανία και την Τσεχία είναι και η CiM από την Πορτογαλία με χορογράφο την Αννα Ρίτα Μπαράτα και την παράσταση «Edge», στην οποία συμμετέχουν δύο χορευτές με όραση και δύο τυφλοί. Πόσο δύσκολο είναι να δουλεύει μια χορογράφος με άτομα που έχουν αναπηρίες; «Οσο δύσκολο είναι να δουλεύεις και με άτομα που δεν έχουν αναπηρίες» μας λέει. «Δεν υπάρχουν διαφορές. Με τα άτομα που δεν βλέπουν απλώς πρέπει να μιλάω περισσότερο και να περιγράφω με ακρίβεια όσα κάνω. Και εξάλλου ποιος δεν έχει μια ειδική ανάγκη;». Οι παραστάσεις απευθύνονται σε άτομα άνω των επτά ετών. 

INFO
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Συγγρού 107-109, 26/2-1/3. Εισιτήρια 7 ευρώ, άνεργοι 5 ευρώ, ΑμεΑ κι ένας συνοδός δωρεάν. Το πρόγραμμα στο sgt.gr

Πηγή: Νέα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου