Η Λινέτ Φέντερερ που έχει αναλάβει εξ'ολοκλήρου το φιλανθρωπικό έργο του ιδρύματος του γιου της, Ρότζερ Φέντερερ, δίνει συμβουλές στο The Tennis Space για το πως είναι να είσαι γονιός τενίστα, κυρίως στα πρώτα βήματα του παιδιού στο άθλημα αλλά και για το πόσο σημαντικές είναι οι τενιστικές υποδομές στη χώρα που μεγαλώνει.
Είναι σημαντικό το παιδί να διασκεδάζει με το παιχνίδι και όχι να αναγκάζεται να το κάνει
"Πιστεύω ότι ένα παιδί επιλέγει το τένις γιατί τον ελκύει και τον συναρπάζει το άθλημα και αυτό μπορεί να περάσει απ'τους γονείς, τους φίλους ή γενικά την οικογένεια"
Η πειθαρχία είναι μέρος του παιχνιδιού
"Όταν ένα παιδί θέλει να παίξει τένις, σημαίνει ότι πρέπει να πάει στην προπόνηση, στους αγώνες και να έχει αθλητική συμπεριφορά, τόσο στους αγώνες όσο και στην προπόνηση. Αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολο καθώς τα συναισθήματα παίζουν μεγάλο ρόλο και τα αποτελέσματα επηρεάζουν την προσωπικότητα. Αν ένα παιδί δεν συμπεριφέρεται σωστά, ο γονιός δεν πρέπει να παρεμβαίνει κατά τη διάρκεια της προπόνησης αλλά να το συζητήσει με τον προπονητή και να βρεθεί ο λόγος για τον οποίον το παιδί δεν συμπεριφέρεται σωστά. Η κακή συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της προπόνησης, μπορεί ενδεχομένως να σημαίνει και έλλειψη ενδιαφέροντος απ'το παιδί ή κακή σχέση με τον προπονητή ή απλά ότι είχε μια κακή ημέρα στο σχολείο ή στο σπίτι. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει κουβέντα με αυτό το παιδί. Στην περίπτωση του Ρότζερ, όταν η συμπεριφορά του δεν ήταν καλή σε ένα παιχνίδι, του έλεγα ότι με αυτόν τον τρόπο έδινε στον αντίπαλο την ευκαιρία να τον κερδίσει
Οι γονείς πρέπει να πηγαίνουν με την εξέλιξη των πραγμάτων και να μην είναι πολύ φιλόδοξοι για το παιδί τους
Η εξέλιξη ενός παιδιού μπορεί να διαφέρει ανάμεσα σε ίδια ηλικιακά γκρουπ καθώς παίζει ρόλο η σωματοδομή, η ωριμότητα και άλλα πράγματα. Μερικά παιδιά είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να προοδεύουν γρηγορότερα από άλλα, στο ξεκίνημα της Junior καριέρας τους όμως αργότερα μπορεί τα άλλα παιδιά που ήταν αδύναμα στην αρχή, να τα ξεπεράσουν. Ο δικός μας ρόλος σαν γονιός ενός junior τενίστα, είναι να εξασφαλίσουμε την τακτική παρακολούθηση των προπονήσεών τους (αν και δεν χρειάζεται να είμαστε συνέχεια έξω απ'το court), να τα συνοδεύουμε στους αγώνες τους, να τους δίνουμε κίνητρο και το πιο σημαντικό απ'όλα να είμαστε βέβαιοι ότι το παιδί χαίρεται και διασκεδάζει με το παιχνίδι. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ασκήσουμε πίεση στο παιδί, με οποιονδήποτε τρόπο.
Ένα παιδί μπορεί να ξεκινήσει τένις απ'την ηλικία των 3 ή 4 με έμφαση στο παιχνίδι
Ο Ρότζερ ξεκίνησε να παίζει τένις στα τρία του χρόνια γιατί εγώ και ο σύζυγός μου περνούσαμε αρκετό χρόνο τα Σαββατοκύριακα στο tennis club και σε κάποια στιγμή πήρε μια ρακέτα και του άρεσε να παίζει πολύ στον τοίχο ή στα ντουλάπια του σπιτιού. Όποτε μπορούσαμε, παίζαμε μαζί του και στο court. Μπορούσε να παίζει με τις ώρες μόνος του. Αργότερα, έπαιζε με φίλους έξω στο δρόμο, με ένα μίνι φιλέ και μια ελαφριά μπάλα
Δεν είναι εύκολο να συμβουλεύσεις κάποιον για το σωστό προπονητή
Είμασταν πολύ τυχεροί που είχαμε ένα πολύ καλό σύστημα στην Ελβετία. Αν ένα παιδί ήταν ταλαντούχο, το επιλέγανε μαζί με άλλα παιδιά του ίδιου επιπέδου και το αναλαμβαναν εξειδικευμένοι προπονητές. Είμασταν επίσης τυχεροί γιατί είχαμε καλούς προπονητές στο τοπικό tennis club.
Πραγματικά πιστεύω ότι οι γονείς παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην επιτυχία ενός junior τενίστα. Χωρίς την υποστήριξη και την καθοδήγηση των γονέων, είναι δύσκολο για ένα παιδί να επιτύχει.
Το πιο μεγάλο λάθος που μπορείς να κάνεις σαν γονιός τενίστα, είναι να αναγκάσεις το παιδί σου να παίξει, χωρίς τη θέλησή του και να παρεμβαίνεις διαρκώς στην Junior καριέρα του.
Πηγή: tennis24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου