Κέντρο Διάγνωσης Διαφοροδιάγνωσης Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες Ανατολικής Αττικής. Μαύρα χάλια σε ότι αφορά την απαιτούμενη από την πολιτεία υποστήριξη ώστε να μπορεί να επιτελέσει το έργο του. Σα να μην φτάνουν αυτά, το συγκεκριμένο ΚΕΔΔΥ υπονομεύεται και από την απαράδεκτη στάση της οικείας νομαρχίας που κατά πανελλήνια πρωτοτυπία αρνείται να πληρώσει ακόμα και για το ηλεκτρικό ρεύμα του!
Η σελίδα προσφέρει σήμερα βήμα στον επί χρόνια δάσκαλο ειδικής αγωγής και νομαρχιακό σύμβουλο Αν. Αττικής Δημοσθένη Μπαρούτα, να αποκωδικοποιήσει εκ των έσω την κατάσταση στο ΚΕ.Δ.Δ.Υ. της περιφέρειας του. Ο τίτλος που ο Δ. Μπαρούτας επέλεξε για την παρέμβασή του είναι κάτι παραπάνω από εύλογος: Το θέατρο του παραλόγου. Ας το παρακολουθήσουμε λοιπόν πράξη – πράξη μέσα από το έμπειρο βλέμμα του σημερινού μας κειμενογράφου. Αρθρογραφεί ο Δ. Μπαρούτας :
Τα όσα τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν συμπυκνώνουν ένα νέο επεισόδιο άκρατου θεσμικού και λειτουργικού παραλογισμού και ασυνεννοησίας, γύρω από το ποιος δημόσιος φορέας έχει την υποχρέωση λειτουργικής υποστήριξης του ΚΕ.Δ.Δ.Υ (Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης και Υποστήριξης ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες) Ανατολικής Αττικής. Οι διαφορετικές «απόψεις», σε αυτό το πλαίσιο, υποδεικνύουν ανάλογα με τις περιστάσεις και τις απόψεις των ιθυνόντων άλλοτε την Νομαρχία, άλλοτε το υπουργείο Παιδείας και άλλοτε την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Φυσική συνέπεια, η δυσπραγία, κωλυσιεργία και παρεμπόδιση της αναφερόμενης νευραλγικής και σημαντικής υπηρεσίας του εκπαιδευτικού χώρου.
Αναλυτικότερα, η υπηρεσία αυτή αποτελεί πρωτεύοντα διαγνωστικό και αξιολογικό μηχανισμό πάνω στον οποίο στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό το είδος, ο τρόπος, η μέθοδος και οι αρχές του παρεμβατικού υποστηρικτικού πλαισίου της καθημερινής εκπαιδευτικής, ψυχολογικής και κοινωνικής παρέμβασης, κατά την εκπαίδευση μαθητών που παρουσιάζουν κάθε είδους και βαρύτητας ψυχοδιανοητικά προβλήματα και μαθησιακές δυσκολίες. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται κατανοητό ότι πέρα από την αξιολογική διαδικασία που δέχεται ο μαθητής, διευκολύνεται σε σημαντικό βαθμό ο εκπαιδευτικός που αυτονόητα, θα συνταχθεί με τις διαπιστωμένες ανάγκες του μαθητή, όπως καταγράφονται από την αξιολογική και διαγνωστική έκθεση. Παράλληλα, αυτή η έγκυρη και επίσημη, έγγραφη διάγνωση της υπηρεσίας αποτελεί το μοναδικό εχέγγυο εγκυροποίησης για την δραστηριοποίηση των εκπαιδευτικών παρεμβάσεων στο χώρο του σχολείου, ενώ παράλληλα, παρέχει τη δυνατότητα αξιοποίησης των ειδικών θεσμοθετημένων διευκολυντικών μέσων για παιδιά με προβλήματα και αναπηρίες όπως η εξατομικευμένη διδασκαλία, η παράλληλη στήριξη, η ένταξη σε τμήματα επικουρικής μάθησης κ.α.
Όλα τα παραπάνω στην πράξη σημαίνουν ότι η δυσλειτουργία της συγκεκριμένης υπηρεσίας αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό που επιδρά με τη μορφή ντόμινο σε γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και σχολικές μονάδες. Έτσι, εκατοντάδες μαθητές της περιοχής που έχουν υποβάλλει αίτηση αξιολόγησης, περιμένουν στην «ουρά», ενώ παράλληλα, σε εκκρεμότητα παραμένει η εκπαιδευτική και ψυχοκοινωνική τους διαχείριση στα σχολεία, αφού ούτε θεσμικά ούτε γνωστικά μπορούν να λειτουργήσουν για την υποστήριξη αρκετής μερίδας των μαθητών τους. Πρόσφατα, σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, οι σωρευμένοι απλήρωτοι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος, μάλλον, θα οδηγήσουν στην διακοπή του από την Δ.Ε.Η.
Για να αντιληφτούμε πως φτάσαμε στα παραπάνω, αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στο προηγηθέν ιστορικό: Το 2000, λοιπόν, με το νόμο 2817 ιδρύθηκαν σε κάθε Νομό τα ΚΔΑΥ (Κέντρα Διάγνωσης Αξιολόγησης και Υποστήριξης ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες). Ένας πρωτοποριακός θεσμός που χαιρετίστηκε από όλους τους εκπαιδευτικούς αλλά κυρίως από τους εκπαιδευτικούς που ασχολούνται με την Ειδική Αγωγή και Εκπ/ση και αγκαλιάστηκε από τους γονείς που τα παιδιά τους παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες. Από τότε για το ΚΔΑΥ, της Ανατ. Αττικής, αρχίζουν οι γνωστές υπηρεσιακές αντεγκλήσεις για το ποιος έχει την ευθύνη στέγασης της συγκεκριμένης Υπηρεσίας. Ενώ την ίδια στιγμή σ’ όλη την Ελλάδα οι νομαρχίες φρόντισαν για τη στέγαση και τη στήριξη της λειτουργίας του νέου οργάνου, η Νομαρχία Ανατ. Αττικής αρνείται πεισματικά επικαλούμενη ασάφεια νόμου. Έτσι, η τόσο απαραίτητη, για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, υπηρεσία αφήνεται στην τύχη της και στην ηθική και επαγγελματική καλοπροαίρεση των εργαζομένων. Στεγάζεται διαδοχικά και προσωρινά σε σχολεία της περιοχής και σε κτήριο που παραχώρησε ο δήμος Κορωπίου. Το αποτέλεσμα σε συνδυασμό με την έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού ήταν η συνεχής υποβάθμιση και απαξίωση
Ύστερα από περιπλανήσεις επτά χρόνων, συνεχή ανταλλαγή εγγράφων, συζητήσεις στο Νομαρχιακό Συμβούλιο πρόταση της μείζονος αντιπολίτευσης και επικριτικά δημοσιεύματα του τοπικού και του ημερήσιου αθηναϊκού τύπου για την απαράδεκτη κατάσταση, επιτέλους η Νομαρχία πείθεται και το καλοκαίρι του 2009 στεγάζει το ΚΔΑΥ, που εν τω μεταξύ μετονομάζεται σε ΚΕΔΔΥ (Ν.3699/08), σε αξιοπρεπές και λειτουργικό κτήριο. Αυτή η εξέλιξη δίνει τη δυνατότητα στους εργαζομένους να προγραμματίζουν με γρηγορότερους ρυθμούς τις εκκρεμότητες αξιολόγησης και να σχεδιάζουν την οργάνωση κι άλλης ομάδας αξιολόγησης προκειμένου να μειωθεί η λίστα αναμονής που φτάνει τα 2 χρόνια.
Όμως δεν περνούν παρά μερικοί μήνες και ξανά ξεπροβάλλει αδιέξοδο. Σε αυτή την πράξη του θεάτρου του παραλόγου η Νομαρχία επικαλείται οικονομική στενότητα, αρνείται την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.α), με αποτέλεσμα η ΔΕΗ να απειλεί με διακοπή ρεύματος με ότι αυτό συνεπάγεται. Έτσι αρχίζει πάλι ένα νέο γαϊτανάκι εγγράφων μεταξύ του ΚΕΔΔΥ, της Νομαρχίας, της Περιφέρειας και του υπουργείου Παιδείας. Όλοι δηλώνουν αναρμόδιοι, κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να δώσει λύση.
Κι όμως η λύση είναι αυτονόητη, δεν χρειάζεται να επανεφευρεθεί ο τροχός για να δοθεί . Την ορίζουν τα ίδια τα δεδομένα του ζητήματος. Εχουν ως εξής : Σε όλη την λοιπή Ελλάδα την ευθύνη στήριξης της λειτουργίας των ΚΕΔΔΥ έχουν οι νομαρχίες. Το ενοίκιο του ΚΕΔΔΥ Ανατ. Αττικής ήδη πληρώνεται από τη νομαρχία Ανατ. Αττικής. Το συνολικό ποσό που απαιτείται για τις λειτουργικές δαπάνες είναι πολύ μικρό. Και, τέλος, παιδιά της νομαρχίας είναι αυτά που λαμβάνουν υπηρεσίες, αυτών τα δικαιώματα η νομαρχία υποτίθεται ότι στηρίζει και υπηρετεί. Κατά συνέπεια, ανεξάρτητα από το ποιός φορέας με την στενή ερμηνεία του γράμματος του νόμου έχει ή δεν έχει την τυπική ευθύνη, οφείλει η Νομαρχία να πάψει να δηλώνει αναρμόδια ή να αντί να δηλώνει αναρμόδια ή να επικαλείται οικονομική στενότητα. Υποχρεούται ηθικά, πολιτικά, δεοντολογικά να επιλύσει άμεσα την εκρεμμότητα, που όσο παρατείνεται προσβάλλει βαθύτατα τα παιδιά με αναπηρία και/ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τις οικογένειές τους.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου