Τους καλλιεργεί το αίσθημα ασφάλειας, σταθερότητας και εμπιστοσύνης - Η πειθαρχία με την έννοια της διδασκαλίας και όχι της τιμωρίας δεν είναι απειλή για την προσαρμογή του παιδιού αλλά είναι μέρος προς την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του
Ο ΓΟΝΙΟΣ είναι πάντα αντιμέτωπος με το «εδώ και τώρα» του παιδιού αλλά και την υποχρέωση να διδάξει στα παιδιά τα «όχι»
Ο γονεϊκός ρόλος είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό στοιχείο για την καλύτερη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και αυτός είναι και ο λόγος που οι γονείς στην ψυχολογία ονομάζονται οι «Σημαντικοί Άλλοι» στη ζωή του παιδιού. Πολλοί γονείς λανθασμένα αισθάνονται τύψεις μόλις χρειαστεί να θέσουν όρια στα παιδιά τους, αφού αρκετοί ψυχολόγοι τονίζουν ότι τα όρια είναι το δεύτερο σημαντικότερο πράγμα για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού μετά την αγάπη.
Οι γονείς χρειάζεται να προσφέρουν στο παιδί αγάπη και ασφάλεια καθώς και κανόνες κατάλληλης συμπεριφοράς που τους καθοδηγούν και τους βοηθούν να αναπτύξουν αξίες, με τις οποίες θα πορευτούν στη ζωή τους. Η αναγνώριση από τους γονείς και η ενδυνάμωση που προσφέρουν στα παιδιά στις καθημερινές τους δραστηριότητες είναι σημαντικές προϋποθέσεις για τη σταθερή τους παρουσία και την αδιαπραγμάτευτή τους αγάπη. Η πειθαρχία με την έννοια της διδασκαλίας και όχι της τιμωρίας δεν είναι απειλή για την προσαρμογή του παιδιού αλλά είναι μέρος προς την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του.
Ασφάλεια και σταθερότητα
Τα όρια καλλιεργούν στο παιδί το αίσθημα ασφάλειας, σταθερότητας και εμπιστοσύνης. Ο γονιός είναι πάντα αντιμέτωπος με το «εδώ και τώρα» του παιδιού αλλά και την υποχρέωση να διδάξει στα παιδιά τα «όχι» για τη σωστή κοινωνικοποίηση και ωρίμανσή τους. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να αισθάνονται τη σιγουριά του γονέα να τους θέτει όρια αλλά έχουν και ανάγκη τους ίδιους τούς κανόνες αφού τα όρια δημιουργούν για τα παιδιά ένα ασφαλές περιβάλλον. Οι αλλαγές και η ασυνέπεια των γονιών δημιουργεί στο παιδί ανασφάλεια και φόβο.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με σταθερά όρια έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, σε αντίθεση με τα παιδιά που συμπεριφέρονται όπως θέλουν χωρίς περιορισμούς. Ο σταθερός και λογικός έλεγχος εκ μέρους των γονιών, που δεν περιορίζει τον πειραματισμό και επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση, βοηθά τα παιδιά να προσαρμοστούν αρμονικά στο περιβάλλον τους και τα οδηγεί με επιτυχία προς τον δρόμο της αυτογνωσίας.
Αντίθετα, έρευνες αναφέρουν ότι παιδιά τα οποία κάνουν ό,τι θέλουν απογοητεύονται εύκολα, χωρίς να προσπαθούν αρκετά και γίνονται άτομα αυταρχικά που δεν ξέρουν να συμβιβάζονται και να συνεργάζονται επί ίσοις όροις με άλλα άτομα. Η άνευ όρων αποδοχή προκαλεί σύγχυση στα παιδιά κάνοντάς τα να μην ικανοποιούνται εύκολα και πάντοτε να επιθυμούν και άλλα πράγματα.
Κάλεσμα συνεργασίας
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ πολλές φορές αντιλαμβάνονται πράγματα που δεν περιμένουμε και συχνά δοκιμάζουν τα όρια των γονιών τους. Τα όρια είναι εργαλεία που βοηθούν τους γονείς να αλλάξουν τις συμπεριφορές του παιδιού και δεν τίθενται ως ένδειξη εξουσίας αλλά ως κάλεσμα συνεργασίας. Για να έχουν θετικά αποτελέσματα τα όρια χρειάζεται να είναι θετικά, να εκφράζονται με τρόπο κατανοητό για όλα τα εμπλεκόμενα μέλη, να προλαμβάνουν καταστάσεις άγχους και να έχουν συνέπεια.
· Προσαρμόστε τους κανόνες και τα όρια ανάλογα με την ηλικία του παιδιού σας. Αν πρόκειται για βρέφος, προσπαθήστε να του στρέψετε την προσοχή σε μιαν άλλη δραστηριότητα. Αν πρόκειται για παιδάκι άνω των δύο ετών, δώστε μια εξήγηση για τον κανόνα και προσπαθήστε να σκεφτείτε τους λόγους που ώθησαν το παιδί σε αυτήν την ενέργεια.
· Κατά την οριοθέτηση χαμηλώστε ώστε να έρθετε στο ύψος του παιδιού, κοιτάξτε το στα μάτια και μιλήστε του ώστε να αντιληφθεί τη σοβαρότητα όσων λέτε.
· Καθίστε δίπλα στο παιδί, αγκαλιάστε το και περιμένετε μέχρι να είναι σε θέση να σας ακούσει για να του εξηγήσετε για ποιους λόγους η συμπεριφορά του ή η πράξη του δεν είναι αποδεκτή και με ποιους τρόπους θα ενεργήσετε για να μην επαναληφθεί.
· Θέστε σαφή και όχι συγκεχυμένα όρια, αποφεύγοντας τα διπλά μηνύματα προς το παιδί.
· Πριν επιβάλετε έναν κανόνα ή μια τιμωρία, πρέπει πάντοτε να προσπαθήσετε να είναι ανάλογη τού χαρακτήρα του παιδιού σας. Ένα ευαίσθητο παιδί μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από μία πολύ αυστηρή τιμωρία, ενώ η ίδια τιμωρία μπορεί να είναι κατάλληλη για ένα πολύ ζωηρό και ανήσυχο παιδάκι.
· Ποτέ μην χρησιμοποιήσετε τη σωματική βία, καθώς έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις για το παιδί.
· Μην στερείτε από το παιδί τη στοργή και την αγάπη ως ένδειξη τιμωρίας.
· Όταν θεσπίσετε τους κανόνες στο σπίτι, πρέπει να είστε σε θέση να γνωρίζετε και να πείτε στο παιδί τις επιπτώσεις που θα έχει σε περίπτωση καταπάτησης των ορίων.
· Γίνετε πρότυπο για το παιδί σας. Μην περιμένετε από το παιδί να ακολουθήσει κανόνες, τους οποίους εσείς δεν ακολουθείτε.
· Γίνετε επιλεκτικοί όσον αφορά τα όρια που θα εφαρμόσετε. Μην πνίξετε το παιδί με μία πληθώρα κανόνων, που θα το κάνουν να αισθανθεί ότι δεν είναι ικανό να κάνει τίποτα σωστό. Επιλέξετε τα όρια που είναι πραγματικά σημαντικά για εσάς.
· Μιλήστε στο παιδί για τη συμπεριφορά της στιγμής και όχι για πράξεις που ανήκουν στο παρελθόν ή για πράξεις που μπορεί να συμβούν στο μέλλον.
· Προσφέρετε στο παιδί σας εναλλακτικές λύσεις. Συζητήστε μαζί του δυο τρεις τρόπους αντίδρασης και αφήστε το να επιλέξει ποια είναι η πιο κατάλληλη συμπεριφορά για το ίδιο.
· Οι γονείς χρειάζεται να έχουν κοινή πορεία και να υποστηρίζουν και οι δύο τους ίδιους τρόπους συμπεριφοράς και τις ίδιες απόψεις.
· Κάντε στο παιδί ερωτήσεις και βεβαιωθείτε ότι έχει καταλάβει αυτά που του εξηγείτε.
· Επιβραβεύστε το παιδί σας όταν τηρεί τα όρια και σταδιακά δείξτε του περισσότερη εμπιστοσύνη και κάντε αναπροσαρμογή των κανόνων.
· Εφοδιαστείτε με υπομονή και επαναλάβετε τους κανόνες ξανά και ξανά μέχρι το παιδί να τα καταφέρει και ν' αντεπεξέλθει στις προσδοκίες σας.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
christoforou.christiana@gmail.com
BSc Psychology, MSc Developmental and Educational Psychology
Ο ΓΟΝΙΟΣ είναι πάντα αντιμέτωπος με το «εδώ και τώρα» του παιδιού αλλά και την υποχρέωση να διδάξει στα παιδιά τα «όχι»
Ο γονεϊκός ρόλος είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό στοιχείο για την καλύτερη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και αυτός είναι και ο λόγος που οι γονείς στην ψυχολογία ονομάζονται οι «Σημαντικοί Άλλοι» στη ζωή του παιδιού. Πολλοί γονείς λανθασμένα αισθάνονται τύψεις μόλις χρειαστεί να θέσουν όρια στα παιδιά τους, αφού αρκετοί ψυχολόγοι τονίζουν ότι τα όρια είναι το δεύτερο σημαντικότερο πράγμα για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού μετά την αγάπη.
Οι γονείς χρειάζεται να προσφέρουν στο παιδί αγάπη και ασφάλεια καθώς και κανόνες κατάλληλης συμπεριφοράς που τους καθοδηγούν και τους βοηθούν να αναπτύξουν αξίες, με τις οποίες θα πορευτούν στη ζωή τους. Η αναγνώριση από τους γονείς και η ενδυνάμωση που προσφέρουν στα παιδιά στις καθημερινές τους δραστηριότητες είναι σημαντικές προϋποθέσεις για τη σταθερή τους παρουσία και την αδιαπραγμάτευτή τους αγάπη. Η πειθαρχία με την έννοια της διδασκαλίας και όχι της τιμωρίας δεν είναι απειλή για την προσαρμογή του παιδιού αλλά είναι μέρος προς την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του.
Ασφάλεια και σταθερότητα
Τα όρια καλλιεργούν στο παιδί το αίσθημα ασφάλειας, σταθερότητας και εμπιστοσύνης. Ο γονιός είναι πάντα αντιμέτωπος με το «εδώ και τώρα» του παιδιού αλλά και την υποχρέωση να διδάξει στα παιδιά τα «όχι» για τη σωστή κοινωνικοποίηση και ωρίμανσή τους. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να αισθάνονται τη σιγουριά του γονέα να τους θέτει όρια αλλά έχουν και ανάγκη τους ίδιους τούς κανόνες αφού τα όρια δημιουργούν για τα παιδιά ένα ασφαλές περιβάλλον. Οι αλλαγές και η ασυνέπεια των γονιών δημιουργεί στο παιδί ανασφάλεια και φόβο.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με σταθερά όρια έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, σε αντίθεση με τα παιδιά που συμπεριφέρονται όπως θέλουν χωρίς περιορισμούς. Ο σταθερός και λογικός έλεγχος εκ μέρους των γονιών, που δεν περιορίζει τον πειραματισμό και επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση, βοηθά τα παιδιά να προσαρμοστούν αρμονικά στο περιβάλλον τους και τα οδηγεί με επιτυχία προς τον δρόμο της αυτογνωσίας.
Αντίθετα, έρευνες αναφέρουν ότι παιδιά τα οποία κάνουν ό,τι θέλουν απογοητεύονται εύκολα, χωρίς να προσπαθούν αρκετά και γίνονται άτομα αυταρχικά που δεν ξέρουν να συμβιβάζονται και να συνεργάζονται επί ίσοις όροις με άλλα άτομα. Η άνευ όρων αποδοχή προκαλεί σύγχυση στα παιδιά κάνοντάς τα να μην ικανοποιούνται εύκολα και πάντοτε να επιθυμούν και άλλα πράγματα.
Κάλεσμα συνεργασίας
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ πολλές φορές αντιλαμβάνονται πράγματα που δεν περιμένουμε και συχνά δοκιμάζουν τα όρια των γονιών τους. Τα όρια είναι εργαλεία που βοηθούν τους γονείς να αλλάξουν τις συμπεριφορές του παιδιού και δεν τίθενται ως ένδειξη εξουσίας αλλά ως κάλεσμα συνεργασίας. Για να έχουν θετικά αποτελέσματα τα όρια χρειάζεται να είναι θετικά, να εκφράζονται με τρόπο κατανοητό για όλα τα εμπλεκόμενα μέλη, να προλαμβάνουν καταστάσεις άγχους και να έχουν συνέπεια.
· Προσαρμόστε τους κανόνες και τα όρια ανάλογα με την ηλικία του παιδιού σας. Αν πρόκειται για βρέφος, προσπαθήστε να του στρέψετε την προσοχή σε μιαν άλλη δραστηριότητα. Αν πρόκειται για παιδάκι άνω των δύο ετών, δώστε μια εξήγηση για τον κανόνα και προσπαθήστε να σκεφτείτε τους λόγους που ώθησαν το παιδί σε αυτήν την ενέργεια.
· Κατά την οριοθέτηση χαμηλώστε ώστε να έρθετε στο ύψος του παιδιού, κοιτάξτε το στα μάτια και μιλήστε του ώστε να αντιληφθεί τη σοβαρότητα όσων λέτε.
· Καθίστε δίπλα στο παιδί, αγκαλιάστε το και περιμένετε μέχρι να είναι σε θέση να σας ακούσει για να του εξηγήσετε για ποιους λόγους η συμπεριφορά του ή η πράξη του δεν είναι αποδεκτή και με ποιους τρόπους θα ενεργήσετε για να μην επαναληφθεί.
· Θέστε σαφή και όχι συγκεχυμένα όρια, αποφεύγοντας τα διπλά μηνύματα προς το παιδί.
· Πριν επιβάλετε έναν κανόνα ή μια τιμωρία, πρέπει πάντοτε να προσπαθήσετε να είναι ανάλογη τού χαρακτήρα του παιδιού σας. Ένα ευαίσθητο παιδί μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από μία πολύ αυστηρή τιμωρία, ενώ η ίδια τιμωρία μπορεί να είναι κατάλληλη για ένα πολύ ζωηρό και ανήσυχο παιδάκι.
· Ποτέ μην χρησιμοποιήσετε τη σωματική βία, καθώς έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις για το παιδί.
· Μην στερείτε από το παιδί τη στοργή και την αγάπη ως ένδειξη τιμωρίας.
· Όταν θεσπίσετε τους κανόνες στο σπίτι, πρέπει να είστε σε θέση να γνωρίζετε και να πείτε στο παιδί τις επιπτώσεις που θα έχει σε περίπτωση καταπάτησης των ορίων.
· Γίνετε πρότυπο για το παιδί σας. Μην περιμένετε από το παιδί να ακολουθήσει κανόνες, τους οποίους εσείς δεν ακολουθείτε.
· Γίνετε επιλεκτικοί όσον αφορά τα όρια που θα εφαρμόσετε. Μην πνίξετε το παιδί με μία πληθώρα κανόνων, που θα το κάνουν να αισθανθεί ότι δεν είναι ικανό να κάνει τίποτα σωστό. Επιλέξετε τα όρια που είναι πραγματικά σημαντικά για εσάς.
· Μιλήστε στο παιδί για τη συμπεριφορά της στιγμής και όχι για πράξεις που ανήκουν στο παρελθόν ή για πράξεις που μπορεί να συμβούν στο μέλλον.
· Προσφέρετε στο παιδί σας εναλλακτικές λύσεις. Συζητήστε μαζί του δυο τρεις τρόπους αντίδρασης και αφήστε το να επιλέξει ποια είναι η πιο κατάλληλη συμπεριφορά για το ίδιο.
· Οι γονείς χρειάζεται να έχουν κοινή πορεία και να υποστηρίζουν και οι δύο τους ίδιους τρόπους συμπεριφοράς και τις ίδιες απόψεις.
· Κάντε στο παιδί ερωτήσεις και βεβαιωθείτε ότι έχει καταλάβει αυτά που του εξηγείτε.
· Επιβραβεύστε το παιδί σας όταν τηρεί τα όρια και σταδιακά δείξτε του περισσότερη εμπιστοσύνη και κάντε αναπροσαρμογή των κανόνων.
· Εφοδιαστείτε με υπομονή και επαναλάβετε τους κανόνες ξανά και ξανά μέχρι το παιδί να τα καταφέρει και ν' αντεπεξέλθει στις προσδοκίες σας.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
christoforou.christiana@gmail.com
BSc Psychology, MSc Developmental and Educational Psychology
Πηγή: sigmalive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου