Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Προβολή: Legacy


Τι κληροδοτούμε στα παιδιά μας; Πόσο σημαντική είναι τελικά η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας και πώς επηρεάζει την αντίστοιχη των παιδιών μας;

«Μουσείο Παιχνιδιών» του Μονάχου: Ένα μουσείο για μικρά και... μεγάλα παιδιά!

Πηγή
Μοναδικές κούκλες κατασκευασμένες από κερί, ξύλο και πορσελάνη, κάστρα και παλιά ηλεκτρικά τρένα, χνουδωτά παιχνίδια και ατμομηχανές από τον Α΄ και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αεροπλανάκια μηχανάκια, Zeppelins, και άλλα τροχοκινούμενα παιχνίδια, πλοία διαφόρων τύπων, «penny toys» , τα δημοφιλή πάμφθηνα παιχνίδια μεγέθους περίπου δέκα εκατοστών, που ξετρέλαιναν μικρούς και μεγάλους, ολόκληρη σχεδόν η συλλογή της διάσημης Μπάρμπι από το 1959 που πρωτοκυκλοφόρησε, ήρωες κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϊ, όπως ο Μίκυ, ο Ντόναλντ, ο Πινόκιο, ο Ποπάι κ.α., που έγιναν δημοφιλή παιχνίδια, αλλά και μηχανικά μοντέλα, όπως περιστρεφόμενες πάνω σε μια βάση μπαλαρίνες ή κούκλες που κινούν διάφορα μέλη του σώματός τους κι έχουν προέλευση από τη Κίνα ή την Αίγυπτο, είναι κάποια από τα σπάνια εκθέματα του "Μουσείου Παιχνιδιών" (Spielzeugmuseum) του Μονάχου.

Οι Δραματικές Σχολές άβατο για τους ανάπηρους

Ο Μιχάλης Ταμπούκας με τον Πάνο Ζουρνατζίδη
Φωτ.: Γεωργία Σιέττου, Στέλιος Δανιήλ
Για να σπουδάσεις ηθοποιός πρέπει να είσαι αρτιμελής! Το «Θε.Αμ.Α.» απευθύνεται κυρίως σε άτομα με κινητικά προβλήματα και ανεβάζει αξιόλογες παραστάσεις, όπως η πρόσφατη με το «Zoo» του Αλμπι. Δέχεται, όμως, και μη ΑμεΑ προωθώντας την αλληλεπίδραση κι ένα θέατρο που είναι πέρα από την αναπηρία.

Της Νόρας Ράλλη


Βιονικό χέρι για παιδιά κατασκευάζουν αμερικανοί επιστήμονες

Πολύχρωμα και φαντεζί λειτουργικά βιονικά χέρια για μικρά παιδιά κατασκευάζει με 50 ευρώ μία μη κερδοσκοπική οργάνωση στο Γουισκόνσιν των ΗΠΑ, τα οποία δεν χαρίζουν μόνο ελευθερία κινήσεων στους μικρούς κατόχους τους, αλλά πάνω από όλα, τη χαμένη τους αυτοπεποίθηση.

Οι μαθητές της Γ' Γυμνασίου ψάχνουν τον μύθο τους

Συναγερμό εκπαιδευτικής εκστρατείας σημαίνουν το υπουργείο Παιδείας με το Φεστιβάλ Ικαρίας για το σχολικό έτος 2014-15, διοργανώνοντας τον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό «Ένας μύθος για κάθε μαθητή». Στόχος της κινητοποίησης είναι 100.000 μαθητές της Γ' Γυμνασίου να έρθουν σε επαφή με τον… μύθο του τόπου τους.

Ο Τομ και ο Τζέρι είναι ρατσιστές!

Πριν από κάθε επεισόδιο της νέας σειράς Τομ και Τζέρι στο Amazon προβάλεται μήνυμα που χαρακτηρίζει το αχτύπητο δίδυμο κινουμένων σχεδίων ρατσιστές! Χάθηκε το μέτρο;

Και τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα στον τουρισμό

Ο τουρισμός αποτελεί το βασικότερο τρόπο αναψυχής, ιδιαίτερα στις δυτικές χώρες, καθώς και μια μεγάλη βιομηχανία και σημαντική πηγή εσόδων, ιδίως για τις παραδοσιακές τουριστικές χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία.

Μια vintage καντίνα στο Βόλο με υπαλλήλους άτομα με ειδικές ανάγκες

Βασισμένος σε μία απλή ιδέα που έχει σαν στόχο να συνδυάσει το φαγητό και τη διασκέδαση με την ύπαιθρο, κύριος χώρος μαγειρέματος θα αποτελέσει μία καντίνα. Το «La petite Cantine», όπως θα ονομάζεται το εστιατόριο, είναι μία ιδέα του Διονύση Δαλούκα, ο οποίος για να χρηματοδοτήσει το εγχείρημα του στράφηκε στο crowfunding. Mε vintage διάθεση σε ένα σκηνικό με δέντρα και αρωματικά φυτά, ξύλινα πικ – νικ τραπεζάκια και ρετρό καρέκλες,το «La petite Cantine» θα έχει ως στόχο να σε μεταφέρει στην εξοχή. Το μενού θα δίνει έμφαση στη μεσογειακή κουζίνα και τα τοπικά προϊόντα των παραγωγών, ενώ τα λαχανικά θα προέρχονται από τον κήπο της καντίνας. Τον κατάλογο συμπληρώνουν τα δροσερά cocktails και όλα αυτά λίγα μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης.

Ροχαλητό στα παιδιά και προβλήματα μάθησης: Αιτίες και αντιμετώπιση

Το ροχαλητό στα παιδιά είναι ένα σημείο που δείχνει ότι υπάρχει ιατρικό πρόβλημα και δεν πρέπει να αφήνεται χωρίς έλεγχο και αντιμετώπιση.

Περίπου 10% των παιδιών ροχαλίζουν και 3% παρουσιάζουν αποφρακτική άπνοια του ύπνου.

Τα παιδιά που αναγκάστηκαν να κλειστούν σε ιδρύματα

Πηγή
Σε μία εποχή όπου ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής επικαιρότητας ασχολείται με την λειτουργία και τις συνθήκες που επικρατούν στα ψυχιατρικά ιδρύματα, ένα ακόμα θέμα ξετυλίγεται αυτόν τον καιρό, στην Ελβετία, αφορώντας τα ιδρύματα που λειτουργούσαν στη χώρα μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1970 υπό το κλίμα ενός βαρύτατα υποχρεωτικού εγκλεισμού παιδιών που απλώς είχαν ανάγκη για προστασία.