Τα παιδιά που ζητιανεύουν στους δρόμους αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο, αλλά οι εμπειρογνώμονες και οι ΜΚΟ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη ωθούν τις κυβερνήσεις να αναλάβουν δράση.
Του Ντράζεν Ρεμίκοβιτς για τους Southeast European Times στην Ποντγκόριτσα
Το θέαμα των παιδιών που ζητιανεύουν, συνήθως κάτισχνα, με πρόσωπα και χέρια γεμάτα χώματα, είναι συνηθισμένο φαινόμενο σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις των Βαλκανίων, και το πρόβλημα γίνεται οξύτερο εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η οποία επηρέασε οικογένειες σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Ο Σούκο Μπάκοβιτς, ο Συνήγορος του Πολίτη για τα ανθρώπινα δικαιώματα του Μαυροβουνίου, δήλωσε ότι πάνω από 300 παιδιά ζητιανεύουν καθημερινά στους δρόμους της χώρας του.
"Ο αριθμός αυτός διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, όταν υπάρχει μεγάλο πλήθος στους δρόμους. Οι άσχημες οικονομικές συνθήκες αποτελούν την πλέον κοινή αιτία αυτού του φαινομένου και, τις περισσότερες φορές, πρόκειται για παιδιά των Ρομά. Οι αρχές έχουν κάνει κάποιες προσπάθειες, αλλά εξακολουθούν να μην είναι αρκετές. Απαιτείται συνεργασία όλων των θεσμικών οργάνων προκειμένου να εξαλειφθεί αυτό το πρόβλημα", δήλωσε ο Μπάκοβιτς στους SETimes.
Σύμφωνα με μια έρευνα που διεξήχθη από το γραφείο του συνήγορου του πολίτη στα τέλη του 2012, τα παιδιά κερδίζουν μεταξύ 2 και 15 ευρώ την ημέρα στους δρόμους. Περίπου το 90 τοις εκατό από αυτά είπαν ότι πρέπει να ζητιανεύουν για να φάνε.
"Η επαιτεία παιδιών αποτελεί μία από τις πιο ορατές μορφές κακοποίησης παιδιών. Πρόκειται για ένα σύνθετο πρόβλημα που δεν μπορεί να λυθεί με μία μόνο επέμβαση. Απαιτεί μια πολυτομεακή προσέγγιση που περιλαμβάνει τη στενή συνεργασία μεταξύ της αστυνομίας, των κοινωνικών λειτουργών και των σχολείων", δήλωσε ο Μπέντζαμιν Περκς, επικεφαλής του γραφείου της UNICEF στο Μαυροβούνιο, στους SETimes.
Οι κοινωνικές υπηρεσίες του Μαυροβουνίου και η αστυνομία έχει στοιχεία για 323 περιπτώσεις επαιτείας και απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον 15 ατόμων που ανάγκασαν τα παιδιά να ζητιανέψουν το 2013.
Στο πλαίσιο της στρατηγικής της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων για το 2012-2018, το υπουργείο εργασίας και κοινωνικής πρόνοιας δήλωσε ότι κάθε δήμος του Μαυροβουνίου προβλέπεται να διαθέτει το λεγόμενο κέντρο ημέρας που μπορεί να παρέχει προσωρινή φροντίδα για παιδιά. Η λειτουργία των κέντρων έχει ήδη ξεκινήσει σε εννέα δήμους.
"Πέρα από αυτό, το Κέντρο Κοινωνικής Εργασίας σχημάτισε διεπιστημονικές ομάδες σε όλους τους δήμους που αποτελούνται από εμπειρογνώμονες στον τομέα της κοινωνιολογίας και της παιδικής προστασίας, της υγειονομικής περίθαλψης, της δικαιοσύνης, της αστυνομικής προστασίας, της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και εκπροσώπους των ΜΚΟ. Μια διεπιστημονική ομάδα παρέχει ένα πλάνο και συντονίζει τις δραστηριότητες για να βοηθήσουν τα θύματα με τις ανάγκες και τις επιλογές τους", είπε η Μαρίγια Γιόβοβιτς, εκπρόσωπος τύπου του υπουργείου, στους SETimes.
Από το 2004, έχει ξεκινήσει η λειτουργία μερικών κέντρων ημέρας για τα παιδιά στα Σκόπια. Τα παιδιά λαμβάνουν φαγητό και διαμονή και τα ωθούν να λάβουν μέρος στην εκπαιδευτική διαδικασία.
"Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη μείωση της φτώχειας, ιδίως με την παροχή ελάχιστων περιουσιακών στοιχείων για κάθε παιδί, έτσι ώστε να μην αναγκάζεται το παιδί να παρέχει χρήματα μέσω της επαιτείας στους δρόμους ή της εκτέλεσης εγκληματικών ενεργειών", είπε η Βάσκα Μπαϊραμάνοβσκα Μουσταφά, αναπληρώτρια Συνήγορος του Πολίτη στην πΓΔΜ, στους SETimes.
"Στο πλαίσιο αυτό, ένα θετικό βήμα θα ήταν η λήψη μέτρων για την απασχόληση των γονέων αυτών των παιδιών ή για την παροχή ενός κατάλληλου είδους κοινωνικής προστασίας και βοήθειας, έτσι ώστε η οικονομική κατάσταση να μην αποτελεί αιτία για τη χρήση των παιδιών ως μέσο για την εξασφάλιση των απαιτούμενων χρημάτων".
Ο Άλεξ Σακελλαρίου, κοινωνιολόγος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα, ανέφερε ότι δεν υπάρχει ουσιαστική πολιτική βούληση για τη δίωξη εκείνων που αναγκάζουν τα παιδιά να ζητιανεύουν στους δρόμους της Ελλάδας.
"Δεν νομίζω ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται πραγματικά γι' αυτούς. Δεν υπάρχει πολιτική για τη νεολαία / το παιδί. Ορισμένες μόνο ΜΚΟ προσπαθούν να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Δεν έμαθα ποτέ για την ύπαρξη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας από την πλευρά της κυβέρνησης σχετικά με αυτό το θέμα", είπε στουςSETimes.
"Αυτά τα παιδιά είναι αόρατα. Βρίσκονται σε κοινή θέα, αλλά στην πραγματικότητα είναι αόρατα", πρόσθεσε.
Η κοινοβουλευτική επιτροπή της Σερβίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανακοίνωσε στα τέλη Ιανουαρίου ότι θα κυκλοφορήσει ένα "λευκό βιβλίο της επαιτείας", στο οποίο θα περιλαμβάνονται στοιχεία σχετικά με τα πρόσωπα που αναγκάζουν τα παιδιά να ζητιανεύουν, ο αριθμός των παιδιών στους δρόμους, καθώς και αναφορές σχετικά με την εγκληματικότητα.
Σύμφωνα με το Κέντρο για την Ένταξη Νέων στο Βελιγράδι, υπάρχουν περίπου 2.000 παιδιά που ζητιανεύουν καθημερινά στους δρόμους του Βελιγραδίου.
Τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν πολύ διαφορετικές εμπειρίες όσον αφορά την επαιτεία των παιδιών. Σε ορισμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Γαλλία, είναι σύνηθες να δεις παιδιά να ζητιανεύουν στους δρόμους ή να συνοδεύουν ενήλικες που ζητιανεύουν. Από την άλλη πλευρά, στη Σουηδία, τη Δανία και την Αυστρία, είναι σπάνιο.
"Δε βρίσκονται όλα τα παιδιά που ζητιανεύουν στην ίδια κατάσταση. Ορισμένα έχουν πέσει θύματα εμπορίας για το σκοπό αυτό. Οι γονείς και οι συγγενείς ή γνωστοί των παιδιών κερδίζουν από την εκμετάλλευσή τους μέσω της επαιτείας. Άλλα παιδιά προέρχονται από οικογένειες όπου οι καταστάσεις ακραίας φτώχειας και η έλλειψη πρόσβασης στην απασχόληση σημαίνουν ότι τα παιδιά ζητιανεύουν για την επιβίωση των οικογενειών τους", είπε η Κλερ Χίλι, ερευνήτρια στο Διεθνές Κέντρο για την Ανάπτυξη Μεταναστευτικής Πολιτικής στη Βιέννη, στους SETimes.
Προσέθεσε ότι επί του παρόντος στην ΕΕ, υπάρχει μια δυσανάλογη έμφαση στην επιβολή του νόμου, όταν πρόκειται για την επαιτεία παιδιών. Συχνά, αντί να θεωρούνται θύματα κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων, τα αντιμετωπίζουν ως ανήλικους παραβάτες, ιδιαίτερα όταν συνδυάζουν τις μικροκλοπές με την επαιτεία.
"Οι πολιτικές προστασίας των παιδιών σε ολόκληρη την Ευρώπη καλύπτουν την κατάσταση αυτών των παιδιών, αλλά είναι ανομοιογενείς στην υλοποίησή τους και συχνά υποφέρουν από έλλειψη χρηματοδότησης και πολιτικής βούλησης. Η πλήρης απαγόρευση της επαιτείας έχει θεωρηθεί ως πιθανή λύση σε μέρη όπως η Δανία, η Ελλάδα και ορισμένα από τα κράτη της αυστριακής ομοσπονδίας, αλλά συχνά αποτελεί μια λανθασμένη απάντηση και έρχεται σε σύγκρουση με τα συνταγματικά δικαιώματα. Ωστόσο, είναι σαφές ότι η έμφαση στη βασική προστασία των παιδιών γι' αυτά τα ευάλωτα παιδιά, καθώς και στόχευση των ατόμων που τους εκμεταλλεύονται, είναι αναγκαία", δήλωσε η Χίλι.
Στο παρόν άρθρο συνέβαλαν οι ανταποκριτές Άντυ Νταμπίλης στην Αθήνα και Μαρίνα Στογιανόβσκα στα Σκόπια.
Ποια μέτρα μπορούν να ληφθούν για να παραμείνουν τα παιδιά της περιφέρειας μακριά από τους δρόμους; Μοιραστείτε τις σκέψεις σας μαζί μας παρακάτω.
Το παρόν περιεχόμενο ανατέθηκε για τους SETimes.com.
Πηγή: SETimes.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου