Το παιδί σας κάποια στιγμή θα ζητήσει κινητό - αν δεν το έχει κάνει ήδη - για τον απλό λόγο ότι παντού γύρω μας υπάρχει τεχνολογία.
Οπου και να στρέψει το βλέμμα του θα δει ανθρώπους σκυμμένους πάνω από τις οθόνες των smartphone να στέλνουν μηνύματα και να τσεκάρουν τα social media.
Οπότε, η απαίτησή του να έχει κινητό - ακόμα και στις μεσαίες τάξεις του δημοτικού - είναι φυσική και επόμενη.
Τώρα, ήρθε η σειρά των γονιών να αποφασίσουν αν θα του το αγοράσουν ή όχι.
Είναι δύσκολο να πει κάποιος με σιγουριά ποιά είναι η κατάλληλη ηλικία για ένα ανήλικο να αποκτήσει smartphone. Ωστόσο, οι περισσότεροι ειδικοί λένε πως δεν το χρειάζεται πριν το γυμνάσιο.
Δεν είναι μόνο τα τηλέφωνα και τα μηνύματα με φίλους και συγγενείς. Το σύγχρονο smartphone είναι σαν ένας μικρός υπολογιστής, με πρόσβαση σε οτιδήποτε υπάρχει στο διαδίκτυο, από την πλαστή πραγματικότητα στα social media μέχρι τις εικόνες και τα βίντεο με περιεχόμενο ακραίο για τόσο μικρά παιδιά.
Ας μην ξεχνάμε το διαδικτυακό μπούλινγκ (cyberbulling), το οποίο μας έχει απασχολήσει με πολλά περιστατικά. Επίσης, κανείς δεν θέλει να βλέπει τα παιδιά του να παραμελούν δραστηριότητες, παιχνίδι, ακόμα και τον ύπνο, για να χαζεύουν πάνω από το κινητό σε παιχνίδια και φωτογραφίες.
Η Κρίστι Γκούντγουιν, ομιλήτρια σε θέματα τεχνολογίας, τονίζει: «Δίνουμε στα παιδιά μας κάτι παραπάνω από ένα απλό κινητό. Τους δίνουμε ένα smartphone.»
Σύμφωνα με έρευνα του οργανισμού Internet Matters το 2018, ο μέσος όρος ηλικίας που ένα παιδί αποκτά κινητό είναι τα 10 έτη. Ομως, κάποιοι γονείς που έχουν και οι ίδιοι μια «αυτοκόλλητη» σχέση με το κινητό τους, το θεωρούν αδιανόητο να περιμένουν μέχρι τα 10 για να βάλουν το παιδί στους στον κόσμο της τεχνολογίας.
Αλλοι προτιμούν να περιμένουν περισσότερο. Σε αυτούς ανήκει και ο Μπιλ Γκέιτς, ο ιδρυτής της Microsoft, ο οποίος αγόρασε κινητό στα παιδιά του μετά τα 14. Ακόμα και ένας από τους μεγαλύτερους πρωτοπόρους στον χώρο των υπολογιστών, άργησε να τους το αγοράσει και έβαλε και περιοριστικούς όρους στην χρήση του.
«Δεν έχουμε κινητά στο τραπέζι όταν τρώμε και περιορίζω τον χρόνο που περνάει η μικρότερη κόρη μου στην οθόνη πριν τον ύπνο» λέει.
Αυτό που απασχολεί έναν γονιό είναι ο λόγος για τον οποίο το παιδί του χρησιμοποιεί το κινητό.
Δεν έχει μόνο μειονεκτήματα. Το παιδί μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να βρίσκεται σε επικοινωνία με γονείς και συγγενείς. Επίσης, επικοινωνεί και με φίλους και συμμαθητές, διατηρώντας φιλίες και περνώντας τον χρόνο του πιο ευχάριστα. Αλλά όταν το χρησιμοποιεί για το αντίθετο, δηλαδή για να «αποκόβεται» από τον έξω κόσμο, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Οπως τονίζει Πίτερ Φονάγκι, καθηγητής και CEO της εταιρείας Anna Freud National Centre for Children and Families η κατοχή κινητού είναι κάτι θετικό, αλλά όταν το χρησιμοποιεί περισσότερο για τα παιχνίδια ή τα social media και χάνει παρέες και ώρες ύπνου εξαιτίας του, αυτό είναι κακό σημάδι.
Βέβαια, στο εμπόριο υπάρχουν και συσκευές με περιορισμένες λειτουργίες. Δηλαδή, επιτρέπουν μόνο τηλέφωνα και μηνύματα (και μερικά έχουν και κάμερα), αλλά δεν έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, σε εφαρμογές και σε παιχνίδια.
Εδώ είναι τρεις τρόποι για να βεβαιωθούμε ότι η χρήση κινητού δεν θα έχει άσχημη επιρροή στα παιδιά:
Να εμπιστευόμαστε την δική μας κρίση
Οι γονείς γνωρίζουν τα παιδιά τους καλύτερα από τον καθένα, ζουν καθημερινά μαζί τους και έχουν ανιχνεύσει όλες τις πλευρές του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς τους.
Είναι λογικό τα παιδιά να ζητούν επίμονα το smartphone για να «ανέβουν» στα μάτια των συμμαθητών τους. Ομως, εμείς πρέπει να κρίνουμε αν τα παιδιά μας είναι αρκετά ώριμα για να διαχειριστούν μια συσκευή με τέτοιον όγκο πληροφορίας και εικόνας.
Αν, για παράδειγμα, ένα παιδί δεν έχει αρκετή υπευθυνότητα και αυτοέλεγχο, καλύτερα να το ξανασκεφτούμε.
Να βάζουμε όρια
Χρειάζονται όρια για τοπόσο χρόνο θα περάσει μπροστά στην οθόνη, ποιες ώρες την ημέρα θα το χρησιμοποιεί και για ποιους σκοπούς.
Επίσης, υπάρχουν εφαρμογές που φιλτράρουν τα smartphone, αποκλείωντας το παιδί από υλικό που δεν θέλουμε να έρχετε σε επαφή.
Ετσι, η χρήση του κινητού είναι ελεγχόμενη.
Να οριοθετούμε και τους εαυτούς μας
Δεν απαιτούμε κάτι από τα παιδιά, που εμείς οι ίδιοι δεν εφαρμόζουμε.
Δεν είναι ανόητα. Οταν βλέπουν τους γονείς τους να είναι «κολλημένοι» στο smartphone, θα κάνουν ακριβώς το ίδιο γιατί θα το θεωρήσουν «άδικο» να κάνουν κάτι διαφορετικό.
Ενώ, αν εμείς είμαστε το καλό παράδειγμα, θα μας ακολουθήσουν.
Πηγή: HuffingtoPost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου