Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

Τρεις δεξιότητες που πρέπει να κατακτήσει στον πρώτο μήνα της ζωής του

Το έχουμε ξαναγράψει: Κάθε παιδί αναπτύσσεται με διαφορετικούς ρυθμούς. Οι ηλικίες στις οποίες «πρέπει» να περπατήσει, να μιλήσει ή να στηριχτεί μόνο του στα πόδια του δεν είναι παρά ένας μέσος όρος. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι πολλά μωρά θα φτάσουν σε αυτό το σημείο πολύ νωρίτερα ή πολύ αργότερα. Και αυτό δεν λέει και πολλά για την κατάσταση της υγείας τους ή για τα χαρακτηριστικά που θα αποκτήσουν στο μέλλον.

Στον πρώτο μήνα της ζωής τους, τα βρέφη ξεκινούν σταδιακά να αποκτούν τον έλεγχο των άκρων τους. Παράλληλα, οι αισθήσεις και το νευρικό τους σύστημα ωριμάζουν και έτσι είναι σε θέση να αντιληφθούν καλύτερα το περιβάλλον τους – αν και μπορεί να αντιδρούν κάπως παράξενα. Παρόλο που κάθε νεογέννητο είναι μοναδικό, αν μέχρι το τέλος αυτού του μαγικού μήνα δεν έχει αναπτύξει τις παρακάτω δεξιότητες θα πρέπει να το αναφέρετε στον παιδίατρό σας – πάντα χωρίς πανικό!

Μέχρι το τέλος του πρώτου μήνα θα πρέπει να:
Φέρνει τα χέρια προς το στόμα του και να κάνει μπουνίτσες

Ο εγκέφαλός του προσπαθεί να μάθει να συντονίζει τις κινήσεις των χεριών και των ποδιών του, όμως αυτό θα πάρει λίγο χρόνο ακόμη. Επομένως, δεν χρειάζεται να σας ανησυχήσει αν είναι λίγο σπασμωδικές για την ώρα. Ωστόσο, αν μοιάζει να κινείται πολύ αργά ή τα άκρα του μοιάζουν υπερβολικά χαλαρά ή σφιγμένα, ίσως να πρέπει να το εξετάσει ένας γιατρός. Επιπλέον, αν το σαγόνι του τρέμει διαρκώς, χωρίς να κλαίει ή να είναι χαρούμενο, τότε ίσως υπάρχει κάποιο νευρολογικό πρόβλημα.

Αντιδρά στους δυνατούς θορύβους

Μέχρι το τέλος του μήνα, η ακοή του θα πρέπει να έχει αναπτυχθεί πλήρως. Ίσως μάλιστα και να γυρνά το κεφάλι του όταν ακούει τη φωνή σας! Αν δεν αντιδρά σε ξαφνικούς, απότομους θορύβους, ίσως αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία στην ακοή του ή πάσχει από κάποια νευρολογική διαταραχή. Να θυμάστε πως δεν χρειάζεται να στραφεί προς τον ήχο: Φτάνει μόνο να φαίνεται πως τον έχει αντιληφθεί.

Θηλάζει σωστά

Όλα τα μωρά γεννιούνται με το λεγόμενο «αντανακλαστικό θηλασμού». Είναι το ένστικτο που τα κάνει να ανοιγοκλείνουν το στόμα τους σαν να θηλάζουν όταν τους χαϊδεύουμε το μάγουλο ή τα χείλη. Αυτό τους επιτρέπει να τρέφονται χωρίς δυσκολία από το στήθος της μαμάς ή το μπουκάλι – συνεπώς, εξασφαλίζει την επιβίωσή τους. Ωστόσο, η ύπαρξη αυτού του αντανακλαστικού δεν είναι αρκετή. Θα πρέπει να σας ανησυχήσει αν θηλάζουν πολύ αργά ή αδύναμα ή αν έχετε άλλες ενδείξεις ότι δεν τρώει αρκετά.

Πηγή: imommy

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου