Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

Η τεχνολογία σπάει τη σιωπή των μαθητών χωρίς προφορικό λόγο

Texas – Ο Travis Pilcher, 20 ετών, δεν μιλούσε για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ο Travis ήταν ένα μυστήριο για τους δασκάλους του που δεν μπορούσαν να βρουν έναν τρόπο να βοηθήσουν τον νεαρό άντρα με αυτισμό. Όταν ήταν έφηβος, οι γονείς του, Michael και Shannia Pilcher, στο Forth Worth είχαν πια εξαντληθεί από την προσπάθεια που κατέβαλαν για να αντιμετωπίζουν τις αλλαγές διάθεσης και την επιθετική συμπεριφορά του. 

Εξέταση ατόμων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες

Εγκύκλιο για την εξέταση ατόμων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα Ειδικά Μαθήματα 2015 (Ξένες Γλώσσες –Σχέδια – Μουσική) εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας. Σύμφωνα με αυτήν οι εξετάσεις στα ειδικά μαθήματα διενεργούνται με βάση την αριθμ. Φ253/128314/Β6 (ΦΕΚ 1538 Β΄) Υπουργική Απόφαση, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

Η Σουηδία δίνει τρίτο μήνα γονικής άδειας μετ' αποδοχών σε νέους πατέρες

Η Σουηδία είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να είναι κάποιος μπαμπάς και η χώρα είναι έτοιμη να κάνει τα πράγματα ακόμη καλύτερα για αυτούς που πρόκειται σύντομα να γίνουν γονείς.

Από το 2016, οι άνδρες της χώρας θα έχουν το δικαίωμα για ένα τρίτο μήνα άδειας πατρότητας μετ' αποδοχών. Το νέο σχέδιο βασίζεται σε μία από τις πιο γενναιόδωρες πολιτικές στον κόσμο όσον αφορά τη γονική άδεια, με σχεδόν το 90 % των Σουηδών πατεράδων να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.

Επανασχεδιάζοντας τα σχολεία του μέλλοντος

Τα σχολεία μας άραγε είναι εναρμονισμένα με τον 21 αιώνα; Δεν θα έπρεπε οι μέθοδοι διδασκαλίας να εξελιχθούν, όπως συμβαίνει με τις ζωές μας και την σύγχρονη βιομηχανία; Θα εξετάσουμε πως κάποιοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναθεωρούν ό,τι έχει να κάνει με την παιδεία.

Άποψη: Ακροσφαλή παιχνίδια ανυποταξίας

Ο Μιχάλης ήταν 7 χρόνων όταν το ’σκασε για πρώτη φορά από το σπίτι, και συνέχισε να το σκάει περίπου ανά δίμηνο, μέχρι την εφηβεία. Οι γονείς του ζούσαν σε ένα διαρκή εφιάλτη, σε έναν πανικό χωρίς ίαση, σε έναν ανεξέλεγκτο τρόμο για το ενδεχόμενο συναπάντημά του με παιδεραστές, βαποράκια... Το μοναχοπαίδι τους, ύστερα από κάποιες ώρες ή ημέρες, εντοπιζόταν από την αστυνομία. Εγιναν «οικογένεια» με παιδοψυχολόγους και αστυνομικούς, που προσπαθούσαν ν’ αναλύσουν τις «μεθόδους» του προκειμένου να συντομεύσουν τον χρόνο εντοπισμού του, αλλά ο μικρός φυγάς, πολυμήχανος, τους εξέπληττε. Διηγούνταν δακρύβρεχτες ιστορίες σε ανθρώπους που προσφέρονταν να τον βοηθήσουν, κάθε φορά νέες, με έναν και μοναδικό σκοπό: μία ακόμη επίδειξη θάρρους, μία ακόμη παρτίδα σε ένα παιχνίδι ανυποταξίας με διαφορετικούς κάθε φορά, άγνωστους, «συμπαίκτες».