Η Δυσπραξία είναι μια σχετικά άγνωστη κατάσταση. Ακόμα και μερικοί εκπαιδευτικοί και επαγγελματίες του χώρου αγνοούν ή συγχέουν τις αιτίες, τα συμπτώματα και τη συχνότητα εμφάνισής της. Ας δούμε τους πιο συνηθισμένους μύθους για τη Δυσπραξία, καθώς και τι πραγματικά ισχύει.
Μύθος 1: Η Δυσπραξία είναι μια σπάνια κατάσταση.
Πραγματικότητα: Η Δυσπραξία συνήθως δεν διαγνώσκεται και δεν αναγνωρίζεται, αλλά γενικά θεωρείται σχετικά συχνή. Σύμφωνα με υπολογισμούς, το 6-10% των παιδιών έχουν κάποια χαρακτηριστικά Δυσπραξίας. Μπορεί να εμφανίζεται με διάφορα ονόματα, όπως Αναπτυξιακή Διαταραχή Συντονισμού, Κινητική Μαθησιακή Δυσκολία.
Μύθος 2: Τα παιδιά με Δυσπραξία είναι απλώς αδέξια.
Πραγματικότητα: Τα παιδιά με Δυσπραξία έχουν πρόβλημα στις κινητικές δεξιότητες. Το γεγονός αυτό μπορεί να τα κάνει να φαίνονται αδέξια ή «εκτός συντονισμού» με το περιβάλλον τους, αλλά η Δυσπραξία δεν είναι μόνο αυτό. Εξαιτίας της Δυσπραξίας τα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να ελέγξουν τους μυς τους. Η αδυναμία ελέγχου των μυών μπορεί να έχει τρομερές συνέπειες στην καθημερινή τους ζωή. Πχ για ένα παιδί με δυσκολίες στον έλεγχο των μυών του χεριού μπορεί απλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως το γράψιμο, το πλύσιμο των δοντιών, να αποτελούν ιδιαίτερα δύσκολες υποθέσεις. Η αδυναμία ελέγχου των μυών τα κάνει να φαίνονται ασυντόνιστα, ανώριμα και κοινωνικά απροσάρμοστα.
Μύθος 3: Η Δυσπραξία και η Δυσγραφία είναι η ίδια διαταραχή.
Πραγματικότητα: Η Δυσπραξία και η Δυσγραφία μπορεί να προκαλέσουν παρόμοιες ή αλλολοεπικαλυπτόμενες δυσκολίες στο άτομο στον τομέα της γραφής. Ωστόσο, αποτελούν δύο διαφορετικές καταστάσεις. Η δυσπραξία δημιουργεί προβλήματα στις δεξιότητες λεπτής κινητικότητας, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και η γραφή και η ζωγραφική. Τα περισσότερα παιδιά με δυσγραφία δυσκολεύονται επίσης στη γραφή και τη ζωγραφική. Ωστόσο, τα παιδιά με Δυσγραφία ενδέχεται να εμφανίζουν δυσκολίες και στο συλλαβισμό και την οργάνωση των σκέψεών τους όταν γράφουν ή πληκτρολογούν. Για παράδειγμα, τα παιδιά με Δυγραφία μπορεί να δυσκολεύονται να εκφράσουν τις σκέψεις τους, με το γραπτό λόγο, ακόμα και όταν ξέρουν τι θέλουν να πουν. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως ένα γραπτό γεμάτο λάθη που μόλις και με τα βίας διαβάζεται.
Μύθος 4: Τα παιδιά με Δυσπραξία τείνουν να έχουν χαμηλή νοημοσύνη.
Πραγματικότητα: Δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ Δυσπραξίας και χαμηλής νοημοσύνης. Το να έχει κανείς Δυσπραξία δεν σημαίνει ότι δεν είναι έξυπνο. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται ένα παιδί με Δυσπραξία το κάνει να φαίνεται λιγότερο ικανό από ότι είναι στην πραγματικότητα. Για παράδειγμα, μπορεί να μην τα πηγαίνει καθόλου καλά με έργα λεπτής κινητικότητας όπως η ζωγραφική, η γραφή και οι καθημερινές δραστηριότητες όπως το δέσιμο των παπουτσιών. Ουσιαστικά, τα παιδιά με Δυσπραξία δυσκολεύονται πολύ να κάνουν το σώμα τους να συμβαδίσει με τον εγκέφαλό τους.
Μύθος 5: Δεν υπάρχει θεραπεία για Δυσπραξία.
Πραγματικότητα: Δεν υπάρχει θεραπεία για την Δυσπραξία και τα παιδιά δεν την ξεπερνούν μεγαλώνοντας. Ωστόσο, μέσα από τη διαρκή εξάσκηση και ανατροφοδότηση γίνονται ολοένα και καλύτερα στην εκτέλεση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων/ έργων. Η εργοθεραπεία, η λογοθεραπεία καθώς και η εκμάθηση εργαλείων/ στρατηγικών μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη βελτίωση όσο αφορά τα συμπτώματα. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της γραφής μαθαίνοντας να χρησιμοποιούν ένα πληκτρολόγιο. Υπάρχουν πλέον πολλά λογισμικά και τεχνολογικά βοηθήματα που μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά τα άτομα με Δυσπραξία.
Απόδοση του άρθρου 5 Common Myths About Dyspraxia
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου