Εμπριμέ μαξιλάρια διασκορπισμένα πάνω στο γρασίδι, χρωματιστά μπαλόνια σκαρφαλωμένα στα κλαδιά δέντρων, λιχουδιές παρατεταγμένες στη σκιά μιας ελιάς, παιδικά γέλια και κελαηδίσματα που αντιλαλούν γύρω από τις πρασιές. Δεν πρόκειται για σκηνικό ταινίας, αλλά για τα πάρτι νέας εποχής, αυτά που δημιουργήθηκαν για να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των παιδιών της καραντίνας και εξελίχθηκαν σε μόδα – μια μόδα που ήρθε για να μείνει.
«Πώς θα σου φαινόταν να κάνουμε το πάρτι σου στον κήπο της πολυκατοικίας μας;» Αυτή ήταν η αυθόρμητη πρόταση της κ. Ειρήνης Πετίνη προς την κόρη της, λίγο πριν από τα περυσινά γενέθλιά της. «Είχε προηγηθεί μια σχολική χρονιά σχεδόν εξ ολοκλήρου με τηλεκπαίδευση και δεν υπήρχε περίπτωση να μη γιορτάσουμε», σημειώνει η ίδια στην «Κ». «Οπως πολλοί γονείς, έψαχνα έναν τρόπο να ευχαριστήσω το παιδί χωρίς να εκθέσω κανένα σε κίνδυνο». Το πάρτι για τα ένατα γενέθλια της κόρης της στέφθηκε με επιτυχία και στάθηκε η αφορμή για να πάρει σάρκα και οστά μια έξυπνη επιχειρηματική ιδέα – το «Πάρτι στο Πάρκο». «Κατά την υλοποίηση αντιλήφθηκα ότι για ένα πάρτι σε ανοιχτό χώρο χρειάζεται συγκεκριμένος εξοπλισμός, τον οποίο σπάνια διαθέτει ένα νοικοκυριό», εξηγεί η κ. Πετίνη, η οποία σταδιακά τον απέκτησε και άρχισε να διοργανώνει πάρτι στα προ πανδημίας υποτιμημένα πάρκα της Αθήνας.
Ξεκινώντας να διοργανώνει πάρτι, η κ. Πετίνη δεν έγινε εξπέρ μόνο στα έπιπλα εξωτερικού χώρου, αλλά ανακάλυψε όλους τους δημόσιους χώρους όπου θα μπορούσε μια παρέα παιδιών να παίξει ανενόχλητα, τους οποίους όμως μέχρι την πανδημία λίγο-πολύ οι Αθηναίοι αγνοούσαμε. «Ορισμένα πάρκα είναι ιδανικά για τον σκοπό που τα θέλουμε, όπως το πάρκο “Μίκης Θεοδωράκης” στα Βριλήσσια ή το πάρκο Βεΐκου», αναφέρει. «Τα καλύτερα πάρτι γίνονται σε χώρους με διαχειρίσιμη έκταση, οι οποίοι διαθέτουν εντός τους ή σε μικρή απόσταση κάποιο αναψυκτήριο, όσα έχουν παιδική χαρά, πολλά δέντρα και χαραγμένους ποδηλατοδρόμους». Δημοφιλέστερα είναι το άλσος Παπάγου, Προμπονά, Συγγρού, το Σελεπίτσαρι και το πάρκο «Αντώνης Τρίτσης». «Συνιστώ, ωστόσο, στους γονείς να αναζητούν στη δική τους γειτονιά περιαστικά άλση και πάρκα, τα οποία, ακριβώς επειδή μπορεί να μην είναι γνωστά, εξασφαλίζουν ιδιωτικότητα στη γιορτή», διευκρινίζει. «Λίγες μέρες πριν από την εκδήλωση ζητάμε από τον εκάστοτε δήμο άδεια, ωστόσο δεν είναι μια καθιερωμένη διαδικασία, κάποιοι δήμοι την προβλέπουν, άλλοι όχι». Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα είναι να «κατοχυρωθεί» ένα μέρος του πάρκου για να στηθεί ο εξοπλισμός (η συγκεκριμένη υπηρεσία δεν περιλαμβάνει φαγητό ή ανιματέρ). Κάποιοι γονείς, από την αγωνία τους, μεταβαίνουν στο σημείο από τις 7 π.μ. «Μέχρι σήμερα έχω οργανώσει 70 πάρτι, ποτέ δεν κλήθηκα να μαζέψω σκουπίδια μετά». Δεν ισχύει το ίδιο, όμως, κατά την προετοιμασία, καθώς πολλά άλση είναι παραμελημένα.
Γονείς και παιδιά έχουν λατρέψει τους υπαίθριους εορτασμούς, όπως φαίνεται και από τα ευχαριστήρια μηνύματα που κατακλύζουν το κινητό της διοργανώτριας. Ακόμα και τις ημέρες που η Αθήνα ήταν χιονισμένη ή οι θερμοκρασίες ήταν πολύ χαμηλές, τα πάρτι δεν ακυρώθηκαν. Η ιδέα πρώτα κέρδισε όσους ήταν εξοικειωμένοι με το κάμπινγκ ή είχαν ζήσει χρόνια στο εξωτερικό, αλλά σταδιακά γοήτευσε περισσότερους. «Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας και δημοτικού περνούν τέλεια, αλλά και οι γονείς δεν πάνε πίσω», λέει γελώντας η κ. Πετίνη. «Η συνάθροιση σε εξωτερικό χώρο δίνει τη δυνατότητα οι παρέες και τα “πηγαδάκια” να σπάνε και να αναμειγνύονται συνεχώς, κάτι που ήταν πολύ βοηθητικό για να σπάσει ο πάγος, καθώς επρόκειτο για ενηλίκους που λόγω καραντίνας δεν είχαν ποτέ γνωριστεί». Καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, τα πάρτι μεταφέρονται τώρα σε παραλίες και ταράτσες, με την ίδια πάντα φιλοσοφία.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου