Τα περισσότερα ποδοσφαιρικά γήπεδα της Κύπρου δεν διαθέτουν υποδομές προσβασιμότητας για τους φιλάθλους με αναπηρία. Οι όποιες μεμονωμένες εξαιρέσεις γηπέδων με στοιχειώδη επάρκεια συναφών υποδομών απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα της αδιαφορίας. Η διαπίστωση δεν είναι (προφανώς) δική μας, αλλά διατυπωμένη και τεκμηριωμένη πλέον με τον επίσημο τρόπο. Φέρει την υπογραφή της Αρχής Ισότητας του γραφείου της Επιτρόπου Διοίκησης, που διεξήγαγε παγκύπρια σχετική έρευνα την οποία δημοσιοποίησε με το κλείσιμο του Μαίου.
Το έναυσμα για την έρευνα ήταν η καταγγελία του αθλητικού συντάκτη Α.Κ. (υπεβλήθη στις 9 Φεβρουαρίου 2010) χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου απο το 2008. Το περιεχόμενο της καταγγελίας του Α.Κ. ήταν απλό και σαφέστατο: Η έλλειψη υποδομών προσβασιμότητας στα ποδοσφαιρικά γήπεδα τον παρεμποδίζει να ασκήσει επαρκώς το επάγγελμά του. Ηδη, από την διατύπωση και μόνο της καταγγελίας δόθηκε το μέτρο του τι σημαίνει “δικαίωμα στην ανεμπόδιστη πρόσβαση” υπό την ευρεία έννοια. Επεξηγήθηκε το (αυτονόητο) ότι η παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης στο δομημένο περιβάλλον, συνδέεται αυτόματα ή μεταφράζεται σε παραβίαση ευρύτερης γκάμας των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην υγεία, στον πολιτισμό, στην ψυχαγωγία.
Η έρευνα – έκθεση της Αρχής Ισότητας του γραφείου της Επιτρόπου Διοίκησης (αξιολογότατη η δουλειά της λειτουργού Δέσποινας Μέρτακκα) καταγράφει με πληρότητα τις ανεπάρκειες ή και την παντελή ανυπαρξία υποδομών προσβασιμότητας ανά Κυπριακό ποδοσφαιρικό γήπεδο. Ομως δεν εξαντλείται σε αυτό, προχωράει ακόμα παρακάτω. Παραθέτει το σύνολο της εγχώριας και διεθνούς νομοθεσίας περί προσβασιμότητας, αναδεικνύοντας την παντελή της αγνόηση από πλευράς αρμοδίων διαχειριστών των “ναών της στρογγυλής θεάς” στον τόπο μας. Υπό την συγκεκριμένη έννοια η έρευνα – έκθεση αποτελεί ένα “εργαλείο” τεκμηρίωσης και στήριξης της διεκδίκησης για “προσβάσιμο δομημένο περιβάλλον” των ανθρώπων με αναπηρία και ευρύτερα του Κυπριακού αναπηρικού κινήματος.
Διατρέχοντας τα ποιοτικά στοιχεία – ευρήματα – συμπεράσματα της έρευνας, στεκόμαστε σε ένα σημείο που είναι αρκούντος αποκαλυπτικό. Απαντώντας κάποιοι διαχειριστές στο ερώτημα “γιατί δεν έχουν εξασφαλίσει στοιχειώδεις έστω υποδομές προσβασιμότητας” ερμήνευσαν την αδιαφορία τους χρεώνοντάς την στο ότι “είναι απειροελάχιστοι οι άνθρωποι με αναπηρία που επισκέπτονται τα γήπεδα”. Η απάντηση παραπέμπει δυνητικά στην λογική του παραλόγου (διότι είναι παράλογο να γίνεται επίκληση της απουσίας αναπήρων από τα γήπεδα όταν δεν είναι δυνατή η ανεμπόδιστη πρόσβαση σε αυτά), είναι όμως ταυτόχρονα και δηλωτική μιάς ευρύτερης παρωχημένης νοοτροπίας που αντιλαμβάνεται τον πολίτη με αναπηρία ως εξαρτημένο και απομονωμένο a-priori από την κοινωνική ζωή. Η έμπρακτη αλλαγή της παραπάνω νοοτροπίας αποτελεί το κλειδί του απαραίτητου σχεδιασμού για την άσκηση στην πράξη του δικαιώματος ανεμπόδιστης πρόσβασης των ανθρώπων με αναπηρία στα γήπεδα και όχι μόνο.
Η έρευνα – έκθεση της Αρχής Ισότητας πρέπει να αξιοποιηθεί άμεσα. Πρέπει να τεθεί και να υπηρετηθεί με ακρίβεια αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την αποκατάσταση της προσβασιμότητας των Κυπριακών γηπέδων. Οχι με όρους συγκρουσιακής καταγγελίας, αλλά με όρους έντιμης συνεννόησης ανάμεσα στους ανθρώπους με αναπηρία και το Κυπριακό αναπηρικό κίνημα και τους διαχειριστές των Κυπριακών γηπέδων ποδοσφαίρου. Στην συγκεκριμένη κατεύθυνση, ένα πλήρες άμεσης εκτέλεσης σχέδιο το οποίο θα συνδέει και συνθέτει τα θεμελιώδη δικαιώματα των Κυπρίων αναπήρων με την υπεραξία που μιά τέτοια εξέλιξη θα προσθέσει στο Κυπριακό ποδοσφαιρικό προϊόν, κρίνεται ως αναγκαίο. Επ’ αυτού θα επανέλθουμε λίαν συντόμως με περισσότερες λεπτομέρειες.
Το έναυσμα για την έρευνα ήταν η καταγγελία του αθλητικού συντάκτη Α.Κ. (υπεβλήθη στις 9 Φεβρουαρίου 2010) χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου απο το 2008. Το περιεχόμενο της καταγγελίας του Α.Κ. ήταν απλό και σαφέστατο: Η έλλειψη υποδομών προσβασιμότητας στα ποδοσφαιρικά γήπεδα τον παρεμποδίζει να ασκήσει επαρκώς το επάγγελμά του. Ηδη, από την διατύπωση και μόνο της καταγγελίας δόθηκε το μέτρο του τι σημαίνει “δικαίωμα στην ανεμπόδιστη πρόσβαση” υπό την ευρεία έννοια. Επεξηγήθηκε το (αυτονόητο) ότι η παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης στο δομημένο περιβάλλον, συνδέεται αυτόματα ή μεταφράζεται σε παραβίαση ευρύτερης γκάμας των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην υγεία, στον πολιτισμό, στην ψυχαγωγία.
Η έρευνα – έκθεση της Αρχής Ισότητας του γραφείου της Επιτρόπου Διοίκησης (αξιολογότατη η δουλειά της λειτουργού Δέσποινας Μέρτακκα) καταγράφει με πληρότητα τις ανεπάρκειες ή και την παντελή ανυπαρξία υποδομών προσβασιμότητας ανά Κυπριακό ποδοσφαιρικό γήπεδο. Ομως δεν εξαντλείται σε αυτό, προχωράει ακόμα παρακάτω. Παραθέτει το σύνολο της εγχώριας και διεθνούς νομοθεσίας περί προσβασιμότητας, αναδεικνύοντας την παντελή της αγνόηση από πλευράς αρμοδίων διαχειριστών των “ναών της στρογγυλής θεάς” στον τόπο μας. Υπό την συγκεκριμένη έννοια η έρευνα – έκθεση αποτελεί ένα “εργαλείο” τεκμηρίωσης και στήριξης της διεκδίκησης για “προσβάσιμο δομημένο περιβάλλον” των ανθρώπων με αναπηρία και ευρύτερα του Κυπριακού αναπηρικού κινήματος.
Διατρέχοντας τα ποιοτικά στοιχεία – ευρήματα – συμπεράσματα της έρευνας, στεκόμαστε σε ένα σημείο που είναι αρκούντος αποκαλυπτικό. Απαντώντας κάποιοι διαχειριστές στο ερώτημα “γιατί δεν έχουν εξασφαλίσει στοιχειώδεις έστω υποδομές προσβασιμότητας” ερμήνευσαν την αδιαφορία τους χρεώνοντάς την στο ότι “είναι απειροελάχιστοι οι άνθρωποι με αναπηρία που επισκέπτονται τα γήπεδα”. Η απάντηση παραπέμπει δυνητικά στην λογική του παραλόγου (διότι είναι παράλογο να γίνεται επίκληση της απουσίας αναπήρων από τα γήπεδα όταν δεν είναι δυνατή η ανεμπόδιστη πρόσβαση σε αυτά), είναι όμως ταυτόχρονα και δηλωτική μιάς ευρύτερης παρωχημένης νοοτροπίας που αντιλαμβάνεται τον πολίτη με αναπηρία ως εξαρτημένο και απομονωμένο a-priori από την κοινωνική ζωή. Η έμπρακτη αλλαγή της παραπάνω νοοτροπίας αποτελεί το κλειδί του απαραίτητου σχεδιασμού για την άσκηση στην πράξη του δικαιώματος ανεμπόδιστης πρόσβασης των ανθρώπων με αναπηρία στα γήπεδα και όχι μόνο.
Η έρευνα – έκθεση της Αρχής Ισότητας πρέπει να αξιοποιηθεί άμεσα. Πρέπει να τεθεί και να υπηρετηθεί με ακρίβεια αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την αποκατάσταση της προσβασιμότητας των Κυπριακών γηπέδων. Οχι με όρους συγκρουσιακής καταγγελίας, αλλά με όρους έντιμης συνεννόησης ανάμεσα στους ανθρώπους με αναπηρία και το Κυπριακό αναπηρικό κίνημα και τους διαχειριστές των Κυπριακών γηπέδων ποδοσφαίρου. Στην συγκεκριμένη κατεύθυνση, ένα πλήρες άμεσης εκτέλεσης σχέδιο το οποίο θα συνδέει και συνθέτει τα θεμελιώδη δικαιώματα των Κυπρίων αναπήρων με την υπεραξία που μιά τέτοια εξέλιξη θα προσθέσει στο Κυπριακό ποδοσφαιρικό προϊόν, κρίνεται ως αναγκαίο. Επ’ αυτού θα επανέλθουμε λίαν συντόμως με περισσότερες λεπτομέρειες.
Πηγή: cybc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου