Η παροχή βοήθειας στους γονείς των πρόωρων νεογνών ως προς την καλύτερη κατανόηση και αλληλεπίδραση με αυτά, μπορεί να επιφέρει ουσιώδεις βελτιώσεις στην συμπεριφορά των παιδιών καθώς αυτά μεγαλώνουν και ετοιμάζονται να ενταχθούν στο σχολικό περιβάλλον.
Σύμφωνα με νορβηγική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics, η Δρ Μαριαν Νορντχοβ από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βόρειας Νορβηγίας εξηγεί ότι τα παιδιά που έχουν γεννηθεί πρόωρα τείνουν να έχουν υψηλότερα ποσοστά συμπεριφορικών προβλημάτων, όπως σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, συγκριτικά με τα παιδιά που γεννηθεί κανονικά.
Στην έρευνά της, μελέτησε την αποτελεσματικότητα ενός προγράμματος παροχής άμεσης βοήθειας προς γονείς που είχαν αποκτήσει πρόωρα νεογνά.
«Τα πρόωρα βρέφη συχνά είναι πιο ιδιότροπα, αποφεύγουν την οπτική επαφή και είναι γενικώς δυσκολότερα στην κατανόηση από τους γονείς. Εμφανίζουν σημάδια άγχους με πιο έντονο τρόπο, όπως αλλαγές στο χρώμα, αυξημένο αναπνευστικό ρυθμό και κινήσεις με τρέμουλο», εξηγεί η Δρ Νορντχοβ.
Η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της ζήτησαν από τους γονείς 146 πρόωρων νεογνών, που είχαν βάρος γέννησης κάτω από 2 κιλά, είτε να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα είτε απλώς να ακολουθήσουν το βασικό παρεχόμενο πλάνο φροντίδας υγείας. Επίσης συγκρότησαν και μια ομάδα ελέγχου, από γονείς 75 βρεφών που είχαν γεννηθεί κανονικά.
Εκτός από τη βοήθεια που παρασχέθηκε στα βρέφη όταν ήταν στο νοσοκομείο, το πρόγραμμα περιλάμβανε και τέσσερις επισκέψεις κατ' οίκον από νοσηλευτή, σε διάστημα τριών μηνών. Ο νοσηλευτής παρείχε εκπαίδευση στους γονείς, σε θέματα όπως η «ερμηνεία» των ενδείξεων του βρέφους και η αλληλεπίδραση με αυτό, μέσω παιχνιδιών.
Όταν τα παιδιά είχαν πια γίνει πέντε ετών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσων οι γονείς είχαν συμμετάσχει στο πρόγραμμα, είχαν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς όπως επιθετικότητα, απόσυρση και απόσπαση προσοχής.
Σύμφωνα με τις αναφορές των γονέων, το 29% των παιδιών είχε οριακό σκορ στην κλίμακα συμπεριφοράς-προβλήματος. Το ποσοστό ήταν 48% για τα πρόωρα, των οποίων οι γονείς δεν είχαν συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Το οριακό σκορ στην προαναφερόμενη κλίμακα υποδεικνύει αυξημένο κίνδυνο προβλημάτων συμπεριφοράς όπως το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
«Η μελέτη αποδεικνύει ότι μόλις 12 ώρες γονικής εκπαίδευσης αρκούν για να βελτιώσουν τις γνώσεις και την εμπιστοσύνης τους, που με τη σειρά τους βελτιώνουν την αλληλεπίδραση με το παιδί», τονίζει η Δρ Νορντχοβ. Η Δρ Λόρι Έβανς, παιδοψυχολόγος στο Κέντρο Μελέτης του Παιδιού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης σχολιάζει ότι «το βασικό σημείο της μελέτης είναι ότι το πρόγραμμα εστίασε στις γονεϊκές δεξιότητες από την αρχή της ζωής του παιδιού».
Σύμφωνα με νορβηγική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics, η Δρ Μαριαν Νορντχοβ από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βόρειας Νορβηγίας εξηγεί ότι τα παιδιά που έχουν γεννηθεί πρόωρα τείνουν να έχουν υψηλότερα ποσοστά συμπεριφορικών προβλημάτων, όπως σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, συγκριτικά με τα παιδιά που γεννηθεί κανονικά.
Στην έρευνά της, μελέτησε την αποτελεσματικότητα ενός προγράμματος παροχής άμεσης βοήθειας προς γονείς που είχαν αποκτήσει πρόωρα νεογνά.
«Τα πρόωρα βρέφη συχνά είναι πιο ιδιότροπα, αποφεύγουν την οπτική επαφή και είναι γενικώς δυσκολότερα στην κατανόηση από τους γονείς. Εμφανίζουν σημάδια άγχους με πιο έντονο τρόπο, όπως αλλαγές στο χρώμα, αυξημένο αναπνευστικό ρυθμό και κινήσεις με τρέμουλο», εξηγεί η Δρ Νορντχοβ.
Η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της ζήτησαν από τους γονείς 146 πρόωρων νεογνών, που είχαν βάρος γέννησης κάτω από 2 κιλά, είτε να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα είτε απλώς να ακολουθήσουν το βασικό παρεχόμενο πλάνο φροντίδας υγείας. Επίσης συγκρότησαν και μια ομάδα ελέγχου, από γονείς 75 βρεφών που είχαν γεννηθεί κανονικά.
Εκτός από τη βοήθεια που παρασχέθηκε στα βρέφη όταν ήταν στο νοσοκομείο, το πρόγραμμα περιλάμβανε και τέσσερις επισκέψεις κατ' οίκον από νοσηλευτή, σε διάστημα τριών μηνών. Ο νοσηλευτής παρείχε εκπαίδευση στους γονείς, σε θέματα όπως η «ερμηνεία» των ενδείξεων του βρέφους και η αλληλεπίδραση με αυτό, μέσω παιχνιδιών.
Όταν τα παιδιά είχαν πια γίνει πέντε ετών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσων οι γονείς είχαν συμμετάσχει στο πρόγραμμα, είχαν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς όπως επιθετικότητα, απόσυρση και απόσπαση προσοχής.
Σύμφωνα με τις αναφορές των γονέων, το 29% των παιδιών είχε οριακό σκορ στην κλίμακα συμπεριφοράς-προβλήματος. Το ποσοστό ήταν 48% για τα πρόωρα, των οποίων οι γονείς δεν είχαν συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Το οριακό σκορ στην προαναφερόμενη κλίμακα υποδεικνύει αυξημένο κίνδυνο προβλημάτων συμπεριφοράς όπως το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
«Η μελέτη αποδεικνύει ότι μόλις 12 ώρες γονικής εκπαίδευσης αρκούν για να βελτιώσουν τις γνώσεις και την εμπιστοσύνης τους, που με τη σειρά τους βελτιώνουν την αλληλεπίδραση με το παιδί», τονίζει η Δρ Νορντχοβ. Η Δρ Λόρι Έβανς, παιδοψυχολόγος στο Κέντρο Μελέτης του Παιδιού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης σχολιάζει ότι «το βασικό σημείο της μελέτης είναι ότι το πρόγραμμα εστίασε στις γονεϊκές δεξιότητες από την αρχή της ζωής του παιδιού».
Πηγή: pathfinder
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου