Τα περιστατικά σχολικής βίας αλλά και κακοποίησης παιδιών και εφήβων βαίνουν τα τελευταία χρόνια διαρκώς αυξανόμενα κυρίως ως προς την έντασή τους. Σχεδόν καθημερινά στα σχολεία της χώρας καταγράφονται περιστατικά είτε βίας μεταξύ μαθητών είτε παιδιών που έχουν πέσει θύματα διάφορων μορφών κακοποίησης. Και το ακόμη πιο ανησυχητικό είναι πως άλλοι μαθητές ή έφηβοι βιντεοσκοπούν αυτά τα περιστατικά. Με ψυχραιμία που τρομάζει σηκώνουν το κινητό τους, ανοίγουν την κάμερα και καταγράφουν άγριες επιθέσεις με παιδιά έντρομα να δέχονται προπηλακισμό ή ξύλο. Κάποιες φορές μάλιστα άλλοι ενθαρρύνουν τον ξυλοδαρμό, άλλοι γελούν κι άλλοι αναλαμβάνουν τον διαμοιρασμό του βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ποιος είναι ο ρόλος της εκπαιδευτικής κοινότητας απέναντι σε μια νέα κοινωνική πραγματικότητα; Έχουν οι εκπαιδευτικοί τα κατάλληλα εργαλεία προκειμένου να την αντιμετωπίσουν; Επαρκούν οι σχολικοί ψυχολόγοι;
Η Voria.gr σκιαγραφεί το τοπίο που έχει διαμορφωθεί και αναζητά απαντήσεις για αυτά που έχουν ή δεν έχουν γίνει.
Ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας Αλέξανδρος Κόπτσης κάνει λόγο για «μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλεται από πλευράς υπουργείου Παιδείας», ώστε οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να έχουν τα κατάλληλα εφόδια προκειμένου να μπορούν να διαχειριστούν αυτά τα περιστατικά.
«Τα τελευταία χρόνια κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια στον τομέα αυτό. Την τελευταία 5ετια υπερδιπλασιάσαμε τους ψυχολόγους και τους κοινωνικούς λειτουργούς σε όλη τη χώρα με τον αριθμό τους στην Κεντρική Μακεδονία να φτάνει τους 650. Ο ρόλος τους είναι να υποστηρίζουν τους μαθητές που αντιμετωπίζουν προβλήματα είτε λόγω κακοποίησης είτε λόγω εκφοβισμού είτε για άλλους λόγους ενώ παράλληλα κάνουν δράσεις σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς για την πρόληψη και την ευαισθητοποίηση», αναφέρει.
Προσθέτει επίσης πως ένα ακόμη εργαλείο είναι η εισαγωγή του θεσμού του συμβούλου σχολικής ζωής. «Σε κάθε σχολείο έχουμε δύο υπευθύνους τον διευθυντή και έναν ακόμη εκπαιδευτικό και σε κάθε Διεύθυνση έχουν θεσπιστεί τετραμελείς ομάδες αποτελούμενες από τον διευθυντή, τον σύμβουλο, τον ψυχολόγο και τον κοινωνικό λειτουργό. Άρα υπάρχει μια δομή που φροντίζει και για την πρόληψη και για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας. Πέραν αυτών κάνουμε σεμινάρια και σε επίπεδο ομάδων δράσεων και σε επίπεδο υπεύθυνων σχολικών μονάδων».
Σε μια προσπάθεια να περιοριστούν τα περιστατικά μπούλινγκ στα σχολεία, αλλά και να μην φοβούνται τα παιδιά ή οι γονείς τους να καταγγείλλουν τέτοια συμβάντα, το υπουργείο Παιδείας έχει θέση στη διάθεσή τους την ψηφιακή πλατφόρμα stop-bullying με το σύνθημα «Μαζί μπορούμε να βάλουμε τέλος στον σχολικό εκφοβισμό».
Σε πρόσφατη ειδική ημερίδα που υπουργείου Παιδείας, έγινε γνωστό πως μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, στην πλατφόρμα είχαν υποβληθεί 757 αναφορές περιστατικών σχολικής βίας, με 236 εξ αυτών να βρίσκονται υπό διερεύνηση. Παράλληλα, περισσότερα από 25.000 μέλη της σχολικής κοινότητας συμμετέχουν ενεργά, είτε ως μέλη ειδικών ομάδων δράσης είτε ως χρήστες της πλατφόρμας.
Ο κ. Κόπτσης επισημαίνει πως απαιτείται μεγάλη προχοσή μεγάλη προσοχή και επιμέλεια από πλευράς του εκπαιδευτικού, για να εντοπιστούν τα παιδιά-θύματα κακοποίησης ενός ή εκτός του σχολικού περιβάλλοντος. «Το παιδί θα δώσει σημάδια, η βία δεν έρχεται έτσι ξαφνικά. Οι εκπαιδευτικοί είναι εξοικειωμένοι ιδίως οι υπεύθυνοι τους οποίους επιμορφώνουμε διαρκώς, ώστε να μπορούν να διακρίνουν τον μαθητή που έχει υποστεί βία», αναφέρει και συνεχίζει: «Τα περιστατικά όντως έχουν αυξηθεί, κυρίως δε η έντασή τους που πηγάζει από τον θυμό, για τον οποίο έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ένα μεγάλο ποσοστό αιτιολογίας είναι η οικογένεια».
Επιπλέον ο κ. Κόπτσης αναφέρει πως υπάρχει συνεργασία με τους δήμους έτσι ώστε αν παραστεί ανάγκη να σταλεί στο σπίτι κοινωνική λειτουργός. «Η οδηγία είναι να μιλάμε με το σπίτι να δούμε τι συμβαίνει. Στην ακραία περίπτωση που δούμε για παράδειγμα μώλωπες ή κάτι πολύ σοβαρό, απευθυνόμαστε κατευθείαν στην εισαγγελία. Δεν νοείται να διαπιστώσουμε ότι ένα παιδί, έστω ακόμη και με την υπόνοια ότι στο σπίτι ή κάπου αλλού δέχεται απειλή ή βία και να μην αντιδράσουμε. Κινούμαστε αστραπιαία σε συνεργασία με τις αρχές ώστε να βοηθήσουμε το παιδί και αυτός είναι ο ρόλος μας».
«Προσπαθούμε να αλλάξουμε τη φιλοσοφία μέσα από τα προγράμματα σπουδών όσο και από τα εργαστήρια δεξιοτήτων, ώστε να εμφυσήσουμε στους μαθητές το πνεύμα του σεβασμού και της αλληλοκατανόησης με σκοπό να μειωθούν τα φαινόμενα βίας, τα οποία είναι πολυπαραγοντικά και δεν λύνονται από τη μια στιγμή στην άλλη», τονίζει.
Να σημειωθεί πως με τον νόμο 5090/2024 θεσπίστηκε το ακαταδίωκτο για τους εκπαιδευτικούς που αναφέρουν στις διωκτικές αρχές περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας κατά ανήλικων μαθητών.
Σύμφωνα με το Άρθρο 130 οι εκπαιδευτικοί που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά µόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.
Τι υποστηρίζουν οι εκπαιδευτικοί
Ο Νίκος Αβραμίδης, Πρόεδρος της Α΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης είναι κατηγορηματικός: «Είναι διαφορετικό αυτό που περιγράφουν τα χαρτιά με αυτά που συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Υπάρχει μια τεράστια απόσταση. Ναι μεν υπάρχει ο ψυχολόγος αλλά συνήθως εμφανίζεται 2-3 μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς και είναι επιφορτισμένος με πέντε σχολεία. Πηγαίνει πέντε ημέρες σε πέντε διαφορετικά σχολεία και έχει έναν τεράστιο αριθμό παιδιών που είναι πολύ δύσκολο να τα γνωρίσει παρά τη φιλότιμη προσπάθεια που θα καταβάλλει. Οι περισσότεροι δε είναι αναπληρωτές, όποτε μπορεί τη μια χρονιά να είναι σε μια πεντάδα σχολείων και την επόμενη σε άλλη».
Αναφορικά με τον θεσμό του συμβούλου σχολικής ζωής αναφέρει πως «δύο συνάδελφοι σε κάθε σχολείο αναλαμβάνουν αυτή την ευθύνη χωρίς πραγματικά καμία βοήθεια. Γίνεται ένα αρχικό σεμινάριο και αυτό είναι όλο. Τυπικά λοιπόν το κράτος και το υπουργείο ναι μεν δίνει δύο εργαλεία αλλά από μόνο του τα αχρηστεύει με αποτέλεσμα όλα να καταλήγουν στους συλλόγους εκπαιδευτικών με τους συναδέλφους να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
Ο κ. Αβραμίδης στηλιτεύει τις διατάξεις του υπουργείου οι οποίες όπως λέει έχουν κατασταλτικό χαρακτήρα. «Το υπουργείο είναι πολύ απομακρυσμένο από την παιδαγωγική επιστήμη. Η καταστολή σε έναν έφηβο μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να φέρει. Αν πάρει ένας έφηβος αποβολή για το κινητό, περισσότερο ήρωας θα γίνει παρά θα λυθεί το πρόβλημα. Η ουσία είναι πώς να πείσω τον μαθητή ότι δεν χρειάζεται το κινητό μέσα στο σχολείο».
Οι εκπαιδευτικοί βλέπουν σχεδόν καθημερινά στα σχολεία μαθητές με διάφορα προβλήματα τα οποία, όπως λέει ο κ. Αβραμίδης, σε συντριπτικό ποσοστό προέρχονται μέσα από τις δυσκολίες της ζωής που αντιμετωπίζει το οικογενειακό περιβάλλον είτε για παράδειγμα είναι η ανεργία, είτε η άσκηση βίας. «Είναι παιδιά που θέλουν να ενταχθούν με κάποιον τρόπο και προσπαθούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον», σημειώνει.
Από πλευράς γονέων ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Γονέων και Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας, Σταύρος Τριλυράκης, είναι καταπέλτης: «Πρόκειται για ένα τελείως λανθασμένο πλαίσιο. Η Κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στην καταστολή και όχι στην πρόληψη. Η σχολική βία δεν είναι κάτι το αυτοτελές αλλά πρόκειται για την κοινωνική βία που μπαίνει μέσα στα σχολεία. Όλες οι κοινωνικές δομές πρόληψης για γονείς και παιδιά εκτός σχολείων έχουν εξαφανιστεί. Στα δε σχολεία εμείς πιστεύουμε ότι οι σχολικοί ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί θα πρέπει να είναι μέσα σε αυτά κάθε ημέρα όλη την ημέρα. Αντίθετα, η παρουσία τους είναι μια φορά την εβδομάδα σε ένα σχολείο. Μέσα σε μια ημέρα οι άνθρωποι πρέπει να δουν έναν μεγάλο αριθμό παιδιών συν τους γονείς που επιθυμούν να λάβουν κάποια υποστήριξη».
Ο ίδιος υπογραμμίζει πως η πολιτεία στέλνει τους εκπαιδευτικούς σε έναν πόλεμο χωρίς τα κατάλληλα όπλα και εξηγεί: «οι εκπαιδευτικοί μας είναι ικανότατοι, έχουν όλη την καλή διάθεση, αλλά τους στέλνουν γυμνούς στον πόλεμο και αυτό γίνεται γιατί η κυβέρνηση θέλει να ξεφτιλίσει τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και να στρέψουν τους γονείς στην ιδιωτική».
Ο κ. Τριλυράκης λέει πως ο κύκλος σπουδών δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες φέρνοντας για παράδειγμα τη μη προσαρμογή του στο γεγονός ότι πλέον τα παιδιά χρησιμοποιούν από μικρή ηλικία το διαδίκτυο. Θα έπρεπε μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία τα παιδιά να γνωρίσουν τι είναι καλό και κακό διαδίκτυο, την ασφαλή χρήση του και πώς να μην παρασύρονται. «Ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών που προβαίνουν σε βίαιες ενέργειες το κάνουν προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί, με αποτέλεσμα να είναι οι ίδιοι θύτες. Δεν υπάρχουν δραστηριότητες για να μαθαίνει το παιδί τις αξίες της αλληλεγγύης, του ανθρωπισμού, του σεβασμού στη διαφορετικότητα κ.α».
Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Γονέων και Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας καταλήγει λέγοντας πως καθημερινά σημειώνονται φαινόμενα στα σχολεία τα οποία δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν οι εκπαιδευτικοί, ούτε οι γονείς στο σπίτι γιατί πολύ απλά, όπως υποστηρίζει, έχουν απογυμνωθεί όλες οι δομές.
Πηγή: voria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου