Οι σχέσεις που έχουν οι νέοι μεταξύ τους είναι ένα θέμα-θύμα κι αυτό της σύγχρονης αντίληψης της κοινωνίας και του τρόπου ζωής που πλέον ακολουθείται. Παρατηρούμε μια ισοπέδωση αρχών, μιαν αγριάδα και μια φτήνια, που μόνο λύπηση μπορεί να προκαλεί, αν θυμηθεί κάποιος πώς ήταν οι σχέσεις μέχρι πριν από λίγα χρόνια.
Η έννοια του ρομαντισμού, του αθώου φλερτ και της κλεφτής ματιάς έχει αντικατασταθεί με επιπόλαιες σχέσεις, με επιδεικτικές συμπεριφορές, με αλόγιστο σεξ, ακόμα και στους σχολικούς χώρους.
Νέοι 12 και 13 ετών συμπεριφέρονται ως ενήλικες, επιδιώκουν σχέσεις που δεν τους ταιριάζουν, μαθήτριες βρίσκονται ενώπιον ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων και γενικά οι περισσότεροι συμπεριφέρονται με μόνη σκέψη τη σχέση που θα συνάψουν με το αντίθετο φύλο. Οι έρευνες και οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους και πρέπει να προβληματίσουν σοβαρά. H πιο πρόσφατη έρευνα που έχουμε υπόψη μας είναι αυτή του Οργανισμού Νεολαίας, που έγινε σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αναπαραγωγικής Ιατρικής Κύπρου, «Υγεία στις Διαφυλικές
Σχέσεις και τη Σεξουαλικότητα», το 2006. Ένα ποσοστό 24% όλων των παιδιών κάτω των 18 ετών δήλωσαν ότι είχαν σεξουαλικές σχέσεις, ενώ από το ποσοστό αυτό ένα 68% είχαν σεξουαλικές σχέσεις πριν από την ηλικία των 16 ετών.
Αριθμοί εξαιρετικά ανησυχητικοί, που σαφώς προκαλούν έκπληξη και απορία. Γιατί έχουν οδηγηθεί οι νέοι μας προς αυτήν την κατεύθυνση; Μήπως είναι η έλλειψη κατεύθυνσης; Είναι γενικά παραδεκτό ότι η πλειοψηφία των νέων έχει αρχές, έχει ηθική, έχει αξίες. Πιστεύει στην τιμιότητα και στην αξιοπρέπεια. Αντιλαμβάνεται πόσο αναγκαία είναι η αγάπη και ο σεβασμός στη ζωή. Ωστόσο, οι πράξεις τους λένε άλλα. Νιώθουν την ανάγκη να λένε και να κάνουν πράγματα, που δεν τους αντιπροσωπεύουν και δεν τα επιθυμούν πραγματικά, αλλά θεωρούν ότι θα τους κάνουν περισσότερο αποδεκτούς στην παρέα.
Οι νέοι βρίσκονται μετέωροι, χωρίς ουσιαστική βοήθεια και διάλογο, και δέχονται πολλές αρνητικές επιδράσεις, που δύσκολα μπορούν να φιλτράρουν. Πού είναι οι ενήλικες να τους συμβουλέψουν; Πού είναι η παιδεία να τους ενημερώσει και να τους καθοδηγήσει ορθά; Αφήσαμε μια νεολαία να παρεκτραπεί και να αποπροσανατολιστεί από λανθασμένη πληροφόρηση και αμφισβητούμενες παραστάσεις.
Το διαδίκτυο και η τηλεόραση
Το διαδίκτυο είναι το ισχυρότερο μέσο που βρίσκεται σήμερα στη διάθεση των νέων. Οι επιδράσεις που παίρνουν για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και συμπεριφορά τους, μπορεί να μετατραπούν σε καταστροφικές, δοθέντος ότι δύσκολα ελέγχεται τι ακριβώς ανακαλύπτουν κατά το «σερφάρισμα». Παράλληλα, δέχονται ένα συνεχή βομβαρδισμό από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, οι οποίοι προβάλλουν σε πολύ έντονο βαθμό προγράμματα και σειρές που απενοχοποιούν, για να μην πούμε ότι επιβάλλουν στο μυαλό των νέων ότι είναι αναγκαίο να συνάπτουν σεξουαλικές σχέσεις, πως είναι κάτι που αποδεικνύει πόσο εξελιγμένοι και προχωρημένοι είναι και κάτι που θα τους βοηθήσει να γίνουν δημοφιλείς. Σπάνια παρακολουθούμε ντοκιμαντέρ ή σειρές, που να δείχνουν τις συνέπειες της αλόγιστης σεξουαλικής συμπεριφοράς, τους κινδύνους που απειλούν τους εφήβους που αρχίζουν πρόωρα σεξουαλικές σχέσεις και να προβάλλουν προγράμματα διαπαιδαγώγησης για μια ορθή σεξουαλική αγωγή των νέων.
Ο ρόλος της οικογένειας
Εδώ είναι που πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος της οικογένειας και του σχολείου. Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των νέων υποφέρει από την έλλειψη επικοινωνίας και την ανυπαρξία διαλόγου.
Έτσι η πληροφόρηση γίνεται μεταξύ φίλων, με ξεκάθαρο τον κίνδυνο της παραπληροφόρησης και της δημιουργίας λανθασμένων αντιλήψεων. Κι έτσι ο ένας με τον άλλο παρασύρονται σε πράξεις που δεν είναι αντιπροσωπευτικές του εαυτού τους, ελπίζοντας ότι θα κερδίσουν τις εντυπώσεις και αγνοώντας παντελώς τους κινδύνους που παραμονεύουν.
Οι νέοι αναμένουν να βοηθηθούν ώστε να συμπεριφέρονται σωστά. Το ίδιο και η οικογένεια. Το ζήτημα αυτό είναι δύσκολο να συζητηθεί σε μια οικογένεια, γιατί και οι ίδιοι οι γονείς φοβούνται ότι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για να βοηθήσουν τα παιδιά τους, αλλά και ως κλειστή κοινωνία υπάρχει μια δυσκολία ανοικτής επικοινωνίας. Μια επιμόρφωση των γονιών θα ήταν άκρως βοηθητική και αποτελεσματική. Οπωσδήποτε, όμως, οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα αυστηροί με τα παιδιά τους σε ό,τι αφορά τη χρήση του διαδικτύου και το είδος των προγραμμάτων που παρακολουθούν στην τηλεόραση.
Οι διαφυλικές σχέσεις και η εκπαίδευση
ΩΣΤΟΣΟ, η σεξουαλική αγωγή και οι διαφυλικές σχέσεις δεν είναι ένα θέμα που θα πρέπει να αφήνεται στους γονείς και στην ικανότητα ή τις γνώσεις τους να το διαχειριστούν. Ή, ακόμη χειρότερο, να αφήνονται οι νέοι να ενημερώνονται γι' αυτά τα ζητήματα από τους φίλους και συμμαθητές τους. Το κυριότερο βάρος της ευθύνης θα πρέπει να το φέρει η εκπαίδευση.
Το 2006, επί υπουργίας του Πεύκιου Γεωργιάδη, ξεκίνησε πιλοτικά σε κάποια σχολεία η διδασκαλία του μαθήματος «Σεξουαλική Αγωγή και Διαφυλικές Σχέσεις». Η διδασκαλία του μαθήματος προσεγγίστηκε διαθεματικά με την εμπλοκή των καθηγητών Βιολογίας, Οικιακής Οικονομίας, Φιλολογίας και Θεολόγων. Μετά από δύο χρόνια λειτουργίας, το πρόγραμμα αξιολογήθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το οποίο κατέληξε ότι το μάθημα αυτό θα έπρεπε να διδάσκεται μόνο από τους βιολόγους. Επί υπουργίας Άκη Κλεάνθους, ο θεσμός αναζωπυρώθηκε και ξεκίνησε η πιλοτική διδασκαλία του μαθήματος σε 10 γυμνάσια. Έκτοτε, όχι μόνο δεν επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα γυμνάσια, αλλά περιορίστηκε σε μόνο 4 παγκύπρια. Οι υπόλοιποι μαθητές διδάσκονται μια ενότητα στη Γ’ Γυμνασίου και μια ενότητα στην Α΄ Λυκείου. Η απάντηση σ’ αυτήν την επιφανειακή προσέγγιση, φυσικά, είναι γνωστή. Είναι μεγάλο το οικονομικό κόστος, είναι φυσικά και το μόνιμο πρόβλημα από ποιους κλάδους θα αφαιρεθούν οι ώρες για να δοθούν στους βιολόγους.
Αδιαφορούν οι αρμόδιοι του Υπουργείου Παιδείας
ΠΑΡΟΛΟ που διεθνείς έρευνες αναφέρουν πως οι έφηβοι που έχουν λάβει συστηματική σεξουαλική αγωγή στα πλαίσια του σχολικού προγράμματος είναι πιο πιθανό να καθυστερήσουν την έναρξη των σεξουαλικών τους σχέσεων, αλλά κι όταν δραστηριοποιηθούν σεξουαλικά να παίρνουν τις κατάλληλες προφυλάξεις, η «σεξουαλική αγωγή» είναι μία θεματική ενότητα που αντιμετωπίζεται εντελώς αδιάφορα από τους αρμοδίους του Υπουργείου Παιδείας, σαν να μην έχει σημασία η υγεία και η ασφάλεια των παιδιών.
Σχεδιάζεται, αλλά δεν υλοποιείται προς το παρόν, η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Αφού όλα ακόμα είναι στον αέρα, ας μπει αυτό το κεφαλαιώδες θέμα ξανά στο τραπέζι. Είναι μοναδική ευκαιρία να αντιμετωπίσει, επιτέλους, το Υπουργείο της Παιδείας κάποια θέματα καθαρά ανθρωποκεντρικά, έξω από τεχνοκρατικές αντιλήψεις και οικονομικίστικες προσεγγίσεις. Σε θέματα ασφάλειας και υγείας -σωματικής και ψυχικής- των νέων, ας πάψει να βάζει εμπόδια. Εννοείται, φυσικά, ότι ένα μάθημα σεξουαλικής αγωγής ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί, δεν θα είναι άλλο ένα μάθημα όπως τα υπόλοιπα που θα συμπεριλαμβάνονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Για να επιτύχει τους στόχους του ένα τέτοιο μάθημα, απαιτείται να καλλιεργηθεί πολύ καλή επικοινωνία μαθητών-καθηγητή, ένα κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας, που να επιτρέπει στο μαθητή να εκφράσει κάθε ανησυχία ή απορία χωρίς ενδοιασμό.
Το σύγχρονο σχολείο πρέπει να αντιμετωπίσει διαφορετικά τους μαθητές του. Πρέπει να τους αγκαλιάσει και να τους δείξει το δρόμο για να γίνουν πρώτα σωστοί άνθρωποι, οι οποίοι να εκτιμούν τον εαυτό τους και μετά τους συνανθρώπους τους. Θα πρέπει να τους καθοδηγήσει στην επιδίωξη των αληθινών σχέσεων, οι οποίες θα τους κάνουν να νιώθουν και οι ίδιοι πιο όμορφα.
Η σεξουαλική επαφή πρέπει να στοχεύει στην ολοκλήρωση μιας σχέσης όπου υπάρχει αλληλοσεβασμός και αγάπη, και όχι σε μια ευκαιρία σαρκικής ηδονής και μόνο. Έτσι θα κτιστούν και οι σχέσεις που θα μπορέσουν να αντέξουν στο χρόνο και τις δυσκολίες.
Πηγή: sigmalive
Νέοι 12 και 13 ετών συμπεριφέρονται ως ενήλικες, επιδιώκουν σχέσεις που δεν τους ταιριάζουν, μαθήτριες βρίσκονται ενώπιον ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων και γενικά οι περισσότεροι συμπεριφέρονται με μόνη σκέψη τη σχέση που θα συνάψουν με το αντίθετο φύλο. Οι έρευνες και οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους και πρέπει να προβληματίσουν σοβαρά. H πιο πρόσφατη έρευνα που έχουμε υπόψη μας είναι αυτή του Οργανισμού Νεολαίας, που έγινε σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αναπαραγωγικής Ιατρικής Κύπρου, «Υγεία στις Διαφυλικές
Σχέσεις και τη Σεξουαλικότητα», το 2006. Ένα ποσοστό 24% όλων των παιδιών κάτω των 18 ετών δήλωσαν ότι είχαν σεξουαλικές σχέσεις, ενώ από το ποσοστό αυτό ένα 68% είχαν σεξουαλικές σχέσεις πριν από την ηλικία των 16 ετών.
Αριθμοί εξαιρετικά ανησυχητικοί, που σαφώς προκαλούν έκπληξη και απορία. Γιατί έχουν οδηγηθεί οι νέοι μας προς αυτήν την κατεύθυνση; Μήπως είναι η έλλειψη κατεύθυνσης; Είναι γενικά παραδεκτό ότι η πλειοψηφία των νέων έχει αρχές, έχει ηθική, έχει αξίες. Πιστεύει στην τιμιότητα και στην αξιοπρέπεια. Αντιλαμβάνεται πόσο αναγκαία είναι η αγάπη και ο σεβασμός στη ζωή. Ωστόσο, οι πράξεις τους λένε άλλα. Νιώθουν την ανάγκη να λένε και να κάνουν πράγματα, που δεν τους αντιπροσωπεύουν και δεν τα επιθυμούν πραγματικά, αλλά θεωρούν ότι θα τους κάνουν περισσότερο αποδεκτούς στην παρέα.
Οι νέοι βρίσκονται μετέωροι, χωρίς ουσιαστική βοήθεια και διάλογο, και δέχονται πολλές αρνητικές επιδράσεις, που δύσκολα μπορούν να φιλτράρουν. Πού είναι οι ενήλικες να τους συμβουλέψουν; Πού είναι η παιδεία να τους ενημερώσει και να τους καθοδηγήσει ορθά; Αφήσαμε μια νεολαία να παρεκτραπεί και να αποπροσανατολιστεί από λανθασμένη πληροφόρηση και αμφισβητούμενες παραστάσεις.
Το διαδίκτυο και η τηλεόραση
Το διαδίκτυο είναι το ισχυρότερο μέσο που βρίσκεται σήμερα στη διάθεση των νέων. Οι επιδράσεις που παίρνουν για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και συμπεριφορά τους, μπορεί να μετατραπούν σε καταστροφικές, δοθέντος ότι δύσκολα ελέγχεται τι ακριβώς ανακαλύπτουν κατά το «σερφάρισμα». Παράλληλα, δέχονται ένα συνεχή βομβαρδισμό από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, οι οποίοι προβάλλουν σε πολύ έντονο βαθμό προγράμματα και σειρές που απενοχοποιούν, για να μην πούμε ότι επιβάλλουν στο μυαλό των νέων ότι είναι αναγκαίο να συνάπτουν σεξουαλικές σχέσεις, πως είναι κάτι που αποδεικνύει πόσο εξελιγμένοι και προχωρημένοι είναι και κάτι που θα τους βοηθήσει να γίνουν δημοφιλείς. Σπάνια παρακολουθούμε ντοκιμαντέρ ή σειρές, που να δείχνουν τις συνέπειες της αλόγιστης σεξουαλικής συμπεριφοράς, τους κινδύνους που απειλούν τους εφήβους που αρχίζουν πρόωρα σεξουαλικές σχέσεις και να προβάλλουν προγράμματα διαπαιδαγώγησης για μια ορθή σεξουαλική αγωγή των νέων.
Ο ρόλος της οικογένειας
Εδώ είναι που πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος της οικογένειας και του σχολείου. Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των νέων υποφέρει από την έλλειψη επικοινωνίας και την ανυπαρξία διαλόγου.
Έτσι η πληροφόρηση γίνεται μεταξύ φίλων, με ξεκάθαρο τον κίνδυνο της παραπληροφόρησης και της δημιουργίας λανθασμένων αντιλήψεων. Κι έτσι ο ένας με τον άλλο παρασύρονται σε πράξεις που δεν είναι αντιπροσωπευτικές του εαυτού τους, ελπίζοντας ότι θα κερδίσουν τις εντυπώσεις και αγνοώντας παντελώς τους κινδύνους που παραμονεύουν.
Οι νέοι αναμένουν να βοηθηθούν ώστε να συμπεριφέρονται σωστά. Το ίδιο και η οικογένεια. Το ζήτημα αυτό είναι δύσκολο να συζητηθεί σε μια οικογένεια, γιατί και οι ίδιοι οι γονείς φοβούνται ότι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για να βοηθήσουν τα παιδιά τους, αλλά και ως κλειστή κοινωνία υπάρχει μια δυσκολία ανοικτής επικοινωνίας. Μια επιμόρφωση των γονιών θα ήταν άκρως βοηθητική και αποτελεσματική. Οπωσδήποτε, όμως, οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα αυστηροί με τα παιδιά τους σε ό,τι αφορά τη χρήση του διαδικτύου και το είδος των προγραμμάτων που παρακολουθούν στην τηλεόραση.
Οι διαφυλικές σχέσεις και η εκπαίδευση
ΩΣΤΟΣΟ, η σεξουαλική αγωγή και οι διαφυλικές σχέσεις δεν είναι ένα θέμα που θα πρέπει να αφήνεται στους γονείς και στην ικανότητα ή τις γνώσεις τους να το διαχειριστούν. Ή, ακόμη χειρότερο, να αφήνονται οι νέοι να ενημερώνονται γι' αυτά τα ζητήματα από τους φίλους και συμμαθητές τους. Το κυριότερο βάρος της ευθύνης θα πρέπει να το φέρει η εκπαίδευση.
Το 2006, επί υπουργίας του Πεύκιου Γεωργιάδη, ξεκίνησε πιλοτικά σε κάποια σχολεία η διδασκαλία του μαθήματος «Σεξουαλική Αγωγή και Διαφυλικές Σχέσεις». Η διδασκαλία του μαθήματος προσεγγίστηκε διαθεματικά με την εμπλοκή των καθηγητών Βιολογίας, Οικιακής Οικονομίας, Φιλολογίας και Θεολόγων. Μετά από δύο χρόνια λειτουργίας, το πρόγραμμα αξιολογήθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το οποίο κατέληξε ότι το μάθημα αυτό θα έπρεπε να διδάσκεται μόνο από τους βιολόγους. Επί υπουργίας Άκη Κλεάνθους, ο θεσμός αναζωπυρώθηκε και ξεκίνησε η πιλοτική διδασκαλία του μαθήματος σε 10 γυμνάσια. Έκτοτε, όχι μόνο δεν επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα γυμνάσια, αλλά περιορίστηκε σε μόνο 4 παγκύπρια. Οι υπόλοιποι μαθητές διδάσκονται μια ενότητα στη Γ’ Γυμνασίου και μια ενότητα στην Α΄ Λυκείου. Η απάντηση σ’ αυτήν την επιφανειακή προσέγγιση, φυσικά, είναι γνωστή. Είναι μεγάλο το οικονομικό κόστος, είναι φυσικά και το μόνιμο πρόβλημα από ποιους κλάδους θα αφαιρεθούν οι ώρες για να δοθούν στους βιολόγους.
Αδιαφορούν οι αρμόδιοι του Υπουργείου Παιδείας
ΠΑΡΟΛΟ που διεθνείς έρευνες αναφέρουν πως οι έφηβοι που έχουν λάβει συστηματική σεξουαλική αγωγή στα πλαίσια του σχολικού προγράμματος είναι πιο πιθανό να καθυστερήσουν την έναρξη των σεξουαλικών τους σχέσεων, αλλά κι όταν δραστηριοποιηθούν σεξουαλικά να παίρνουν τις κατάλληλες προφυλάξεις, η «σεξουαλική αγωγή» είναι μία θεματική ενότητα που αντιμετωπίζεται εντελώς αδιάφορα από τους αρμοδίους του Υπουργείου Παιδείας, σαν να μην έχει σημασία η υγεία και η ασφάλεια των παιδιών.
Σχεδιάζεται, αλλά δεν υλοποιείται προς το παρόν, η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Αφού όλα ακόμα είναι στον αέρα, ας μπει αυτό το κεφαλαιώδες θέμα ξανά στο τραπέζι. Είναι μοναδική ευκαιρία να αντιμετωπίσει, επιτέλους, το Υπουργείο της Παιδείας κάποια θέματα καθαρά ανθρωποκεντρικά, έξω από τεχνοκρατικές αντιλήψεις και οικονομικίστικες προσεγγίσεις. Σε θέματα ασφάλειας και υγείας -σωματικής και ψυχικής- των νέων, ας πάψει να βάζει εμπόδια. Εννοείται, φυσικά, ότι ένα μάθημα σεξουαλικής αγωγής ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί, δεν θα είναι άλλο ένα μάθημα όπως τα υπόλοιπα που θα συμπεριλαμβάνονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Για να επιτύχει τους στόχους του ένα τέτοιο μάθημα, απαιτείται να καλλιεργηθεί πολύ καλή επικοινωνία μαθητών-καθηγητή, ένα κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας, που να επιτρέπει στο μαθητή να εκφράσει κάθε ανησυχία ή απορία χωρίς ενδοιασμό.
Το σύγχρονο σχολείο πρέπει να αντιμετωπίσει διαφορετικά τους μαθητές του. Πρέπει να τους αγκαλιάσει και να τους δείξει το δρόμο για να γίνουν πρώτα σωστοί άνθρωποι, οι οποίοι να εκτιμούν τον εαυτό τους και μετά τους συνανθρώπους τους. Θα πρέπει να τους καθοδηγήσει στην επιδίωξη των αληθινών σχέσεων, οι οποίες θα τους κάνουν να νιώθουν και οι ίδιοι πιο όμορφα.
Η σεξουαλική επαφή πρέπει να στοχεύει στην ολοκλήρωση μιας σχέσης όπου υπάρχει αλληλοσεβασμός και αγάπη, και όχι σε μια ευκαιρία σαρκικής ηδονής και μόνο. Έτσι θα κτιστούν και οι σχέσεις που θα μπορέσουν να αντέξουν στο χρόνο και τις δυσκολίες.
Πηγή: sigmalive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου