Οι βιβλιοθήκες είναι για πολλούς λόγους ένα ιδανικό μέρος για τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger, πολλά από τα οποία θέλουν να δραπετεύουν από τις απαιτήσεις του κοινωνικού μας κόσμου μέσα από τα βιβλία και τους υπολογιστές. Το παιδικό τμήμα των βιβλιοθηκών μπορεί να τους προσφέρει ακόμα την δυνατότητα να συμμετέχουν σε δραστηριότητες και παιχνίδια με τυπικώς αναπτυσσόμενα παιδιά. Ένας βιβλιοθηκάριος που κατανοεί τα διλήμματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger και οι οικογένειές τους, μπορεί να μετατρέψει τη βιβλιοθήκη σε καταφύγιο για αυτές τις οικογένειες.
Γιατί είναι σημαντικό οι βιβλιοθηκάριοι να είναι καλύτερα προετοιμασμένοι για να καλύψουν τις ανάγκες παιδιών με Σύνδρομο Asperger;
- Οι αριθμοί των παιδιών με Σύνδρομο Asperger αυξήθηκε ραγδαία τα τελευταία χρόνια και το Σύνδρομο έπαψε να θεωρείται σπάνια διαταραχή.
- Οι βιβλιοθήκες είναι ένα ιδανικό μέρος για τα περισσότερα παιδιά με Σύνδρομο Asperger για πολλούς λόγους. Αρχικά, τα βιβλία και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές αποτελούν βασικά αντικείμενα της καθημερινής ζωής τους και πηγές ηρεμίας και ευχαρίστησης. Ο Luke Jackson, ένας ενήλικας με Asperger αναφέρει: «Τα βιβλία είναι τα παράθυρά μου σε άλλους κόσμους. Με χαλαρώνουν όταν είμαι αναστατωμένος. Με κάνουν να γελώ, να κλαίω και να τρέμω από το φόβο μου». Ταυτόχρονα, οι υπολογιστές είναι αγαπητοί καθώς είναι «λογικοί, συνεπείς και δεν αλλάζει η διάθεσή τους» (Tony Attwood, 1998).
Οι βιβλιοθήκες μπορούν επίσης να αποτελέσουν ιδανικό περιβάλλον για παιχνίδι των παιδιών με τυπικά αναπτυσσόμενους συνομηλίκους τους, στοιχείο που τους δίνει περισσότερες ευκαιρίες να βελτιώσουν τις επικοινωνιακές και κοινωνικές τους δεξιότητες.
Οι βιβλιοθήκες όταν διαθέτουν κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό μπορούν να γίνουν παράδεισος για αυτά τα παιδιά, να γίνουν ένα μέρος που θα δραπετεύουν από το δυσνόητο εξωτερικό κόσμο με ένα βιβλίο. Μπορούν να βρουν τα πάντα για τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά τους και να εξασκήσουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χρησιμοποιώντας το υλικό της βιβλιοθήκης για να αυξήσουν τις γνώσεις τους.
- Οι γονείς των παιδιών με Σύνδρομο Asperger πολλές φορές φοβούνται να πάνε σε δημόσιους χώρους. Τα παιδιά τους μπορεί να έχουν ξέσπασμα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα – πχ μια αυτόματη, πόρτα που βρίσκεται εκτός λειτουργίας – και αντιμετωπίζουν πολύ συχνά τα αποδοκιμαστικά βλέμματα των ξένων. Πολλές οικογένειες παιδιών με Σύνδρομο Asperger απομονώνονται προκειμένου να αποφύγουν τέτοια επικριτικά σχόλια, στοιχείο που περιορίζει ακόμα περισσότερο τις ευκαιρίες του παιδιού για κοινωνική αλληλεπίδραση. Όταν οι υπάλληλοι στις βιβλιοθήκες δείχνουν κατανόηση για αυτές τις οικογένειες και τις προσκαλούν να συμμετέχουν πλήρως σε όλα όσα έχει να προσφέρει η βιβλιοθήκη, δείχνουν την κουλτούρα της ένταξης και της συνύπαρξης σε όλη την κοινότητα.
Καλώς ήρθατε στο παιδικό τμήμα της βιβλιοθήκης
Πολλές βιβλιοθήκες είναι πλέον αρκετά πιο θορυβώδεις από ότι ήταν στο παρελθόν, προσφέροντας βιβλία, υπολογιστές και χώρους για παιχνίδι. Ωστόσο, τα παιδιά αναμένεται να ακολουθούν κάποιες βασικές κοινωνικές συνθήκες σε μια βιβλιοθήκη. Μερικές συμπεριφορές που εμφανίζονται συνήθως στα παιδιά με Σύνδρομο Asperger (πχ η αδυναμία τους να κατανοούν κοινωνικές ενδείξεις, η δυσκολία τους να ρυθμίζουν την ένταση της φωνής τους, η αδυναμία να ακολουθήσουν βασικούς κοινωνικούς κανόνες και τα ειδικά ενδιαφέροντά τους που οδηγούν σε εμμονές) τα κάνουν να ξεχωρίζουν στο περιβάλλον της βιβλιοθήκης.
Πολλοί βιβλιοθηκάριοι που δεν γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά του Συνδρόμου Asperger βρίσκουν ιδιαίτερα ενοχλητικές κάποιες συμπεριφορές των παιδιών, όπως πχ το γεγονός ότι δεν κάνουν βλεμματική επαφή και ζητούν το βιβλίο που επιθυμούν επαναλαμβάνοντας συνέχεια με τον ίδιο τρόπο τον τίτλο του «Ο Χάρυ Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιπας» αντί να το ζητήσουν «ευγενικά» μια φορά, κοιτώντας τον στα μάτια. Η αλληλεπίδραση μπορεί να γίνει ακόμα πιο δυσάρεστη αν ο βιβλιοθηκάριος ψάξει το βιβλίο και διαπιστώσει ότι είναι ήδη δανεισμένο (και δεν υπάρχει). Μερικά παιδιά δεν μπορούν να αποδεχτούν το γεγονός. Ίσως δεν μπορούν να διαχειριστούν την απογοήτευση που νιώθουν εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν θα καταφέρουν να διαβάσουν το βιβλίο που τόσο ανυπομονούσαν να πάρουν στα χέρια τους. Μπορεί έτσι αναστατωμένα όπως είναι, να αρχίσουν να κλαίνε ή να έχουν κάποιο ξέσπασμα θυμού. Επειδή όμως είναι αρκετά μεγάλα σε ηλικία ώστε να γνωρίζουν να ζητούν ευγενικά ένα βιβλίο λέγοντας «παρακαλώ» και να καταλαβαίνουν γιατί ένα βιβλίο μπορεί να μην είναι διαθέσιμο, οι βιβλιοθηκάριοι μπορεί να θεωρήσουν ότι απλώς τα παιδιά είναι αγενή και οι μητέρες τους δεν τα έχουν μεγαλώσει σωστά.
Η εκπαίδευση των υπαλλήλων των βιβλιοθηκών σχετικά με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρία είναι αναγκαία προκειμένου να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους και να τα εξυπηρετούν όσο το δυνατόν καλύτερα. Όταν οι ίδιοι οι γονείς ενημερώνουν το προσωπικό των βιβλιοθηκών ότι το παιδί τους έχει Σύνδρομο Asperger μπορούν να τους διαβεβαιώνουν ότι το παιδί τους είναι ευπρόσδεκτο και να ρωτούν αν υπάρχει κάποιος τρόπος για να γίνει το περιβάλλον της βιβλιοθήκης πιο ευχάριστο και φιλικό για το παιδί τους. Άλλωστε, οι γονείς γνωρίζουν το παιδί τους καλύτερα από τον καθένα.
Η ευελιξία (όσο είναι δυνατή) είναι πολύ σημαντικό να υφίσταται και συνήθως κάνει πιο «εύκολη» την ζωή τόσο των ίδιων των παιδιών με Σύνδρομο Asperger, όσο και των υπαλλήλων της βιβλιοθήκης. Για παράδειγμα, ένας πατέρας ζητούσε από τους βιβλιοθηκάριους και ενημερώνουν το παιδί του ότι ο χρόνος παιχνιδιού τελείωσε μετά από 30 λεπτά. Μερικοί υπάλληλοι δυσανασχετούσαν και αρνούνταν, αναφέροντας ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους. Ωστόσο, η μητέρα του παιδιού, σε μια συζήτηση που είχε με έναν υπάλληλο, όταν αισθάνθηκε άνετα, του εξήγησε ότι ο μόνος τρόπος για να μην έχει ξέσπασμα θυμού το παιδί όταν έπρεπε να φύγει από τον χώρο της βιβλιοθήκης ήταν να του το πει ένας υπάλληλος, καθώς όταν του το έλεγε ο πατέρας του αντιδρούσε άσχημα και έντονα.
Όταν οι βιβλιοθηκάριοι γνωρίζουν ότι ένα παιδί έχει Σύνδρομο Asperger μπορούν να τροποποιούν ανάλογα την συμπεριφορά τους. Δείτε μερικές απλές συμβουλές για να προσεγγίζετε παιδιά με Σύνδρομο Asperger με κατάλληλο τρόπο:
- Να λέτε ακριβώς αυτό που θέλετε με σαφήνεια επειδή τα άτομα με Σύνδρομο Asperger τείνουν να κατανοούν τον λόγο κυριολεκτικά. Να αποφύγετε τους ιδιωματισμούς, τον σαρκασμό και (κάποιες φορές) το χιούμορ.
- Μια μη αποδεκτή συμπεριφορά μπορεί να αποφευχθεί αν δηλώσετε ότι αυτή η συμπεριφορά είναι ενάντια στους κανόνες, εξηγώντας τους ότι στη βιβλιοθήκη, όπως και στο σχολείο, έχουμε συγκεκριμένους κανόνες. Όπως αναφέρει και ο Alan Sohn, ένας σχολικός ψυχολόγος που δουλεύει με παιδιά με Σύνδρομο Asperger, «στον κόσμο του Asperger ένας κανόνας είναι ένας κανόνας».
- Μην επιμένετε στη βλεμματική επαφή, καθώς για τα περισσότερα παιδιά είναι ιδιαίτερα δύσκολη, αγχωτική και δυσάρεστη σαν αίσθημα.
- Έχετε το νου σας για σημάδια συναισθηματικής έντασης. Τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger συχνά καταφεύγουν σε ανώριμες συμπεριφορές όταν αρχίζουν να αγχώνονται (πχ μασούν τα ρούχα τους, περπατούν στις μύτες των ποδιών, κάνουν στερεότυπες κινήσεις των χεριών πχ φτερούγισμα). Το προσωπικό πρέπει να αναγνωρίζει αυτές τις αντιδράσεις σαν προσπάθειες/ στρατηγικές του ίδιου του παιδιού να ρυθμίσει την συμπεριφορά του και όχι σαν προβληματικές συμπεριφορές, έτσι ώστε ούτε να τις τοποθετούν στο επίκεντρο της προσοχής , αλλά ούτε και να αγνοούν το παιδί όταν τους προσεγγίζει.
- Μερικές φορές, ιδίως στις μεγάλες βιβλιοθήκες, ένα παιδί μπορεί να χάσει τους γονείς του ή τους ενήλικες που το συνοδεύουν και να αγχωθεί. Βοηθήστε το να τους εντοπίσει χωρίς να το αγγίξετε (πχ να του πιάσετε το χέρι, να το σηκώσετε ή να το πάρετε αγκαλιά), καθώς μπορεί το παιδί να αντιδράσει άσχημα. Προτιμήστε μια καθοδήγηση με όσο το δυνατό λιγότερο άγγιγμα (πχ λίγο στην πλάτη αν είναι αναγκαίο).
Ο καλύτερος τρόπος για να αλληλεπιδράσετε με ένα παιδί με Σύνδρομο Asperger (αλλά και με κάθε παιδί):
- Να είστε έτοιμοι να του αφιερώσετε επιπλέον χρόνο.
- Κερδίστε την προσοχή του παιδιού και δώστε του τη δική σας.
- Ακούστε το παιδί αφιερώνοντάς του όλη σας την προσοχή
- Μην βγάζετε εύκολα συμπεράσματα.
- Αναγνωρίστε και αποδεχτείτε τα συναισθήματα του παιδιού σας.
- Σεβαστείτε τον τρόπο σκέψης του παιδιού (να θυμάστε ότι ο τρόπος σκέψης και κατανόησης της πραγματικότητας στα παιδιά με Asperger διαφέρει από τα αντίστοιχα των τυπικά αναπτυσσόμενων παιδιών. Το προσωπικό πρέπει να έχει γνώσεις, αλλά και την ευαισθησία να κατανοεί τον τρόπο με τον οποίο το παιδί προσλαμβάνει το περιβάλλον και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις).
- Να λαμβάνετε υπόψη πάντα το γλωσσικό και γνωστικό επίπεδο του παιδιού, καθώς και τις εμπειρίες του.
- Περιγράφετέ του τι βλέπετε, τι ακούτε και τι αισθάνεστε (μην ξεχνάτε να χρησιμοποιείτε ακριβή και κυριολεκτική γλώσσα).
- Να προσέχετε πάντα τον τόνο της φωνής σας και την γλώσσα του σώματός σας. Να είστε ήρεμοι και χαμηλών τόνων.
- Μην κάνετε το παιδί σας να ντραπεί ή να αισθανθεί άβολα.
- Μην βιάζεστε να προσφέρετε γνώμη ή συμβουλή.
Ίσως είναι σκόπιμο να κάνετε μια ξενάγηση στο παιδί (και την οικογένειά του) προκειμένου να γνωρίσει τον χώρο και τα άτομα/ υπαλλήλους με τα οποία ενδέχεται να έρθει σε επαφή. Με αυτό τον τρόπο θα μειωθεί το άγχος του μπροστά στις νέες καταστάσεις και θα μπορέσει να λειτουργήσει καλύτερα. Μην είστε βιαστικοί κατά την ξενάγηση. Ίσως το παιδί χρειαστεί περισσότερη ώρα από όσο διαρκεί συνήθως μια τέτοια ξενάγηση. Ενδεχομένως κάποια σχεδιαγράμματα του χώρου θα βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger αναζητούν πληροφορίες στη βιβλιοθήκη τόσο σχετικά με θέματα που αφορούν εργασίες του σχολείου, όσο και για αγαπημένα τους ενδιαφέροντα (πχ τρένα, δεινόσαυροι, σημαίες κτλ). Τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger που έχουν αναπτυγμένη γλωσσική ικανότητα μπορεί να πλησιάσουν τους βιβλιοθηκάριους και να ζητήσουν βοήθεια με κοινωνικά κατάλληλο τρόπο όταν δεν είναι ταραγμένα ή αγχωμένα. Ωστόσο, ακόμα και αυτά τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν ανώριμα συναισθηματικά ξεσπάσματα/ συμπεριφορές όταν θυμώσουν, αγχωθούν ή αναστατωθούν. Μπορεί να κλείσουν τα μάτια τους, να τρέξουν μακριά, να ρίξουν τα πράγματα κάτω από το τραπέζι κοκ. Οι βιβλιοθηκάριοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι ώρες μετά το σχολείο είναι και οι πιο στρεσογόνες για τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger, καθώς είναι εξαντλημένα από την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλαν για να ανταπεξέλθουν στις κοινωνικές απαιτήσεις της σχολικής ζωής. Οι βιβλιοθηκάριοι θα πρέπει να έχουν υπομονή και να μην δείχνουν κούραση ή ενόχληση για κάποιες συμπεριφορές τους γιατί δίνουν έτσι το αρνητικό παράδειγμα και σε άλλα άτομα. Τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger συνήθως μαθαίνουν καλύτερα μέσω της οπτικής οδού. Επομένως, βιβλία πλούσια σε επεξηγηματικές εικόνες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά το παιδί.
Πολλές φορές τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger χρειάζονται μεγαλύτερη βοήθεια με την έρευνα, καθώς οι λεκτικές / προφορικές οδηγίες μπορεί να μην είναι αρκετές και να απαιτείται κάποιο οπτικό βοήθημα πχ σχεδιάγραμμα, γραπτές οδηγίες για την καθοδήγησή τους. Πολλές φορές μάλιστα, οι οδηγίες – βοήθεια δίνονται σε ομάδες παιδιών και όχι ατομικά, στοιχείο που προκαλεί μεγάλες δυσκολίες στα παιδιά με Σύνδρομο Asperger. Είναι προτιμότερο σε αυτές τις περιπτώσεις οι οδηγίες να παρέχονται ατομικά, μεθοδικά, σε μικρά λογικά διαδοχικά βήματα.
Οι βιβλιοθηκάριοι θα πρέπει να βοηθούν τα παιδιά να αποκτούν πρόσβαση σε βιβλία σύμφωνα με το γλωσσικό/ αναγνωστικό τους επίπεδο (πχ αν δεν μπορούν να διαβάσουν, τα βιβλία πρέπει να έχουν εικόνες) και με βάση τα ενδιαφέροντά τους (ακόμα και αν περιορίζονται μόνο σε αυτά). Αυτά τα ενδιαφέροντα μπορεί σταδιακά να τους οδηγήσουν σε άλλα, που σχετίζονται άμεσα με αυτά. Ο Szatmari προσφέρει ένα παράδειγμα αναφέροντας την περίπτωση του Frankie, ο οποίος είχε εμμονή με τις σημαίες, στοιχείο που ανησυχούσε πολύ τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς του. Προσπάθησαν πολλές φορές, χωρίς επιτυχία, να περιορίσουν την εμμονή του. Καθώς ο χρόνος περνούσε, ωστόσο, ο μικρός οδηγήθηκε σε άλλα ενδιαφέροντα: ο δάσκαλός του χρησιμοποίησε τις σημαίες για να τον εισάγει στην οικοσημολογία, από την οικοσημολογία στα κάστρα, από τα κάστρα στους ιππότες. Έτσι ο Frankie έμαθε πολλά πράγματα για τη μεσαιωνική ιστορία.
Τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger ως εθελοντές.
Όταν η επίσκεψη στη βιβλιοθήλη γίνει πια καθημερινή ρουτίνα για τα μεγαλύτερα παιδιά και τους εφήβους με Asperger, μπορούν πλέον να λειτουργήσουν και σαν εθελοντές, καλύπτοντας κάποιες ανάγκες της βιβλιοθήκης. Ορισμένα χαρακτηριστικά του Συνδρόμου Asperger, όπως η εκτέλεση με ευχαρίστηση επαναλαμβανόμενων δραστηριοτήτων, η επιθυμία τους να βοηθούν, η ικανότητα να εκτελούν με προσοχή και ακρίβεια δύσκολες δραστηριότητες όταν τις κατακτήσουν, η δημιουργικότητα, η δυνατή μακροπρόθεσμη μνήμη και η αγάπη τους για το διάβασμα, τα καθιστούν πολύτιμους βοηθούς σε πολλές θέσεις πχ στην τοποθέτηση βιβλίων στη σωστή θέση, στον έλεγχο καρτών, στην ταξινόμηση εγγράφων κτλ. Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά και οι έφηβοι αποκτούν σημαντικές εμπειρίες (προεππαγελματικές, κοινωνικές) και αυτοπεποίθηση.
Προγράμματα βιβλιοθήκης
Για όλα τα παιδιά η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων αλλά και τα υπόλοιπα προγράμματα των βιβλιοθηκών είναι πολύτιμα τόσο για εκπαιδευτικούς, όσο και για ψυχαγωγικούς λόγους. Προάγουν την αγάπη για τη μάθηση, τη λογοτεχνία και προσφέρουν εμπειρίες κοινωνικοποίησης. Ωστόσο, πολλοί γονείς παιδιών με Σύνδρομο Asperger φοβούνται να εγγράψουν τα παιδιά τους σε τέτοια προγράμματα, καθώς η συμπεριφορά τους δεν είναι πάντα η κοινωνικά αναμενόμενη. Τα προγράμματα των βιβλιοθηκών πολλές φορές προσφέρονται για συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες παιδιών (πχ 4-6 ετών), κριτήριο που τηρείται με αυστηρότητα. Ωστόσο, αυτός ο διαχωρισμός δεν είναι κατάλληλος για τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger , καθώς εμφανίζουν ανώριμη κοινωνική συμπεριφορά, αλλά αναπτυγμένες γλωσσικές και γνωστικές ικανότητες για την ηλικία τους. Οι βιβλιοθηκάριοι πρέπει να παρέχουν λεπτομερή στοιχεία για το περιεχόμενο και τις συνθήκες πραγματοποίησης κάθε προγράμματος, βοηθώντας τους να επιλέξουν τα κατάλληλα για τα παιδιά τους.
Σε πολλά προγράμματα δημιουργικότητας συήθως ακολουθείται κάθε εβδομάδα η ίδια ρουτίνα. Τα μικρά παιδιά αγαπούν πολύ την ρουτίνα, καθώς είναι για αυτά πολύ καθησυχαστικό το να γνωρίζουν ότι θα αρχίσουν και θα τελειώσουν το πρόγραμμα με ένα τραγούδι και ανυπομονούν να συμμετέχουν ακολουθώντας μια σταθερή βασική δομή (πχ καλωσόρισμα, ιστορία, τραγούδι, ιστορία, τραγούδι, παιχνίδι, αποχαιρετισμός). Για τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger τα δομημένα προγράμματα με σαφή αρχή και σαφές τέλος και αλληλουχία δραστηριοτήτων είναι ακόμα πιο σημαντικά. Οι Akin και MacKinney προτείνουν την επαναλαμβανόμενη πραγματοποίηση προγραμμάτων με το ίδιο θέμα, χρησιμοποιώντας τα ίδια βιβλία για παιδιά με Σύνδρομο Asperger. Η χρήση οπτικού προγράμματος μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσου καλύτερα την σειρά των δραστηριοτήτων που θα πραγματοποιηθούν. Για να αποκτήσουν τα παιδιά κίνητρο να συμμετέχουν σε τέτοια προγράμματα θα πρέπει η θεματολογία τους να είναι μέσα στα ενδιαφέροντά τους πχ τρένα, σκάκι, υπολογιστές.
Για τα παιδιά με Σύνδρομο Asperger η ζωγραφική και το τραγούδι είναι αποτελεσματικοί τρόποι για να καλλιεργήσουν τα δυνατά και αδυναμά τους στοιχεία. Για παράδειγμα, τα τραγούδια που περιλαμβάνουν κίνηση ή φυσική δραστηριότητα μπορούν να βοηθήσουν τον συντονισμό, τα τραγούδια που τα παιδιά περνούν το ένα στο άλλο κάποιο αντικείμενο βελτιώνουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες.
Παρέχοντας γνώσεις και καλύπτοντας τις ανάγκες γονέων και επαγγελματιών
Σύμφωνα με τον Szatmari, όλοι οι γονείς παιδιών που έοχυν διαγνωστεί με Asperger, αλλά και οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να ενημερωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο για το Σύνδρομο προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα στις ανάγκες των παιδιών τους. Η ύπαρξη επιστημονικά σωστών αλλά κα εύκολα κατανοητών βιβλίων σχετικά με το θέμα στις βιβλιοθήκες, μπορεί να αποτελέσει σημαντική βοήθεια και πηγή σωστής ενημέρωσης. Η συνδρομή συγκεκριμένων επιστημόνων του κλάδου αλλά και της πανεπιστημιακής κοινότητας μπορεί να συμβάλει στη σωστή επιλογή του υλικού.
Παράλληλα, η βιβλιοθήκη μπορεί να λειτουργήσει και ως τόπος συνάντησης ομάδων υποστήριξης και πληροφόρησης γονέων.
Απόδοση του άρθρου "Asperger’s Syndrome: How the Public Library Can Address These Special" της Holly Harrorson (Children & Libraries 4 no3 Wint 2006, 19-27).
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου