Η οικονομική δυσπραγία αποτελεί τον υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνο για τα παιδιά υπό ψυχοκοινωνική φροντίδα. Το επιβεβαιώνουν τα λόγια του διευθυντή των Παιδικών Χωριών SOS στην Ελλάδα, κ. Γιώργου Πρωτόπαπα, ο οποίος, στο περιθώριο διημερίδας που διοργάνωσαν στις 15 και 16/10 τα Χωριά με θέμα «Οταν το παιδί κινδυνεύει», μίλησε για «60% αύξηση το τελευταίο εξάμηνο στις αιτήσεις, λόγω φτώχειας, με πρόβλεψη να αυξηθούν στα επόμενα δύο χρόνια». Επιπλέον, «μετά το Πάσχα, για 6 θέσεις Μητέρων SOS, παρουσιάστηκαν 500 υποψήφιες». Πρόβλημα και η μείωση κατά 30% των δωρεών, με τις οποίες συντηρούνται τα Χωριά, καθώς με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο δεν εκπίπτουν πλέον.
«Δεν πρέπει να δεχθούμε συρρίκνωση των δομών για τα παιδιά αλλά να αντιληφθούμε πόσο πιο οικονομικό είναι να δημιουργηθούν τέτοιες», τόνισε ο κ. ο Συνήγορος του Παιδιού, κ. Γ. Μόσχος. Το επιβεβαίωσε η διδάκτωρ Ψυχολογίας, Ελένη Αγάθωνος, αναφέροντας ότι η «πρόληψη είναι 19 φορές φθηνότερη από την περίθαλψη», όταν το 2005, ένα παιδί σε Ιδρυμα κόστιζε στο κράτος 30.000 ευρώ ετησίως. Εμπόδιο, ωστόσο, στέκονται σύμφωνα με τον Γιάννη Τσιάντη, επιστημονικό υπεύθυνο της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου, η έλλειψη πολιτικής βούλησης και Εθνικού Σχεδίου, το κοινωνικό στίγμα και η γραφειοκρατία.
Ξενώνες και κέντρα ημέρας είναι μερικές από τις νέες δομές που είναι ανάγκη να δημιουργηθούν για τα παιδιά με αναπηρίες και να κλείσουν τα ιδρύματα, πρότεινε ο καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας, κ. Χ. Ασημόπουλος: από τα 6.000 άτομα σε ιδρύματα, το 30% είναι παιδιά και νέοι, που έχουν ελάχιστη πρόσβαση στην εκπαίδευση και βιώνουν φαρμακευτική καταστολή, απουσία ψυχαγωγίας, δέσιμο, καθήλωση.
Στο πλαίσιο της διημερίδας, το «παρών» έδωσε ένα αλλοτινό παιδί των Χωριών SOS και σημερινός τριαντάρης. «Βρήκα γαλήνη, ένιωσα την αγάπη της μητέρας SOS. Επικοινωνώ μαζί της μια φορά την εβδομάδα. Αυτή με μεγάλωσε, είναι η μητέρα μου», είπε ο Κώστας. Βρέθηκε δέκα ετών στο Χωριό της Βάρης και έφυγε από εκεί δώδεκα χρόνια αργότερα. «Ενιωθα έτοιμος να φύγω, να αναλάβω τα ηνία της ζωής μου, να βγω στην κοινωνία». Χρειάστηκε ένα διάστημα έως ότου συνέλθει «από το σοκ του ανταγωνισμού που επικρατεί έξω», όμως τώρα το διαχειρίζεται επαρκώς. Σπούδασε Πληροφορική και σήμερα έχει θέση υπεύθυνου στατιστικών στοιχείων στον Σύνδεσμο Αυτοκινήτων.
Πηγή: Καθημερινή
Ξενώνες και κέντρα ημέρας είναι μερικές από τις νέες δομές που είναι ανάγκη να δημιουργηθούν για τα παιδιά με αναπηρίες και να κλείσουν τα ιδρύματα, πρότεινε ο καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας, κ. Χ. Ασημόπουλος: από τα 6.000 άτομα σε ιδρύματα, το 30% είναι παιδιά και νέοι, που έχουν ελάχιστη πρόσβαση στην εκπαίδευση και βιώνουν φαρμακευτική καταστολή, απουσία ψυχαγωγίας, δέσιμο, καθήλωση.
Στο πλαίσιο της διημερίδας, το «παρών» έδωσε ένα αλλοτινό παιδί των Χωριών SOS και σημερινός τριαντάρης. «Βρήκα γαλήνη, ένιωσα την αγάπη της μητέρας SOS. Επικοινωνώ μαζί της μια φορά την εβδομάδα. Αυτή με μεγάλωσε, είναι η μητέρα μου», είπε ο Κώστας. Βρέθηκε δέκα ετών στο Χωριό της Βάρης και έφυγε από εκεί δώδεκα χρόνια αργότερα. «Ενιωθα έτοιμος να φύγω, να αναλάβω τα ηνία της ζωής μου, να βγω στην κοινωνία». Χρειάστηκε ένα διάστημα έως ότου συνέλθει «από το σοκ του ανταγωνισμού που επικρατεί έξω», όμως τώρα το διαχειρίζεται επαρκώς. Σπούδασε Πληροφορική και σήμερα έχει θέση υπεύθυνου στατιστικών στοιχείων στον Σύνδεσμο Αυτοκινήτων.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου