Το ότι βρισκόμαστε στο 2022 και χθες ακούστηκαν δίπλα – δίπλα οι λέξεις “κλουβί” και “παιδιά” θα έπρεπε από μόνο του να μας εξοργίζει, αλλά κάπου εδώ έρχεται η Ιστορία να μας δείξει ότι η κακοποίηση των παιδιών και μάλιστα οι… ευφάνταστοι τρόποι για να “κάτσει φρόνιμο” ένα παιδί υπήρχαν εκεί από πολύ πολύ παλιά.
Κάνοντας μια μικρή, πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο μπορεί κανείς εύκολα να πέσει πάνω σε παράξενες, εξοργιστικές φωτογραφίες από τη δεκαετία του ’30 και μετά με μωρά, νήπια ή και μεγαλύτερα παιδάκια που κυριολεκτικά κρέμονται έξω από τα μικρά παράθυρα των διαμερισμάτων τους σε πολυκατοικίες που ανεγείρονταν κατά εκατοντάδες στην Αγγλία και στις ΗΠΑ.
Άνετα αυτές οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν hoax ή μέρος μίας εξαιρετικά επικίνδυνης πρακτικής φύλαξης των παιδιών…Αλλά γιατί να κρεμάσει κανείς το παιδί του έξω από το σπίτι;
Στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν επρόκειτο για hoax, αλλά για την πατέντα που ήδη από το 1922 είχε σχεδιάσει η Αμερικανίδα Emma Read, ως μία εναλλακτική, προκειμένου τα παιδιά της καλπάζουσας αστικοποίησης να μη στερούνται τον ήλιο και τον καθαρό αέρα…
Ακούγεται εξωφρενικό, αλλά σε εποχές που τον πληθυσμό θέριζε η φυματίωση, αλλά και άλλες σοβαρότατες παθήσεις του αναπνευστικού, αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουν οι μητέρες ότι τα παιδιά τους μεγάλωναν υγιώς, σε ένα εξαιρετικά ανθυγιεινό περιβάλλον.
Σύμφωνα με την περιγραφή της και την αρχική ιδέα της Read «αυτό το κατασκεύασμα σχεδιάστηκε για προσφέρει στέγαση υπό μορφή κλουβιού. Βέβαια, η πρακτική του κλουβιού πολύ συχνά χρησιμοποιήθηκε και ως μορφή τιμωρίας και σωφρονισμού για τα πιο άτακτα παιδιά της οικογένειας και όσα φυσικά χωρούσαν ακόμα στο κλουβί.
Η εφευρέτρια είχε φροντίσει το κλουβί να είναι αρκετά μεγάλο ώστε να χωρά τα παιχνίδια και τα σκεπάσματα του παιδιού “σε περίπτωση που έπρεπε να κοιμηθεί εκεί”. Μα γιατί ένα παιδί να ήθελε να κοιμηθεί μέσα σ’ ένα κλουβί, κρεμασμένο έξω από ένα παράθυρο;!
Διαβάζουμε σχετικά (και ανατριχιάζουμε): “Το κλουβί είχε ακόμη και κυρτό σκέπαστρο για να γλιστρούν τα νερά της βροχής και τα χιόνια, όταν ο καιρός δεν ήταν καλός, κάτι που έκανε την εφεύρεσή της ανάρπαστη στο East End του Λονδίνου, μία απ’ τις πιο πυκνοκατοικημένες και φτωχές περιοχές της πόλης”. Και πάμε πάλι: γιατί ένα παιδάκι με τέτοιο καιρό να ήταν κρεμασμένο έξω από το παράθυρο του σπιτιού του;
Σε σχετικό αφιέρωμα του Vox γι’ αυτή την εξωφρενική εφεύρεση ενημερωνόμαστε ότι εκείνη την εποχή, η δημοτική αρχή είχε βρει τόσο έξυπνη την ιδέα που είχε προτείνει την τοποθέτηση ενός τέτοιου κλουβιού έξω από κάθε διαμέρισμα. Για λόγους που είναι κάτι περισσότερο από προφανείς, η πρόταση δεν εφαρμόστηκε ποτέ και τα κλουβιά μετά από λίγο καιρό εξαφανίστηκαν από τη ζωή Βρετανών και Αμερικανών.
Το θέαμα -εξωφρενικό και βάρβαρο, παρά τις καλές προθέσεις της σχεδιάστριας του κλουβιού- πριν από περίπου μία δεκαετία σχεδόν ανάγκασε το περιοδικό Time να κατατάξει το κλουβί ανάμεσα στις 50 χειρότερες εφευρέσεις όλων των εποχών – και δικαίως. Ωστόσο, την εναλλακτική του “κλουβιού” ως μέσο σωφρονισμού παιδιών και όχι απλώς για να αναπνεύσουν καθαρό αέρα τα μωρά φαίνεται ότι πολλοί δεν την ξέχασαν.
Με στοιχεία από ΤΙΜΕ, Vox.com
Έλενα Καρατζά
Πηγή: ampa.lifo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου