«Αμα γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα»! Δυστυχώς, στον άγριο, βάρβαρο κόσμο που ζούμε, όλο και περισσότερα παιδιά δεν «γλιτώνουν». Σύμφωνα με στοιχεία της UNESCO, 246.000.000 παιδιά παγκοσμίως απάγονται, πουλιούνται και δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες, υποβαλλόμενα σε σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια.
Αυτά τα παιδιά προσπαθεί να σώσει ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης Ινδός Κάιλας Σατιάρτι. 250.000.000 είναι τα αναλφάβητα παιδιά σε χώρες που πλήττονται κυρίως από πολεμικές συρράξεις ή τα κυνηγούν για να τα σκοτώσουν, ιδίως κορίτσια, σκοταδιστές Ταλιμπάν, π.χ. η επίσης βραβευμένη Πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφζάι. Στην «πολιτισμένη Δύση», ένα νέο φαινόμενο είναι η σχολική βία, το bullying, σωματικός λεκτικός εκφοβισμός που ενέσκηψε και στα ελληνικά σχολεία και εξαπλώνεται επικίνδυνα στις σχολικές τάξεις και αυλές, αλλά και μέσω Διαδικτύου με απειλές, εκβιασμούς, φαρμακερά πειράγματα, κοροϊδίες, αλλά και χτυπήματα, γροθιές, κλοτσιές... σε αγόρια και κορίτσια. Θύτες οι αυτοθεωρούμενοι «δυνατοί», θύματα οι «αδύνατοι». Αιτία, η εμφάνιση, η συμπεριφορά, η φυλή, το χρώμα, ένα παιδί παχύσαρκο ή υπερευαίσθητο, κλειστό, ένας καλός μαθητής... Οι συμπεριφορές αυτές έχουν συχνά αποτρόπαια αποτελέσματα: κατάθλιψη, άγχος, αυτοκτονικές τάσεις.
Οι ειδικοί αποφαίνονται ως κυρίαρχες αιτίες την οικονομική κρίση, την οικογενειακή κρίση που βιώνουν οι θύτες, την έλλειψη γονικής φροντίδας και παρουσίας του πατέρα, ο οποίος λείπει ολημερίς από το σπίτι, κυνηγώντας τον επιούσιο.
Πού μας οδηγούν όλα αυτά τα δυσάρεστα, άθλια φαινόμενα; Αν δεν «γλιτώσουν» τα παιδιά, ποια μελλοντική κοινωνία μας αναμένει; Ποια ελπίδα;
Της ΕΥΑΣ ΚΟΤΑΜΑΝΙΔΟΥ
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου