Ακόμη και αν είσαι συνηθισμένος, η εμπειρία πίσω από το άσπρο τραπέζι σε συνταράζει. Τους διακρίνεις από απόσταση, καθώς το μπάνερ που γράφει για την πλατφόρμα εύρεσης εργασίας για ιδιαίτερα άτομα τους έλκει σαν μαγνήτης. Τα πανιά τους δεν τα φουσκώνει ο ενθουσιασμός και η ορμή της νιότης, αλλά κρέμονται μαύρα και ξεφούσκωτα, ενώ αυτοί περιφέρονται ξυλάρμενοι μέσα στον αχανή χώρο της εκδήλωσης. Έχουν έρθει για να βρουν δουλειά, αλλά με μία απόγνωση, ανάμικτη με παράπονο –ίσως και με θυμό. Σου διηγούνται την ιστορία τους και τις εμπειρίες τους. Πολλοί από αυτούς έχουν αλλάξει αρκετές φορές ρότα, κάποτε ριζικά: από ψυχολόγοι το έχουν γυρίσει σε make-up artists –επειδή τους άρεσε, επειδή δεν ήξεραν τι ήθελαν, ή επειδή νόμιζαν ότι έτσι θα έβρισκαν ευκολότερα δουλειά; Καμία φορά είναι και οι γονείς τους από δίπλα, λίγο συνοδοί λίγο αρωγοί των παιδιών τους, για να πουν αυτό το λίγο παραπάνω που εκείνα, τα οποία δεν έχουν μάθει να «πουλάνε» το εαυτό τους, δεν μπορούν να το αρθρώσουν από μόνα τους.
* του Γιώργου Ναθαναήλ
Και τώρα που θα πάνε σε ένα περίπτερο, μόλις το στέλεχος ανθρώπινου δυναμικού ανιχνεύσει κάτι ασυνήθιστο στην συμπεριφορά τους δεν θα κουμπωθεί ακαριαία, λέγοντάς τους ταυτόχρονα κάποια λόγια παρηγοριάς, για να χρυσώσει το πικρό χάπι που έχουν μάθει να καταπίνουν μία ζωή; Είμαστε στην εκδήλωση «Μέρες Καριέρας» της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης στο Μαρούσι, το περασμένο Σαββατοκύριακο, και αυτά είναι άτομα με αυτισμό. Έχουν έρθει και αυτά σε αυτή την μεγάλη φιέστα, όπου εκατοντάδες εταιρείες έχουν στήσει τα περίπτερά τους και αναζητούν ταλέντα. Εκείνοι και θέλουν και μπορούν, όμως είναι πολλοί αυτοί που δεν τους θέλουν.
Αυτό που θα επιθυμούσες λοιπόν πίσω από το άσπρο τραπέζι, μιλώντας με αυτούς τους νέους, είναι να είχες υπερφυσικές δυνάμεις και να τους βοηθήσεις όλους να βρουν την δουλειά που τους ταιριάζει και τον προορισμό που τους αξίζει. Όμως μην βαυκαλίζεσαι, τέτοιες δυνάμεις δεν διαθέτεις –κανείς δεν τις έχει. Υπάρχουν, ωστόσο, μερικοί νέοι που το άστρο τους μπορεί να λάμψει στο ψηφιακό στερέωμα, λες και έχουν φτιαχτεί γι’ αυτό. Ανεξάρτητα από το αν το έχουν σπουδάσει ή όχι, η αναλυτική τους σκέψη, η επιμονή τους, η προσοχή τους στη λεπτομέρεια, ακόμη και η «μονοκαλλιέργεια» στα ενδιαφέροντά τους ταιριάζει γάντι με πολλές από τις ειδικότητες του ψηφιακού κόσμου. Τι καλά θα ήταν να μπορούσαμε να τους μαζέψουμε σε έναν φιλόξενο χώρο, να τους εκπαιδεύσουμε και μετά -ξέροντας τι μπορεί να κάνει καλά ο καθένας τους- να τους βρούμε δουλειά. Ουτοπία; Όχι και τόσο. Η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (το παλιό όνομα ΟΑΕΔ φέρνει στο νου άλλους συνειρμούς) που φαίνεται να έχει αναζωογονηθεί τελευταία, σχεδιάζει ακριβώς κάτι τέτοιο. Σε συνεργασία με την CΙSCO, την Microsoft και την Amazon, ίσως και κάποιες ακόμα, προετοιμάζει έναν φιλικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο για άτομα με αυτισμό, και ένα συστηματικό πρόγραμμα κατάρτισης σε ψηφιακές δεξιότητες αιχμής. Και μπορεί εκεί στην ΔΥΠΑ να τις αποκαλούν «εταιρείες-κολοσσούς», αλλά εδώ δεν μας ενδιαφέρει κυρίως η μεγάλη τεχνολογική τεχνογνωσία που έχουν αυτές οι εταιρίες, αλλά οι ανθρώπινη. Όλες τους έχουν ενθαρρύνει, έχουν εκπαιδεύσει και έχουν αφομοιώσει στο δυναμικό τους άτομα με αυτισμό, θεωρώντας τα μάλιστα από τα πιο πολύτιμα μέλη της κοινότητάς τους. Και αυτό ακριβώς μπορούν να μεταφέρουν και εδώ — δίνοντας ένα ισχυρό παράδειγμα στην πορεία, και σε εκείνα τα διστακτικά στελέχη του ανθρώπινου δυναμικού ώστε, την επόμενη φορά που θα συναντήσουν έναν υποψήφιο με αυτισμό να μετουσιώσουν τα λόγια παρηγοριάς σε ενθάρρυνση και την καχυποψία σε συμπεριληπτικότητα. Για να μπορούν και αυτοί -πού έχουν τόσα ταλέντα και τόση διάθεση να βρουν την πορεία τους- ν’ αλλάξουν τα πανιά τους από μαύρα σε άσπρα, να τα φουσκώσουν και να αρμενίσουν προς τον προορισμό τους στο πέλαγος της ζωής.
* Ο Γιώργος Ναθαναήλ είναι μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Ελληνικού Συνδέσμου για τον σύνδρομο Άσπεργκερ
Πηγή: ertnews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου